De laatste maanden zijn Theracords en DJ Thera flink in het nieuws geweest. Artiesten verlieten Theracords, maar er kwamen ook vier nieuwe artiesten bij. Er werd een nieuw label opgericht, die zich volledig gaat richten op de classic sound van Theracords, en DJ Thera gaat later dit jaar een solo set van 5,5 uur draaien. Reden genoeg dus om de man achter DJ Thera en Theracords aan de tand te voelen. Hard News toog naar Meijel en had een prettig en open gesprek met Pieter Heijnen!
Hey Pieter, ik geloof dat we kunnen spreken van een druk jaar. Hoe gaat het met je?
Goed! Het is lekker druk en een beetje chaotisch, maar dat hoort bij het artiestenbestaan. Als je daar niet van houdt, dan moet je ook niet in deze business werkzaam zijn haha! Ik ben net terug uit Chilli, volgende week staat Hamburg op de planning en de week daarna naar Australië.
Je was een tijdje terug in Los Angeles waar je moest draaien. Hoe is het om in Amerika de raw hardstyle te laten knallen of kies je dan voor een iets softere aanpak?
Mijn raw is niet de extreme raw zoals je nu wel eens ziet en ik heb ook veel melodieuze invloeden in mijn tracks zitten. Ik denk dat dat het juist interessant maakt in andere landen, waar ze over het algemeen de euforische hardstyle goed kennen. Als dat net een tandje harder gaat, dan matcht dat goed.
In LA (Los Angeles) stond er bijvoorbeeld een Partyraiser erbij en in Chili staat Miss K8 erbij. Je merkt in het buitenland dat hardstyle en hardcore gecombineerd worden in de line-up en dat werkt lekker. Je merkt ook dat er in het buitenland veel meer opbouw zit in de muziek en dat vind ik echt heel tof! Het begint daar nog echt met harddance, gevolgd door euforische of classic hardstyle, dan de raw en als laatste hardcore om het af te sluiten. Het doet een beetje denken aan hoe het vroeger in Nederland ging. Bijvoorbeeld op Qlimax, daar bouwde ze ook op met vage hardtechno en aan het einde hardcore. Ik vind dat heerlijk, lekker divers draaien en mensen verrassen.
Kun je merken dat raw hardstyle steeds populairder wordt in Amerika en kennen ze daar de artiesten ook?
Ik denk dat ze de artiesten in bijvoorbeeld LA beter kennen dan in Nederland. In Nederland is het gewoon geworden om naar een hardstyle feest/festival te gaan, ook omdat er al zoveel feesten zijn. Natuurlijk heb je altijd een groepje die hards, maar tegenwoordig is het ook zo dat het meer een groepsuitje is geworden. Lekker met de vriendengroep naar een hardstyle feest is geen uitzondering meer in Nederland. In het buitenland is het zó uniek dat er een hardstyle feest is en de kans is zo klein dat ze hun favoriete artiest zien. Ze kennen alle tracks, zingen alles mee en de dedication is zo gigantisch! Je merkt het ook op het gebied van merchandise. In LA zag ik mensen in het publiek met Theracords en Thera vlaggen en ik dacht bij mezelf: “Wow, dan ben ik zover van huis en dan zie ik alsnog overal Theracords vlaggen, geweldig!”
Ik wil ook niet negatief gaan doen over Nederland, ik bedoel we mogen ontzettend blij zijn dat we zo’n open land zijn waar zoveel feesten georganiseerd kunnen worden en mogen genieten van deze muziek. Het gevaar is dan wel dat het zo gewoontjes gaat worden en niet meer zo speciaal wordt gevonden welke dj er staat. In het buitenland is dat nog veel specialer dus.
Theracords de laatste maanden
Theracords is onder andere Delete, Deetox, Degos & Re-Done, Jason Payne en Prefix & Density in een hele korte tijd kwijtgeraakt. Hoe heeft dit kunnen gebeuren?
Als je gaat tellen hoeveel artiesten we nu hebben, dan zijn we in totaal met maar één artiest minder. Ik vind niet dat er bij ons sprake is van een leegloop. Een wisseling van de wacht, zo zou ik het graag noemen.
