REBiRTH Festival viert een grote mijlpaal en kijkt vol verwachting uit naar de 15e jubileumeditie. Met de officiële aftrap nog vers in het geheugen deelt het hardere…
Hoe hardstyle mijn leven veranderde
Ik weet het nog precies, op een hete zomerdag ergens in 2010 waren we onderweg naar een bruiloft in Nijmegen. Ik was een jochie van 13 die luisterde naar rap muziek en ik was bang om mijn eigen mening te uiten, op school of waar dan ook. Ik volgde de klas, en wat zij deden, deed ik ook.
Tot die warme zomerdag in 2010. Ik zat naast mijn oom in de auto en hij liet me een nummer horen via zijn mobiele telefoon. Van hardstyle had ik nog nooit gehoord, ik hoorde alleen de zin “music made the addict in me”. Via Bluetooth stuurde hij mij het nummer toe, en hij vertelde me over de feesten en de sfeer, we zaten immers toch twee uur in de auto. Op school liet ik het nummer horen, maar het was niet ‘’cool’’ genoeg. Toch bleef ik bij hardstyle en ging ik er meer naar opzoek.
Door de hardstyle ben ik een beetje buiten de klas beland. Ik had geen nektasje om en luisterde geen rapmuziek meer. Het maakte me niet uit, ik had een weg gevonden in de muziek. Al moest ik wel elke dag van mijn ouders horen (en nog steeds) ‘’zet die teringherrie zachter’’, haha.
Vanaf toen was ik verkocht
Aan het einde van het jaar 2010 werd er een klassenfeest gegeven, en tegen het einde van het feestje ging de DJ het tempo omhoog gooien, het allerlaatste nummer wat de DJ draaide was ‘Music Made Addict’. Vanaf toen was ik verkocht. Ik kocht de CD van ‘In Qontrol 2010 – Save.Exit.Planet’ in de Media Markt en toen ging het hard. Ik ontdekte andere artiesten als Brennan Heart, Headhunterz en Noisecontrollers op YouTube. Via Limewire heb ik alles wat ik kon vinden op mijn MP3 gezet en zo overleefde ik de langdurige schooldagen.
Ik moest en zou naar een feest gaan
Na 2,5 jaar naar hardstyle geluisterd te hebben, wilde ik graag de sfeer eens meemaken op een echt feest. Helaas had ik geen vrienden die ook verliefd waren op hardstyle. Mijn oude klasgenoten luisterden allemaal naar rap muziek, en mijn middelbare schoolgenoten luisterden naar top 40. In 2012 kreeg ik mijn eerste bijbaan en op een avond ging ik met één van mijn nieuwe collega’s wat drinken bij hem thuis. Hij zei, “wat voor muziek luister je eigenlijk?” Ik antwoordde met: “Hardstyle!” Hij zei, “wauw echt? Ik ook!” Die avond luisterden we tot diep in de nacht naar de livestream van ‘Headhunterz Presents: Hard With Style’ en hadden we het over van alles, maar vooral hardstyle!
Zo ontstond een goede vriendschap en we hadden al snel een feestje in onze planning, namelijk Intents Festival 2013. Daar kon ik naar binnen, want ik was pas 17 jaar oud. We hadden de kaarten gekocht en daar gingen we, die 1 juni 2013. Nog even wat eten bij de Mc Donalds en toen gingen we naar binnen. In het begin dacht ik echt “wat doe ik hier..” Iedereen ging helemaal los, mensen gebruikten drugs, mensen liepen zonder t-shirt en iedereen had Nike Air Max aan. Ik voelde me anders. Mijn eerste kippenvel kreeg ik toen D-Block & S-te-Fan opkwamen. Ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld sinds dat klassenfeestje met ‘Music Made Addict’. Het kippenvel verhaal was nog niet over, ook bij de set van Brennan Heart heb ik het meerdere keren mogen meemaken.
Het mekka van de hardstyle
Toen kwam het beruchte feest, Defqon.1 Festival 2013. Ik won een pre-sale code op Twitter en we kochten snel onze kaarten. Ik las de algemene voorwaarden en er stond ‘’geen toegang aan personen onder de 18 jaar’’. We maakten de gok, dus met zweethandjes en pijn in m’n buik van geluk gingen we naar Defqon.1 toe! Ik stond in de rij en de beveiligster keek me aan. Ze stelde de vraag ‘’ben jij wel 18 jaar?’’ Ik zei geen woord en ik keek naar beneden, terwijl de adrenaline door m’n lijf gierde.
