De 10de editie van Loudness in de Maassilo was er één om niet snel te vergeten

Door Tamara den Boer 20 november 2019

Na een aantal jaar pauze besloot ik er toch weer aan te geloven: met twee vriendinnen ging ik op pad naar de welbekende Maassilo in Rotterdam voor een nachtje Loudness. Een locatie waar ik wel vaker ben geweest en die me tot nu toe nooit heeft teleurgesteld. Afgelopen zaterdag was het tijd voor de tiende editie in de Maassilo en ik had dan ook grote verwachtingen.

Loudness is natuurlijk sinds jaar en dag bekend als hét feest voor de liefhebbers. Voordat de mainstream steeds harder ging, was het bij Loudness al rammen geblazen. Dat betekent dus 3 area’s vol muzikaal geweld, het meest dedicated publiek en een nacht vol plezier.

Het ligt erg dicht bij mijn woonplaats, dus we waren het snel over eens met elkaar dat we met het openbaar vervoer zouden gaan. Na veel gedoe kwamen we rond 23:30 eindelijk aan bij Maassilo. Er stond geen rij bij de deur en ook het fouilleren ging vlot. Eenmaal binnen was het eerst tijd voor de gebruikelijke stappen. Even je spullen in de kluis, naar de wc, munten halen en we waren er helemaal klaar voor!

Eerst zijn we een rondje gaan lopen om alles eens goed te bekijken. Wij vonden de drie area’s, een eetruimte en een rookruimte. Het eerste wat mij hier opviel was dat in de rookruimte de bankjes er niet meer stonden. Een vriendin vertelde dat dit al een tijdje zo was. Ik vond het wel zonde en uiteindelijk zag je later in de nacht een groot deel van de mensen op de grond zitten. Dan maar een vieze kont. Wat ik wel verrassend vond was het grote aanbod aan eten. Het menu bestond uit een broodje kip kerrie, broodje shoarma, kapsalon, hamburger, kaassoufflé, frikandel, tosti ham/kaas, patat, twee soorten pasta, smoothies en ten slotte vers fruit. Hier hebben we in de loop van de nacht dan ook goed gebruik van gemaakt. Er was voor ieder wat wils en alles zag er super lekker uit!

“Deze energie kun je als publiek zijnde niet negeren!”

Ondertussen was het alweer 00:30 en hadden we helaas de albumshowcase van Appex gemist. Gelukkig bestaat anno 2019 zoiets als social media en hebben wij ondertussen toch genoeg meegekregen van de set om een klein verslagje aan jullie door te geven: Apexx, de voormalige 50% van Shellshock welke getekend bij Fusion waren, gaat al een tijdje solo. Tijdens Loudness had hij de eer zijn eerste album te mogen lanceren. De melodieuze, maar lompe tracks van de beste man deden het natuurlijk goed. ‘Execute The Plan’ kreeg de eer op Apexx zijn social media kanalen gedeeld te worden, dus die kunnen we je niet onthouden.

Na kort overleg besloten we een kijkje te nemen in area 3. Hier was Imperatorz aan het draaien en stampte iedereen lekker mee. Onder andere de tracks ‘Total War’ van Warface en Regain met ‘Broken’ kwamen voorbij: beide tracks zijn ondertussen al volwaardige klassiekers. Vooral de eerste verbaasde mij toen ik hem voor het eerst hoorde: voor die tijd ontzettend hard en snel! Tegelijkertijd draaide Adaro in area 1. We besloten om ook daar af en toe een stukje mee te pakken.

Hier stonden veel bekenden van ons en de sfeer voelde meteen goed. Vele nummers werden dan ook luidkeels mee geschreeuwd. Zo kwam onder andere ‘I Can’t Take This Shit’ van Act of rage voorbij. Verder klonken er nog tracks als ‘Take It Back’ van Delete en ‘Blood Brothers’ van Gunz4hire. Die laatste werd zo intens mee geschreeuwd dat ik er kippenvel van kreeg, wat een heerlijk moment! Dat is voor mij dan ook perfectie, een super publiek en dan een DJ achter de draaitafel die het publiek altijd super bespeeld. Daarnaast zie je Adaro al-tijd los gaan, altijd met zijn vuist in de lucht. De energie kun je als publiek zijnde niet negeren!