Dat de artiesten, die je noemt, nu weg zijn komt echt mega stom uit. Het is ook gedeeltelijk onze eigen schuld. Bij het tekenen van veel van onze artiesten, bleek dat deze allemaal in een vrij korte periode de afgelopen tijd afliepen. Ik vergelijk het eigenlijk graag met de voetbalwereld en de daarbij horende transfermarkt. Clubs weten onderling van elkaar wanneer een contract van een speler afloopt en misschien zouden ze die ene speler transfervrij kunnen halen. Er hoeft dan geen contract afgekocht worden of iets dergelijks. Het is allemaal vrij zakelijk en behind the scenes. Maar het is echt een beetje zoals in de voetbalwereld en als een speler transfervrij is, dan mag hij of zij zelf beslissen wat ie doet. Gaan ze voor een contractverlenging of krijgen ze ergens anders een beter aanbod? Het is dan aan de artiest zelf wat ze gaan doen. Misschien kiest hij of zij wel voor iets anders, omdat ze dan al jaren onderdeel van Theracords zijn geweest en ten tweede willen ze dan misschien wel ergens anders kijken en kijken hoe het er daar aan toe gaat. Daar is ook helemaal niks mis mee. Helaas komt het nu dus zo uit, dat het allemaal binnen dezelfde periode valt.
We hebben in een eerder stadium met Degos & Re-Done gesproken over hun overstap naar Nightbreed. Zij zeiden ook dat ze eigenlijk nog een contract tot het einde van het jaar hadden, maar omdat de samenwerking tussen ons en Theracords zo goed was hebben ze besloten om ons iets eerder te laten gaan. Gun je ze die overstap dan ook en werkt dat dan bij elk label zo?
Ik kan natuurlijk niet voor een ander label spreken, maar ik weet gewoon hoe wij als Theracords zijnde met onze artiesten omgaan, hoe wij samenwerken en het heeft ook geen zin om elkaar te gaan tegenwerken. Daar wordt niemand vrolijk van. Wij zijn er ook met iedereen goed uitgekomen. Bij de één heeft het wat langer geduurd, voordat we alles glad hadden gestreken, maar ik kan met mijn hand op het hart zeggen dat we er met iedereen zakelijk en eerlijk zijn uitgekomen. Ik heb bijvoorbeeld zaterdag (7 januari @ Hard4MS) een set samen met Jason Payne en Delete gedraaid en dat was ook gewooon echt een super tof optreden!
Een fanbase gedraagt zich heel anders en die roepen meteen dat er sprake is van een leegloop bij Theracords en dat dit slecht is en dat slecht is. Maar ze weten niet hoe het precies in zijn werk gaat en hoe het in elkaar steekt. Je hebt een zakelijke afdeling en je hebt een creatieve afdeling. Het zakelijke gedeelte werkt ongeveer zoals bij de voetballerij. Ik gebruik deze vergelijking graag, omdat mensen het dan beter snappen. Als mensen fan zijn van een bepaalde voetbalclub en een speler wordt weggekocht door een grote Engelse club, dan blijven ze echt wel fan van die club. Natuurlijk ligt het er wel aan hoe zo’n transfer tot stand komt, maar ook daarvoor zijn verschillende redenen. In de voetbalwereld snapt iedereen het en in de muziekwereld snapt men het minder. Waarom niet? Omdat het heel erg onduidelijk is hoe het nou zit.
Vaak hebben mensen het er over dat een artiest weg is bij een label, maar is dat wel zo? De artiest tekent namelijk bij een Agency en niet altijd direct bij een label. Als bijvoorbeeld Prefix & Density (nu labelloos) vragen of ze een track mogen uitbrengen op Theracords en deze track past ook perfect op Theracords, dan mogen die track altijd bij ons uitbrengen. Wij hebben bijvoorbeeld ook ‘Smokemachine’ van Alphaverb & The Machine uitgebracht en die zitten ook niet direct getekend bij ons label. Daar zit het verschil.
In de contracten van onze artiesten staat overigens ook dat wanneer een track niet bij Theracords past, deze uitgebracht mag worden bij een ander label. Zo soepel gaan wij met artiesten om. Hoe een ander label dit regelt, weet ik ook niet, maar dit vind ik gewoon netjes. Ik ben zelf ook artiest en ik wil gewoon heel graag dat mijn bedrijf zo gerund wordt, zoals ik zelf ook zou willen als ik ergens bij zou zitten. Dat is, denk ik, gewoon een hele andere mindset. Dat is voor mij ook de reden om met jullie een interview te doen. Ik vind het belangrijk om gewoon open te zijn zodat mensen een heel stuk beter begrijpen hoe alles in elkaar zit en niet dat altijd overal maar mensen genaaid worden. Nu staat de muziekwereld daar wel vaak om bekend, maar dat gebeurt in ieder geval niet bij ons!
