Michael Diks
Door Michael Diks

Jaarlijks begint rond eind maart bij liefhebbers van de hardere stijlen de biologische klok te tikken. Een onverklaarbaar oergevoel dat diep in ons zit, roept ons naar buiten. Dat kan maar een ding betekenen: het festivalseizoen staat op het punt van beginnen!

Voor alweer het tiende jaar op rij werd dit feit gevierd in het Brabantse dorp Haaren tijdens dé kick-off van het festivalseizoen: REBiRTH Festival. Wat ooit begon als de vervanger van een plaatselijke touwtrekwedstrijd is uitgegroeid tot een meerdaags festival van formaat dat bezoekers weet te trekken uit heel Europa en zelfs daarbuiten. Met oogstrelende stages, gevarieerde programmeringen en ieder jaar weer een uitbundige sfeer, liggen de verwachtingen voor deze jubileumeditie hoog. Tijd dus om te ontdekken of de pioniers uit Haaren deze waar kunnen maken!

Rebirth Festival – 10 Years Ceremony

Ik weet niet welke lijntjes Rebirth precies heeft met het KNMI, maar voor de zoveelste keer is de zon de grootste headliner van de start van het festivalseizoen en dat geeft deze tiende editie al het eerste gouden randje. Let wel, het is begin april. Een maand geleden werd de spits nog ontregeld door sneeuw. Nu was er 23 graden voorspeld. Er zijn feesten in de zomer die met de helft genoegen moeten nemen. Als domme Nederlanders die we zijn, slaan we de voorspelling volledig in de wind en getooid in een lange broek zetten we koers naar Haaren.

Dat de organisatie graag luistert naar de bezoekers is al duidelijk voordat we überhaupt binnen zijn: de parkeerplaats is dit jaar verplaatst naar een plek direct naast het festivalterrein. Een dikke verbetering ten opzichte van de lange wandeling van vorig jaar. Veel mensen wilden er op tijd zijn waardoor de rijen al vroeg wat langer waren, maar het stroomde snel genoeg door.  Bij de muntenbalie konden we onze coin-tickets snel wisselen voor tokens. Nadat we deze snel verzilverden voor wat pilsjes was het tijd om direct naar de Rebellion-tent te gaan, want hier was MYST al begonnen met zijn set en dat wilden we niet missen.

Wat direct opviel was de grootte van de Rebellion. De populariteit van RAW is indrukwekkend. Een voor dit tijdstip al aardig gevulde area onderstreept dit feit en de Rebirth-sfeer zat er al goed in. Geen tijd om rustig er in te komen, want met een energieke set wist MYST direct de toon te zetten voor de dag en het publiek schreeuwde dan ook luidkeels de vocalen van zijn tracks mee. De aankleding in de Rebellion kenmerkte zich door veel industriële elementen omlijst met flinke LED-schermen vette visuals. Een dikke lichtshow maakte het geheel af.

Manbearpig’ markeerde het einde van de set van MYST en we vonden het hoog tijd om de rest van het terrein te gaan ontdekken. Op veel plekken waren verwijzingen te vinden naar het 10-jarig jubileum. Over de kleinste details was nagedacht: overal hingen verwijzingen naar artiesten en tracks. Een voorbeeld: een bord waarop werd aangegeven dat Rebels naar links moesten en de Crew naar rechts, zoals we kennen uit Wolfpack. Je moet er maar opkomen.Bordjes REBiRTH
In de Relish area voerden de klanken van freestyle de boventoon en het Veldhovense duo Plug ’n Play weet hier als geen ander het publiek los te laten gaan. De area was aan de achterkant open waardoor je hier de mogelijkheid had om van het zonnetje te genieten. Daar maakten we dan ook volop gebruik van. Dr. Phunk nam het stokje over en dat was zeker genieten. De set van deze, naar mijn mening enorm onderschatte, producer kwam heerlijk door in het zonnetje. Festivalgevoel = aanwezig! De MC  die de set ondersteunde, was een extra attractie om te bekijken: wat vierde deze man een prachtig feestje op het podium, respect.

Het zwaartepunt qua aankleding en show van REBiRTH ligt toch altijd op de mainstage. Het is dan niet de grootste area, maar zoals altijd was deze area zowel qua aankleding als show zeker groots! Een prima stage die rondom doorliep in de barren, volledig bedekt met LED-schermen en veel effecten als CO2-kanonnen en vuurwerk zorgden voor een overweldigende beleving. De mannen van Sound Rush bouwden een overtuigend feestje in de booth. De broers weten al enkele jaren steeds meer hun stempel te drukken op de scene met hun euforische sounds. Hoogtepuntje van hun set was misschien wel júíst toen het geluid stilviel omdat een fan zijn banaan (!) wilde laten signeren, deze naar de heren gooide en spontaan het mengpaneel op non-actief zette. Sound Rush anticipeerde snel en wist a capella alsnog de zaal los te krijgen. Gelukkig reageerde men snel en voor je het goed en wel doorhad stond het geluid weer volle bak te blazen.