Om 01:30 nam D-Sturb het stokje van Adaro over. De jonge Jorrit kan bij het grote publiek niet veel fout doen zo lijkt het, maar dat heeft hij dan ook meer dan verdiend. Geweldige melodieën, harde kicks en zijn ó zo bekende kickrolls: D-Sturb maakt van elke set een spektakel. De hele set schreeuwde iedereen heerlijk mee en het dak ging er echt af. De collab van D-Sturb en Radical ‘Testarossa’ kwam voorbij en ‘Just Like You’ van Radical himself passeerde ook de revue. Daarnaast mocht de edit van Sefa & D-Sturb ‘Nothing Like The Oldschool’ natuurlijk ook niet missen. Tijdens de set kwamen ook wat nieuwe plaatjes voorbij. Zo was er het nieuwe Live For This-anthem ‘Synchronizes’ die hij samen met Warface heeft gemaakt. Ook de nieuwe collab ‘I’m a OG’ kwam voorbij. Deze werd erg goed ontvangen door het publiek.

Tegelijkertijd met D-Sturb draaide Cryex in area 3. Af en toe ben ik wat heen en weer gelopen, om ook hier wat van de set mee te krijgen. Ik hoorde daar onder andere de track ‘Until It’s Gone’ van D-Sturb voorbijkomen. Ook ‘Undercover’ van Radical werd gedraaid. Ook nieuwe tracks, zoals ‘Burried Alive’ klapten door de speakers, dat smaakte naar meer!

Knallen zoals alleen Schotten dat kunnen

Van 05:00 tot 06:00 was het de beurt aan Rebelion. Zij draaiden onder andere ‘Bring It On’, ‘Uprising’ en ‘Shut The Mind Up’ van Delete. Na deze dikke set merkte je dat het laatste uur alweer was aangebroken. Area 2 en 3 werden gesloten en in de hal boven mocht niet meer gelopen worden. Je moest nu vanaf de eet/rookruimte via beneden weer naar area 1. Dit zorgde bij veel mensen wel voor verwarring, maar was op zich wel te doen. Mede hierdoor heb ik van de set van Rooler niet heel veel meegekregen. Wel heb ik een aantal nummers gehoord van zijn nieuwe album Straight Outta Future.

Over het algemeen was Loudness net zoals vanouds een positieve ervaring. Het feest biedt een mooie inkijk in het hardste segment van hardstyle. Daarnaast zijn er altijd mooie line-ups met een grote verscheidenheid van nieuw en gevestigd. Zo waren in zaal 1 namen als Adaro en E-Force te vinden en had je in zaal 2 een Aversion die o.a. zijn nieuwe track “Swan Song” draaide. Er is ruimte voor talent en dat maakt Loudness speciaal en voor de liefhebbers. Mijn enige grote minpunt was wel het harde geluid in alle zalen. Zelfs met oordoppen trilde de bas door mijn oren heen. Ik zag ook verschillende mensen om mij heen staan die er duidelijk last van hadden. Ik weet dat er genoeg mensen zullen zijn van wie het rustig nog 10 db harder had gemogen, maar zoals ik in het begin zei: ik en mijn oren hadden een lange pauze gehad.

Loudness

Het barpersoneel en de beveiliging vond ik super chill. Ze waren allemaal vriendelijk en in voor een praatje. Over het algemeen waren de wc’s wel prima geregeld, alleen het laatste half uur gingen ze allemaal dicht behalve één gedeelte. Dit zorgde voor aardige lange rijen en was dan ook iets minder fijn. Voor het halen in de munten hoefde ik in het begin van de avond niet lang in de rij te staan. Later gingen de loketten dicht en kon je deze alleen bij de twee automaten halen. Dit zorgde soms voor lange rijen, maar die waren gelukkig wel net zo snel weer weg. Los van het feit dat het geluid best hard stond, had dit verder geen invloed op de sets zelf. Je hoorde in de ene area namelijk niet het geluid van de andere area. Het zal het publiek juist wat enthousiaster hebben gemaakt. Toen het feest eenmaal afgelopen was, stond ik best snel weer buiten. De uitloop ging dan ook redelijk soepel onder begeleiding van de beveiliging.

Al met al toch weer een positieve ervaring en ik kan niet wachten tot de volgende editie! Loudness je wordt weer ontzettend bedankt!