Om nog even op Degos & Re-Done terug te komen, zij waren zes jaar lang onderdeel van Theracords, dan ga ik niet moeilijk doen over die laatste paar maanden als zij deze stap kunnen en graag willen maken. Dan doe je dat gewoon. Het enige wat ik mijzelf kan verwijten op het gebied van die contracten, is het feit dat we niet eerder met de artiesten om de tafel hebben gezeten over een eventuele verlenging of andere plannen.
Zit het je dan dwars dat je dat niet gedaan hebt?
Ik leer daar van en dat neem ik mee zodat het de volgende keer anders gaat. Maar weet je, als een artiest heel graag ergens anders wil zitten en als bijvoorbeeld het vuur bij de samenwerking ook een beetje gedoofd is, dan is het ook helemaal niet zo erg om afscheid te nemen. Dat is dan ook beter voor beide partijen.
Kun je dan zeggen dat Theracords een opleidingslabel is?
Dat vind ik altijd een beetje een minachtige uitspraak. Theracords is gewoon één van de bekendste raw hardstyle labels van de wereld en om het dan af te doen als opleidingslabel vind ik een beetje denigrerend.
Het is zeker een feit dat wij goed zijn met talenten en qua begeleiding, maar als ik zou gaan zeggen dat wij alleen maar talenten opleiden en daarna mag iedereen ze komen wegjatten, bij wijze van spreke, dan heb ik toch geen toekomst? Dus wat dat betreft, willen we ook zeker meer dan een opleidingslabel zijn.
De artiesten die nu weg zijn, zijn eigenlijk ook allemaal groot bij ons geworden. Je kan het dus ook als compliment zien. Nu hebben we sinds kort wel weer vier nieuwe talenten bij Theracords zitten, dus ik kan me wel heel goed voorstellen waarom er zo gedacht wordt.
Het zal een hele moeilijke taak lijken om zulke artiesten te vervangen en op dit moment heeft Theracords ingezet op talentvolle producers als Invector, Retaliation, Resist en Beatfreak. Wat is het plan voor deze artiesten?
Het voordeel van de samenwerking met Fast Forward is dat op boekingsvlak, en dergelijke, ik veel meer uit handen kan geven en ik hierdoor meer kan focussen op het begeleiden van de artiesten, het labelmanagement en natuurlijk mijn eigen muziek. Dat zijn ook de dingen waar ik mij het sterkst bij voel.
Overigens heeft de ene artiest ook minder begeleiding nodig op het gebied van muziek dan de ander. Kijk maar eens naar Invector, hij is pas 17! Wat hij op dit moment laat zien op muzikaal vlak, is echt van een hoog niveau en ik vind dat echt mega knap. Voor hetzelfde geld is hij volgend jaar de talentenstatus al ontgroeid. Maar feit is wel dat ik volledig vertrouwen heb in alle vier onze nieuwste aanwinsten en dat we er keihard aan gaan werken met z’n allen!
Theracords algemeen
Theracords bestond in oktober 8 jaar, ben je tevreden over wat Theracords de scene heeft gebracht of is er iets wat je graag gedaan had maar niet gelukt is?
Het is vanaf het begin één grote rollercoaster geweest. Ik kan zeker trots zijn op wat er is bereikt. Het begon allemaal met de gedachte: “Hmm, eigenlijk vindt niemand mijn muziek tof, dan ga ik het zelf wel doen”. Misschien heel denigrerend over mezelf, maar ik maakte nou eenmaal muziek die bij niemand paste. Toen heb ik dus besloten om het zelf uit te gaan brengen en rondgekeken naar artiesten die een beetje hetzelfde probleem hadden en die erbij betrokken. Zo is het balletje gaan rollen en is het elk jaar steeds groter geworden. Daar mogen we zeer zeker trots op zijn!
Had je verwacht dat het zo populair zou worden?
Dat hoopte ik natuurlijk wel, maar het is niet meteen populair geworden. In 2009 heb ik een aantal buitenlandse boekingen gehad, maar in Nederland geen enkele. Dat begon eigenlijk een beetje in 2010, die Nederlandse boekingen.