Honger!

De innerlijke mens moet ook tevreden blijven en die kwam prima aan zijn trekken op REBiRTH. Bij de foodcourt was een gevarieerd aanbod te vinden. De chicken wings vielen prima in de smaak! Tevreden werd koers gezet naar een primeur op Rebirth Festival: het buitenpodium. Zoals gezegd zijn de weergoden Rebirth doorgaans goed gezind en dit was dan ook een super toevoeging. De Italiaanse helden van Clockartz mogen wel worden bestempeld als een van de grote verrassingen van het afgelopen jaar en zij wisten dan ook een enorm gevarieerde set neer te zetten. Het was lekker druk in het zonnetje en de Italianen genoten overduidelijk van hun set.

De indeling van het terrein was dit jaar wat compacter dan de voorgaande editie en dat was fijn. De podia lagen dicht bij elkaar, hierdoor was het makkelijk wisselen tussen setjes. Gezien het enorme aantal artiesten was er nogal wat overlap, dus dat gemak werd gewaardeerd. Een rondje langs o.a. Frequencerz en Da Tweekaz volgde. Bij beide sets wisten de duo’s de kenmerkende REBiRTH-sfeer aan te wenden en het publiek ging los: zo zien we het graag!

In 10 jaar REBiRTH zijn er weinig artiesten die er vaker stonden dan het duo NSCLT. Toch is dit een bijzonder jaar, want dit keer zal het waarschijnlijk de laatste keer zijn. In de Reactivate nemen zij de bezoekers mee in een reis door 10 jaar REBiRTH en daarmee ook op reis door het bestaan van NSCLT. Een mooie terugblik waar iedereen met volle teugen van wist te genieten. NSCLT REBiRTH

Bezoek van de Zuiderburen

Een van de meest populaire namen van België is Mark With a K. Zijn sets kenmerken zich door de energie, moshpits en sfeer. Dat mochten we natuurlijk niet missen, dus op naar Relish! Hier troffen we een afgeladen area aan. In hoog tempo wist Mark With a K zijn tracks in te mixen en die werden vol meegeschreeuwd door het publiek. Prachtig!

Al het feesten eist natuurlijk zijn tol, dus nogmaals langs de foodcourt. Vervolgens belandden we in de Bavaria kroeg. Deze sfeervolle area doet menig Brabants festival aan en ook op Rebirth ontbrak deze niet. Volle bak feest is hier het credo en daar deden we dan ook fanatiek aan mee! Na de kroeg was het tijd om keuzes te maken. De timetable stelde ons voor onmogelijke dilemma’s: D-Block & S-Te-Fan, B-Front bij de classics, Delete en Rebelion in de Rebellion, of toch maar naar B-Frontliner, Gunz for Hire en de aflsuitende acts op de mainstage? De keus viel op het laatste omdat hier de meeste acts waren die we wilden zien. Ook de 10 Years REBiRTH-anthem show stond op gepland en die wilde ik absoluut niet missen.

B-Frontliner stelt nooit teleur

De eerste tonen van ‘World Outside’ klonken en kippenvel was het directe gevolg. De plaat waar iedereen al zo lang op wacht, zal later dit jaar op het B-Frontliner album verschijnen. De live-act van de twee heren wisselde af tussen oud en nieuw materiaal en dat nieuwe materiaal klonk veelbelovend. Laat dat album maar komen!B-Frontliner REBiRTH
De ene live-act werd direct gevolgd door de volgende. Gunz for Hire; dat was voor mij al even geleden. Wat me opviel was de perfecte balans tussen muziek, lichtshow en visuals. Gunz for Hire is een totaalbelevenis zoals we dit naar mijn mening nog niet vaak genoeg zien in de scene. De sfeer bereikte een hoogtepunt tijdens deze set: het publiek ging volledig op in de show, de vocals en melodieën. Deze vonden fanatieke vocale ondersteuning en er stond niemand stil.

Tijd voor het verjaardagsfeestje

Geen tijd om even rustig bij te komen van dit geweld, want de 10 years Rebirth anthem begon. In een kwartier tijd passeerden verschillende tracks en anthems de revue die tekenend waren voor de afgelopen edities van Rebirth. Een voice-over vertelde het verhaal achter de groei van Rebirth en de show werd op volle capaciteit ingezet. Als laatste track volgde het anthem van dit jaar door B-Freqz en Jonjo. De heren kwamen zelf op het podium en zo werd het verhaal van de eerste 10 Rebirth edities voltooid. Tijd om de toekomst van Rebirth weer te gaan vieren!