Het zweet brak me uit, en niet alleen bij mij, maar ook bij mijn beste maatje achter me in de rij. Vol goede moed pakte ik mijn ID uit m’n broekzak. Misschien is het geluk geweest, misschien heeft ze het wel doorgehad, of misschien zag ze het echt niet. Maar ze keek naar mijn legitimatie en zei, “fijne dag verder!”
Defqon.1 is natuurlijk het ultieme feest van de hardstyle. Het is geweldig hoeveel verschillende mensen uit binnen en buitenland hier op af komen. Dit toont aan hoeveel liefde er is voor deze muziek, onze muziek, mijn muziek. Als je me zou vragen of ik me hier thuis voel, zou ik vol overtuiging “ja” zeggen. Iedereen is op dit evenement gelijk, iedereen is zichzelf en dit is wat de hardstyle scene zo mooi maakt.
Hardstyle heeft me gered
Door de muziek die ik nu luister heb ik meer vrienden gemaakt waarmee ik hetzelfde gevoel deel. Het is niet alleen de muziek, maar je komt ook in een totaal andere cultuur terecht zou je kunnen zeggen. Op de vraag ‘’hoor ik er wel bij?’’ zou ik antwoorden, “iedereen hoort er bij, iedereen is één, zolang je maar niet stil staat wanneer je de muziek hoort. De mooiste muziek die er is.”
Gerelateerd nieuws
Met twee volle festivaldagen, vijf verschillende stages en 125+ artiesten heeft Elektrum Festival zich afgelopen weekend van haar beste kant laten zien. Ruim 23.000 bezoekers namen in…
Iedereen kent het wel: in aanloop naar een feest komen de eerste leugens al. “Ik weet niet zeker of ik wel ga” of “Ik ga vanaf nu wat rustiger…
Reacties
Zelf ben ik 45 en zit nu sinds 1988 in de dance scène en krijg er maar geen genoeg van. In al die jaren aardig wat mensen leren kennen met allemaal maar 1 passie. House/Hardstyle. Elk feest weer blijft het een enorme indruk maken dat zoveel mensen bij elkaar one big family zijn. Volgend jaar gaat mijn dochter voor het eerst mee naar intents. Of ik me te oud voel? Nee zeker niet. Muziek kent geen leeftijd en zolang ik nog kan lopen zal ik blijven gaan.
QuoteHeel herkenbaar dit verhaal erg leuk om te lezen en het doet me aan me eigen denken want ik maak precies het zelfde mee ga wel naar die feesten maar me vrienden vinden t niks aan dus t is wel jammer want je gaat niet graag alleen natuurlijk;)
QuoteMuziek is iets heerlijks om op uit te leven, en iedere muziek heeft weer totaal andere mensen. Ik zelf luister veel verschillende muziek soorten en bezoek festivals en feesten met techo, hardcore, metal, rock, club, 90’s, hardstyle, house, electro en zelfs boerenmuziek. Het gaat eigenlijk nog niet eens zo zeer om de soort muziek die de sfeer en mensen bepaald, maar het type mensen dat los wil gaan en meer zoekt in het leven dan iedere dag op de bank een muziekje luisteren en een filmpje kijken. Natuurlijk kom je wel makkelijker in contact met de gezellige mensen op zoon festival als je het genre kent en een beetje de groepskleuren en gewoontes uitstraalt haha.
QuoteWauw dit is zo herkenbaar, bij mij waren er alleen nog wel een paar op de middelbare die hardstyle luisterden. Mooie blog dit :)
QuoteIk wil ook graag mijn verhaal delen.
Ik ben dennis (15 jaar) en al 4 jaar ZWAAR verslaafd aan hardstyle ;)
Ik kan me nog goed herinneren dat ik samen met mijn oom en mijn neefje mee ging naar mijn neefje’s voetbal. Toen ik bij mijn oom in de auto zat draaide mijn oom hardstyle en ja heel toevallig ook ‘Music Made Addict’ van DBSTF. Op dat moment kende ik de hele hardstyle scene nog niet. En ik vond de muziekstyle toen helemaal niks, het was alleen maar ‘herrie’. Ik weet nog precies dat ik tegen mijn neefje zei ‘Wat een teringmuziek’.