Vanaf 2011 werden we wat meer opgepikt. Het grappige is dat we toen best veel kick en screech achtige tracks uitbrachten. Wij hadden destijds Catatonic Overload, een duo (nu solo als Project Exile), die hebben toen drie releases uitgebracht genaamd ‘Make Raw Not War’. Dat was nog voordat iemand ook maar raw hardstyle had genoemd. Dat vind ik tof haha! Wij hebben aan het begin gestaan van de hardere hardstyle en daar ben ik echt trots op.
Toen Theracords begon waren jullie nog echt raw. Nu is er een soort van extra raw bijgekomen. Zitten jullie daar nu een beetje tussenin?
Ja, weet je, ik ben sowieso helemaal niet fan van die benamingen en volgens mij was het met zo’n ‘extra raw’ area meer om aan te geven dat er nog een tweede raw stage is en niet dat het nog meer raw is.
Toch merk je wel dat er bij de extra raw hardstyle nog minder melodie in zit?
Het zijn vaak de meer underground artiesten, die wat obscuurdere muziek maken, haha! Ik bedoel het natuurlijk niet zo extreem, maar het is over het algemeen toch wat experimenteler. Voor mij verandert er overigens niks hoor. Ik zie het nog steeds als hardstyle. Ik maak liever een onderscheid door te zeggen dat de ene hardstyle wat harder is en de andere hardstyle wat softer. Het is ook weer typisch Nederlands om het in hokjes te plaatsen en daarom werkt zo’n opbouw over de avond van harddance naar hardcore hier helaas ook niet. Iedereen wil zo graag in hokjes denken en ik zou dan mijn muziek, met alle gekheid, rawphoric moeten noemen. Ik weet dat als ik dat ergens zou plaatsen, dat mensen dan kotssmileys zouden plaatsen. Toch zien veel mensen dit al als een genre, terwijl rawphoric in feite niets anders dangewoon hardstyle is.
Ben je daarom misschien wel blij dat de classic sound weer terugkomt?
Ja, ik vind het wel heel tof. Het biedt ook weer diversiteit en meer mogelijkheden. Met Theracords Classics (het classics feest van Theracords in The Dome) brengen we de sound, die wij vroeger maakte, weer terug. De sound was vrij underground destijds en sloeg niet zo heel erg aan en kijk je nu naar die sound, dan slaat die veel groter aan. Ik zei ook tegen Geck-o: “Volgens mij stonden we toendertijd niet voor zoveel mensen te draaien, of wel?”.
Je stond op Tijdmachine afgelopen september samen met Rik van Dam (Geck-o) de afsluitende set te draaien. Dat moet een speciaal gevoel zijn geweest?
Het was echt super vet! Ik was vlak voor we moesten beginnen nog wel een beetje huiverig, omdat die area (Ouwe Jongens Krentenbrood) nog helemaal niet zo druk was. Toen wij begonnen was het ook echt in één keer BAM! volle bak. Als artiest zijnde is dat echt kicken.
De classics komen weer helemaal terug. Tijdmachine is heel populair, nu is er in februari ook Vroeger Was Alles Beter van de organisatoren van Shockerz. Zelfs Theracords heeft zijn eerste classic feest gegeven. Hoe was het om de oude Theracords platen weer te draaien?
Op 22 oktober hadden we dus ons eerste Theracords Classics feest in The Dome in Arnhem en het was echt een gigantisch succes. Later dit jaar gaan we waarschijnlijk weer terug naar The Dome voor de volgende Theracords Classics. Ik heb gekscherend gezegd dat zo’n feest ook maar één keer per jaar moet worden gehouden en in één land. Hierdoor zouden we bijvoorbeeld het feest in meerdere landen kunnen laten plaatsvinden. Maar dat gaat nu ook écht gebeuren! Ik zal alvast verklappen dat we in april naar Belfast (Noord-Ierland) gaan met Theracords Classics waar ik echt ontzettend enthousiast over ben!
Als je aan Belfast denkt, dan denk je niet aan hardstyle. Hoe ben je bij Belfast gekomen?