De volgende naam paste prima bij die gedachte. Sub Zero Project is in de afgelopen 2 jaar tot de top van de scene doorgedrongen. Door het midden te zoeken tussen de verschillende soorten hardstyle en flink te experimenteren hebben zij zich bewezen als waardevolle toevoeging. Hoogtepunt van hun set was toen hun collab met Headhunterz voorbijkwam, ‘This Is Our Church’. Wat een heerlijke plaat! van Sub Zero door naar Phuture Noize. De release van Pursuit of Thunder zorgde afgelopen jaar voor de definitieve doorbraak van dit muzikale meesterbrein en hij mocht zijn visie op hardstyle tentoonstellen. Dat resulteerde in de beste set van de dag naar mijn mening. Vooraan was de sfeer ongekend en losgaan was het devies. De nieuwe tracks van zijn album klonken super met ‘Global Citizens’ als mijn grote favoriet. Mag dat nieuwe album snel komen, please?!

De volgende live-act diende zich alweer aan: Radical Redemption. You gotta love him or you hate him lijkt het devies en er constant over zijn act en muziek gepraat. Als je in een afgeladen mainstage staat en uit duizenden kelen de melodie van America meegezongen wordt, is het duidelijk dat die discussie er niks toe doet. Hardstyle draait om de muziek, om de verbondenheid, om de sfeer en om de impact op een feest. De muziek hoort het werk te doen en deze muziek werkt. Kippenvel all over, wat een saamhorigheid, wat een sfeer. Totaal kapot besluiten we dat het tijd is om langzaamaan richting de uitgang te gaan, want morgen wacht er nog zo’n dag.

Radical Redemption REBiRTH

It’s time for the 2nd day of the festival season

Dag twee van REBiRTH staat sinds 2013 in het teken van een artiest die de mainstage host. Dit jaar was dat B-Freqz. De driemansformatie had zelf ook een jubileum te vieren: 5 jaar geleden was het eerste gezamenlijke optreden op Hard Bass. Maar de belangrijkste reden van de hosting was natuurlijk de release van het eerste B-Freqz album: Eclipse. Van een zonsverduistering was ook vandaag echter geen sprake, want bij aankomst werden we wederom begroet met een blauwe lucht en flink wat zonnestralen!

Eenmaal binnen werd meteen koers gezet naar de Reborn area. Waar deze gisteren in het teken stond van classics, werd er vandaag euforische hardstyle gedraaid. De eer om deze dag te openen was aan Jay Reeve. Een talentvolle producer die zijn eerste release op het Lose Control label te pakken had met ‘The Blackbird‘. Het was geen toeval dat hij hiermee ook opende. Een naam om in de gaten te houden, want deze man gaat het maken.

Een andere primeur voor REBiRTH was de toevoeging van een hardcore-area zondags. Een gouden greep wat mij betreft, want de hele dag zou deze area vol staan. Voor ons was dit de tweede area waar we heen gingen: Nosferatu stond vroeg gepland. Geen straf, want wat een set zette deze Haagse artiest neer. En wat blijft ‘And Died Again‘ een enorm sterke plaat. Wat mij betreft mag de hardcore-area blijven, maar dan het hele weekend. Het viel door de merchandise direct op hoeveel mensen speciaal voor deze area waren gekomen. Een pluspunt was natuurlijk ook dat het geen straf was om in de zon te genieten van de beste hardcore.

Primeurtjes en klassiekers

Zoals gezegd geen classics area vandaag, maar dat betekende niet dat we geen tijdreis konden maken zondags. Op de mainstage, gehost door B-Freqz, was namelijk anderhalf uur vrijgemaakt voor de beste klassiekers. B-Freqz trapte af met een half uur tracks waarmee zij 5 jaar geleden mee begonnen. Een groep fans mocht het podium mee op en dat gaf een heel vet gezicht. Het laat zien dat B-Freqz hun fans een warm hart toedragen. Na de B-Freqz classics was het tijd voor Adaro om zijn favoriete klassiekers te draaien. Dat is een taak die je deze man kan toevertrouwen: een uur lang gaf hij een les in fenomenaal mixwerk en de platenkeuze was subliem. Iedereen die het origineel van ‘Frontliner – Warphole’ draait, verdient een medaille, maar het vele teasen, doormixen, kickswitches en ander gewaagd mixwerk toonden aan dat Adaro een van de betere DJ’s in de scene is, mijn inziens. Dit was misschien de beste set van het weekend, jammer dat je dit tegenwoordig veel minder hoort.Adaro REBiRTHThe Rise of Rejecta
Zijn tracks werden gedraaid op Qlimax en iedereen werd wild: “Van wie zijn die tracks?!” Het was de vraag die velen bezighield en na een tijdje maakte hij zich bekend: Rejecta. Samen met zijn ‘ontdekkers’, Frequencerz, deelde hij een plek op het hoofdpodium van REBiRTH. Het lijkt dat hij zich snel heeft aangepast aan zijn nieuwe status, want vol overtuiging staat hij op het podium naast de Frequencerz. Het resultaat is een energieke en vette set. Wat mij het meest bijgebleven is, is de nieuwe Rejecta-plaat ,“Rise of Rejecta”, en het Intents-anthem voor 2018 (een collab van Frequencerz en D-Block & S-Te-Fan).