Mijn ouders draaiden ook vaak tijdens verjaardagen hardstyle, zit zo in de familie ;). Zat ik daar op de bank met mijn handen tegen me oor, te hopen dat het dan eindelijk uit gaat. Mijn vader zei altijd tegen mij ‘dat komt wel, later als je groter bent vind je het ook leuk’ En altijd maar dat eigenwijze antwoord ‘nee nooit!’ Rond 2012 ben ik gaan luisteren naar hardstyle. Daarvoor luisterde ik Mr Polska en de beroemde hits van die tijd. Hoe ik precies op hardstyle ben gekomen weet ik niet meer. Op youtube had ik een afspeellijst gemaakt, genaamd ‘Hardstyle’ uiteraard. Het begon allemaal met de track ‘Doomed’ van Headhunterz. En daar kwamen ze dan: ‘Dragonborn’, ‘Lessons in love’ en ook ‘Psyko foundation’ van Psyko Punkz. Op dat moment was ik helemaal verkocht. Het klikte volledig. Ik zocht en voegde alleen maar meer nummers toe zoals ‘Limitless’ van Atmozfears, ‘Traveling’ van Coone & Scope DJ noem het maar op. Alleen vond ik het moeilijk om mijn nieuwe muziekstyle te uiten, omdat de hardstyle hype rond mijn tijd niet meer geluisterd werd door mijn ouders/familie. Maar daar heb ik verandering in gebracht. Ik zet elke week hardstyle op bij mijn vader op de box. Ik weet niet precies wanneer ik dat begon te doen maar ik weet nog wel dat toen ik het voor de eerste keer deed dat mijn vader zei: ‘je mag dit wel vaker draaien hoor. En ja mijn vader vind dit ook geweldig. Ik draai regelmatig zowel als nieuwe maar ook oude hardstyle tracks. Mijn vader houd heel erg van de oude nummers. Zoals: Music Made Addict, Rocking Ur Mind, The Story Unfolds, Siev Mai Nait etc. Hij vind de mix van ‘Defqon 1 Legends 2016’ ook goed en zet de box dan ook harder, heb ik natuurlijk geen probleem mee ;) Hij ging in zijn tijd ook naar hardstyle feesten zoals: Q-Dance, Mysteryland, Decibel.
Mijn vrienden kende deze style ook niet, ik heb het hun laten horen en zij vonden deze style ook wel gaaf. Veel geluisterd maar na maten de jaren zijn hun afgehaakt naar andere muziekstylen. Maar ik, ik niet. Bij mij werd het alleen maar meer, meer, meer. Van 2012 tot de dag van vandaag nog steeds een Die Hard hardstyle liefhebber. Na al die jaren zoveel geluisterd, kan ik er geen genoegen van krijgen. Het is moeilijk om mijn gevoelens voor hardstyle uit te schrijven. Het is het beste wat me ooit is overkomen. Terwijl het maar muziek is. Het is raar om te zeggen maar ik krijg er kippenvel van en soms traanogen van hoe mooi en gellukig ik van hardstyle word. Het is gegrafeert in mijn bloed en dat zal ook altijd zo blijven. Ook heb ik een Defqon ketting en een Defqon t-shirt gekocht. Het is een droom om op Defqon te staan maar dat duurt helaas nog 3 jaar ;( Ik hoop dat ik volgend jaar op Pinkstereo kan staan, mijn eerste hardstyle feest <3
Quotehet verhaal klinkt heel herkenbaar.
Wat ik zelden hoor is wat luister je voor muziek waarop ik antwoord ‘hardstyle/raw’
Oow dat simpel volk muziek. Ik weet het niet maar het is de enigste plek waar jezelf kan wezen.
Hardsyle changed my life.
Quoteben zelf nog 14 maar herken dit wel al bij mijzelf. bijna niemand bij mij op school luistert hardstyle haha. leuk geschreven :)
QuoteHerkenbaar…behalve dan dat bij mij iedereen op school al gek was van hardstyle.
Ik ga overigens wel gewoon pas vanaf mijn 18e naar feesten.
Mijn favoriet is en blijft Decibel!
Decibel 2013 was mijn 1e editie, een weekend…en sinds toen, doen we ieder jaar een weekend de-ci-bel!
2013…wat een top weer, top sfeer.
Als ik overigens zelf niet feest, dan moet ik er wel werken… ik kijk trouwens wel naar je ID ;)
QuoteMeestal word er niet moeilijk gedaan als je tegen de 18 aan zit, de beveiliging staat er voor wapens…drugs zijn geen prio(Dealers wel ja).
Prachtig stuk ! Ik voel dit helemaal
QuoteCool hardstyle hoodie or t shirts – >https://www.spreadshirt.nl/shop/design/hardstyle+met+blauwe+bliksem+mannen+premium+hoodie-D5c40b2575fd3e449630ff28f?sellable=92AlppXG3VtRrlEN3RLJ-20-22
QuoteHeel herkenbaar verhaal, leuk om te lezen ;)
QuoteReageren