Ik heb daar zelf behoorlijk vaak gedraaid. Sterker nog ik was (samen met Brennan Heart als Brennan & Heart) de eerste hardstyle artiest ooit in Belfast. En Geck-o zijn allereerste boeking ooit was óók in Belfast. Ik heb dus wel wat met Belfast en Belfast ook met Theracords. De combinatie Theracords Classics in Belfast is dus eigenlijk helemaal niet zo’n gekke!
Theracords Classics Collective
Dan is er natuurlijk ook nog Theracords Classics Collective (T.C.C.). het nieuwe classic label. Wanneer en vooral waarom besloot je dat er hier een speciaal label voor moest zijn?
We hadden het er net al even over, maar wij Nederlanders denken dus graag in hokjes. Als ik opeens als DJ Thera hardtrance ga uitbrengen, dan gaan de mensen het niet meer begrijpen. Je hebt dan opeens mijn “New Era” sound en ook nog de classic sound en dat is gewoon verwarrend en creëert een onduidelijk verwachtingspatroon. Door een nieuw label hiervoor te maken, is het verwachtingspatroon wat er op het label wordt uitgebracht veel duidelijker.
Wordt T.C.C. ook een act en kunnen we ze ergens verwachten?
Zeker, je kunt ze zelfs al boeken (hint, hint!). Er is overigens ook al interesse in T.C.C. We gaan het deze zomer zien. Hoe het eruit komt te zien als samenstelling is geheim. Ik kan het zijn samen met Geck-o of misschien is het wel Project Exile als Catatonic Overload samen met Blackburn! Wie zal het zeggen!
Kun je zeggen wie er deel uit gaan maken van T.C.C.?
Zoals de naam al zegt, is het een collectief en in principe kunnen alle Theracords artiesten die nu deel uitmaken of deel hebben uitgemaakt van de Theracords geschiedenis meedoen. Het leuke idee erachter is dat een artiest een track maakt in de typische oude Theracords stijl en wij dat dan gewoon uitbrengen. Het wordt niet bekend wie de track heeft gemaakt, dat mogen de fans zelf uitzoeken. Als je in deze tijd de oude sound vet vindt, dan hoef je alleen maar T.C.C. te luisteren en dan krijg je gewoon die muziek. Het botst dan niet met de huidige carrière van die artiest, want alle muziek die op dit label wordt uitgebracht komt uit op de naam T.C.C.
Op dit moment hebben we drie tracks uitgebracht en bij alle drie hebben we uiteindelijk wel aangegeven door wie het gemaakt is. De eerste track werd gemaakt door Geck-o en mij, de tweede was van mij en de derde track was van Geck-o, waarbij gezegd moet worden dat Wavolizer een dagje op bezoek was. Fans vinden het mooi om de tracks te ontleden en dat doen ze ook graag, dus dan geven wij ze die kans ook.
Jullie kunnen dit jaar sowieso nog meer T.C.C. tracks verwachten, maar het mooie is dat er geen deadline druk is voor de artiest. Als we even geen tracks uitbrengen, dan betekent dat simpelweg dat we geen tracks hebben liggen.
De artiest krijgt zo de perfecte muzikale vrijheid. Er wordt zo vaak geroepen dat een artiest commercieel is of het allemaal voor het geld doet. Natuurlijk, ik moet ook mijn hypotheek betalen, maar ik doe liever veel verschillende leuke dingen en dingen die ik vet vind en dat ik daar uiteindelijk mijn salaris mee verdien. Het probleem is alleen dat deze dingen vaak niet zo gezien worden.
Vercommercialisering van de hardstyle
Stoort het je als gezegd wordt dat produceren uit jezelf moet komen en dat dat niet te leren valt of dat het gezien wordt als iets commercieels?
Het ligt er natuurlijk wel aan of iemand talent heeft. Zonder fijne zangstem of toongevoel kan iemand na 20 zanglessen nog steeds niet zingen, maar ik vind er niets mis mee om mensen te helpen met produceren. Als een artiest talent en doorzettingsvermogen heeft, dan komt dat vanzelf bovendrijven. Als ik diegene dan kan helpen door hem een paar lessen te geven, dan komt dat sneller bovendrijven. Je helpt die mensen alleen maar. Natuurlijk is het wel een commerciële gedachte, want je verdient er gewoon geld aan, maar in die tijd had ik zelf ook een plaat kunnen maken en daar zou ik bijvoorbeeld ook geld aan kunnen verdienen. En waarom ook niet! We zeggen toch ook niet tegen iemand die jouw huis komt schilderen dat hij of zij dat gratis moet doen, omdat ie anders commercieel is? Het is gewoon een professioneel beroep en daar hoort een uurtarief of iets dergelijks gewoon bij. Dj’s komen ook niet gratis draaien op een feest.
Het vervelende is gewoon dat het woord commercieel negatief gebruikt wordt. “Ja, maar dat is commercieel”, zeggen ze dan, maar dat klopt toch ook gewoon? Ik ben een bedrijf en dat is per definitie commercieel. Je investeert in een studio omdat je zo’n vet mogelijke muziek wil maken, maar uiteindelijk verdien je daar natuurlijk ook weer geld mee. Een artiest is gewoon ook een bedrijf. Overigens hebben we met hardstyle wel een muziekstijl die in Nederland behoorlijk groot is, maar nog vele malen commerciëler had kunnen zijn. Ga maar na dat de hardstyle scene ook feesten heeft waar net zoveel mensen komen als op een Pinkpop of Lowlands. Maar qua media aandacht is het niet te vergelijken.
Mis je dat wel eens, dat de hardstyle minder aandacht krijgt van de media of zelfs negatieve aandacht
Ik vind dat belachelijk! Er is een even grote hoeveelheid mensen die naar onze feesten gaan, als naar Pinkpop en Lowlands. Maar het enige wat je ziet, is een klein artikeltje over hoeveel mensen er weer zijn opgepakt door drugs of iets dergelijks. Op een Pinkpop en Lowlands worden er wellicht net zoveel mensen opgepakt, misschien zelfs wel meer, geen idee. Het beeld dat de media daardoor schetst, is zo vertekend. Wat dat betreft, als je het zo gaat vergelijken, dan is de hardstyle wereld helemaal niet eens zo commercieel!
Eerlijk gezegd, mag het van mij dan juist zelfs commerciëler worden haha! Uiteindelijk ben ik gewoon een artiest die zoveel mogelijk mensen wil bereiken met mijn muziek. Ik wil de mensen gewoon laten meemaken en laten ervaren hoe vet deze muziek is. Dat is altijd mijn belangrijkste doel geweest.
Solo in The Dome
Je gaat op 25 maart een set draaien van 5,5 uur en van classics naar hardcore. Hoe kwam je erbij om dit te doen?
Als je kijkt naar mijn discografie, dan vliegt dat alle kanten op. Van harddance naar hardcore en alles daartussenin heb ik al eens gemaakt. Hoe vet is het dan om een reis te maken tussen al die verschillende subgenres en dat over 5,5 uur uit te smeren? Dat is simpelweg het idee!
Het is niet mijn bedoeling om een X-Qlusive of Radical Redemption avond te kopiëren. Ik sta die avond ook echt 5,5 uur achter de draaitafels! Het kan zeker zijn dat er een paar gasten langskomen die even één of twee plaatjes mee draaien, zodat ik ook nog even een sanitaire stop kan houden, maar dat is het enige. Ik ga overigens wel ook mijn Live acts erin integreren. Zo doe ik een ouderwetse ‘Trainings Sessions’ Live act en ga ik uiteraard ook een “The New Era” live act doen. Ik wil gewoon alles in die 5,5 uur kwijt kunnen.
Mijn eerste gedachte is ook om het eenmalig te doen, omdat het nogal veel vergt en ik het graag uniek wil houden. Om het toch laagdrempelig te houden voor de bezoeker, kost een kaartje ook maar 10 euro.
Toen ik ooit begon met draaien, heb ik ook op studentenfeesten gedraaid en dan begon je om 8 uur ‘s avonds te draaien en draaide je tot iedereen vertrokken was. Dat kon dan ook 8 uur ‘s ochtends zijn. Stond ik daar 12 uur te draaien, maar ik vond dat juist heerlijk. Je kunt dan echt je alles draaien wat je maar wilt. Als ik nu bijvoorbeeld een uur moet draaien, dan denk ik na de set eigenlijk altijd: “Ah, ik had die track en die track nog willen draaien!” Maar mensen moeten ook een keer naar huis, dus hebben we gekozen voor 5,5 uur haha!
Reken er overigens sowieso maar op dat ik ‘The Dome’ ga draaien. Heerlijke knipoog naar de locatie natuurlijk!
Hoe gaat de volgorde eruit zien? Wordt die bijvoorbeeld chronologisch?
Daar ben ik zelf nog niet helemaal uit. Ik vind het leuker om dat een beetje in een golfbeweging te doen. Je moet het zien als een golfbeweging die steeds hoger gaat, dus ik zal wel eindigen met hardcore en zeker ook omdat de act na mij ook vol gas gaat. Ik heb de jongens van Ecstatic voor mij geprogrammeerd in de line-up en die beginnen met een euforische set, dus daar kan ik lekker op voortbouwen. Waarschijnlijk ga ik dan van het melodieuze naar de classics. Voor de rest zien we wel verder, maar ik kijk er in ieder geval extreem hard naar uit.
The New Era continues
Je hebt ook al een tijdje een nieuwe live-act genaamd The New Era, hoe gaat het daar mee?
Het grappige is dat het hele ‘The New Era’ stiekem al een beetje begonnen is in 2015. De eerste release na mijn album, ‘Training Sessions’, was ‘The Paranormal’ en die was al een heel stuk melodieuzer. Toen had ik zoiets van: shit, die combinatie vind ik wel heel erg tof! Ik ben toen wat meer gaan experimenteren en heb daarna ‘Desolation’ uitgebracht.
Het gevoel dat ik toen kreeg, wilde ik meer krijgen en ook tijdens het draaien, wilde ik dat meer ervaren, het melodieuze gecombineerd met harde kicks. Op dat gevoel ben ik gaan produceren, en dan niet eens met de gedachte aan een nieuw album of iets dergelijks, maar ineens had ik een stuk of 8 tracks die zo goed als klaar waren. Het liep zo soepel en ik bedacht me dat ik deze nieuwe sound als een nieuw album kon presenteren. Echt iets nieuws, futuristisch en helemaal iets anders. Zo ga je brainstormen en is eigenlijk het idee ontstaan voor het album The New Era.
Het enige nadeel van een album is dat mensen toch vaak iets van 2 favoriete tracks uitkiezen. De rest wordt dan vaak vergeten. Aan de ene kant is dat zonde, maar aan de andere kant denk ik ook aan de flow waar ik in zat toen ik bezig was met het album als zijnde statement voor mijn nieuwe sound. Hierdoor heb ik ook meteen veel nieuwe tracks om die nieuwe sound uit te dragen en dat vond ik ook erg belangrijk.
Ik zie het ook als een doorlopend verhaal en niet als een op zichzelf staand iets en hierdoor heb ik deze week vier nieuwe tracks uitgebracht als EP genaamd The Era Continues. Het is geen nieuw album, maar het gaat verder waar The New Era is opgehouden. De live-act The New Era is dus ook niet bedoeld als album live-act, maar als de live-act rondom The New Era sound. Dit begint nu ook steeds duidelijker te worden voor mensen en dat vind ik echt geweldig!
Is het dan een soort mini-album?
Zo zou je het kunnen zien inderdaad. Ik produceer heel erg vanuit inspiratie en als ik dan eens drie of vier tracks klaar heb, dat zien we dan wel weer. Ik leg de deadline niet keihard vast, omdat je muziek niet kunt forceren. Het fijne is dat ik wel weer veel tracks waar ik mee bezig ben op dit moment. Ik zie het wel weer goed komen om een paar keer per jaar een grote release te doen rondom The New Era Continues en zo nieuwe hoofdstukken toe te voegen.
Kan het dan zo zijn dat je die releases een seizoensgebonden sound meegeeft? Dus in de winter wat duistere tracks en in de zomer iets meer het zomergevoel te laten spreken?
Weet je, daar heb ik nog niet eens over nagedacht haha! Maar als ik het zo ga bekijken met de release die ik op dit moment heb staan, dan past het eigenlijk wel! Ik hou daar altijd van, dat het op meerdere manieren te interpreteren is. Op de winter release (om het zo maar even te noemen) staat ‘Winterfresh’ die ik samen met MC Ruffian heb gemaakt. Dat nummer is het officiële anthem voor het feest in LA waar ik in december heb opgetreden. Ruffian stond ook op dat feest en vandaar de samenwerking met hem. De collab die ik heb gemaakt met The Machine is ook behoorlijk duister, maar ‘Exploration’ is weer wat zweveriger en de ballad versie hiervan kan weer prima onder een haardvuurtje. Dus het is vrij winters ja haha!
Dankzij jullie moet ik nu dus na gaan denken over een lente release! Gelukkig ben ik al druk bezig met nieuwe tracks, waaronder diverse samenwerkingen met Yuna-X. Dat zou op zich prima passen voor de lente!
Het verleden en de toekomst van Thera en Theracords
Je zit nu ruim 16 jaar in het vak. Begonnen met Brennan & Heart en uiteindelijk zeer succesvol als DJ Thera. Hoe zijn die 16 jaar jouw bevallen?
De liefde voor de muziek is er altijd al geweest. Eigenlijk al zolang ik mij kan herinneren. Vroeger luisterde ik al naar elektronische muziek, van die typische synthesizer muziek, dance en de vroegere hardcore natuurlijk. Ik kom ook uit deze omgeving (Theracords HQ is gevestigd in Meijel, vooralsnog) en ik dacht altijd dat het onmogelijk zou zijn om werkzaam te zijn in de muziek. Door eind jaren 90 en begin zeroes samen te werken met Fabian (Brennan Heart), die extreeem gedreven was, bleek het toch mogelijk! Wij voelde elkaar destijds heel goed aan. Daardoor ontstond een bepaalde magie en lukte het toch.
Ik vond die periode eerlijk gezegd ook heel overweldigend. Ik heb zoveel geleerd in die periode en uiteindelijk zijn we beiden heel goed terecht gekomen, mag ik wel zeggen. Fabian heeft ook een geweldige carrière op het moment en ik heb veel respect voor hoe hij dat bereikt heeft.
Hoe is het dan gekomen dat jullie uit elkaar gingen?
Dat is niet rooskleurig verlopen helaas. Onze view was gewoon heel anders. Ik wilde graag dat vrije hebben qua produceren, zoals ik dat nu nog steeds heb. Voor mij maakte het ook niet uit dat een track niet aanslaat of goed ontvangen wordt. Als ik de track zelf maar vet vind. Fabian keek daar anders tegenaan en dat ging botsen. We zijn beide in ieder geval goed terecht gekomen en voor mij was het zo achteraf gezien de ideale leerschool. Alles wat ik in die periode heb geleerd, heb ik meegenomen en kunnen toepassen. Het heeft bijgedragen aan het groter worden en het succes van Theracords.
Vroeger was het dan Brennan & Heart en als je de letters van Heart een beetje husselt dan komt daar Thera uit. Hou je ervan om daar zo over na te denken?
Ja heel erg, ik hou van dat knipogen. Ons motto ‘Music Produced From The Heart’ is daar natuurlijk ook een voorbeeld van. Wij hadden vroeger als Brennan & Heart ook een eigen vinyl label, genaamd Zero2nine, en de eerste release van Theracords heb ik ‘Serotonin’ genoemd. Een ander dingetje is de album titel The New Era. Als je “e New” weghaalt, dan staat er ook gewoon Thera.
Hoe gaat de toekomst van Theracords eruit zien?
We zoeken op dit moment geen nieuwe artiesten meer en we nemen zelfs geen demo’s meer aan, omdat we geen ruimte hebben voor nog meer artiesten. We hebben nu vier nieuwe artiesten en wij kiezen voor kwaliteit en niet voor kwantiteit. Daar staat Theracords voor. We krijgen elke week 30 demo’s binnen en daar zitten serieus veel goede dingen tussen, maar ik kan niet 10 nieuwe artiesten per week gaan tekenen. Wij gaan het doen met de artiesten die we nu hebben, in mijn ogen een geweldige diverse groep mensen waar ik superveel vertrouwen in heb!
Wat ik overigens ook heel belangrijk vind, is dat elke artiest bij Theracords zijn eigen sound heeft. Er hoeft van mij geen algemene Theracords sound te zijn en die is er in mijn ogen ook niet. Als ik mensen hoor zeggen dat een track een typische Theracords sound heeft, dan denk ik: “Ok, dan ken je Theracords niet.” Wij staan voor diversiteit en iedereen heeft juist zijn eigen sound. Je kunt mijn tracks ook niet vergelijken met Caine zijn tracks of Psyched zijn tracks. Dat vind ik juist de charme van Theracords en daarin zijn we ook gewoon anders dan veel andere labels. Het is voor ons gewoon belangrijk dat een artiest een track maakt en daar zelf helemaal van ondersteboven van is, precies dus: Music Produced From The Heart!