De zon lokte ons toch weer naar buiten. In de Revenge area was het tijd voor wederom een album-presentatie, dit keer van AniMe, met haar album Insane. De combinatie van de zon en hardcore was wederom heerlijk en de nieuwe tracks werden goed ontvangen door het publiek. Nog een release om naar uit te kijken dus! Net als op de zaterdag was er sprake van keuzestress: Ecstatic was ook begonnen met hun set. Ik besloot de tijd gelijkmatig te verdelen tussen de hardcore en de Reborn. Hoewel de tent niet tot de nok toe gevuld was, zat ook in deze area de sfeer er goed in. Het eigen werk van Ecstatic leent zich enorm goed voor festivals en daardoor was deze set ook genieten geblazen. Met het zonnetje dat stil aan de tent in scheen, kwam de muziek super tot zijn recht. Toen Dirty Workz-collega Cyber het stokje overnam, ben ik hier dan ook nog even gebleven. Zomerse platen als “Lost Town” en “MF Bass” maakten het perfecte festivalplaatje compleet.

Toen was het tijd voor B-Freqz om hun stage te laten luisteren naar het materiaal van hun album. Gedurende een half uur kwam al het nieuwe albummateriaal voorbij, ondersteund door de Engelse vocalist Jonjo, die steeds vaker hardstyle tracks van vocalen voorziet. Een prima vuurproef voor het album volgde wat zich uitte in een publiek wat de tracks slikte als zoete koek en ook hier was de sfeer dik aanwezig zoals we dat van REBiRTH gewend zijn!

Alweer honger

Een eetpauze volgde en terwijl het al weer donker aan het worden was, kwam langzaam het einde van het eerste festival van het jaar dichterbij. Daarmee kwam ook de laatste set van NSCLT op REBiRTH ooit dichtbij. Speciaal hiervoor gingen we wederom naar de Reborn area. Wat volgde, is een memorabele set: veel bekenden van de DJ’s stonden in het publiek om dit bijzondere moment mee te maken en iedereen voelde dat er iets speciaals in de lucht hing. Richting het einde van de set voegden familie en bekenden zich bij NSCLT op het podium om hen te steunen. Het besef dat dit echt de laatste keer op REBiRTH leek door te dringen en tranen vloeiden. Het blijft bijzonder om zo’n moment mee te maken: et was zowel gedenkwaardig als verdrietig. Gelukkig is er nog een allerlaatste afscheid van NSCLT op Intents Festival. Terwijl in de mainstage B-Freqz & The Crew, bestaande uit bijna alle artiesten die op de zondagse mainstage, deze jubileumeditie van REBiRTH Festival tot een einde brachten, was de tijd aangebroken om naar huis te gaan.REBiRTH crew

Conclusie REBiRTH Festival 2018 – 10 Years Ceremony

Toen in 2009 een stel vrienden bedacht dat het wel leuk zou zijn om een hardstylefeestje te geven, hadden ze waarschijnlijk nooit durven te dromen dat het zou uitgroeien tot een groot festival met zes areas, tientallen artiesten en duizenden bezoekers. Toch is het de realiteit en met alweer de tiende editie hebben zij bewezen dat ze met recht de kick-off van het festivalseizoen genoemd mogen worden. Wat kleine kanttekeningen zijn natuurlijk altijd te plaatsen zoals de rijen bij binnenkomst, maar bovenal toont REBiRTH Festival zich als waar meester in het organiseren van een heerlijk festival. Wij zetten volgend jaar in ieder geval alvast weer in onze agenda. Tot dan!

Beoordeling

  • Line-up95%
  • Show90%
  • Stage85%
  • Locatie80%
  • Sfeer95%
  • Geluid80%

Overall
waardering

88%

Een line-up waar bijna alle substromingen en labels vertegenwoordigd zijn, een overweldigende show, prima stages en een goed bereikbare locatie zijn eigenlijk standaard bij REBiRTH Festival. Tel daarbij de geweldige sfeer op en je kunt wel stellen dat REBiRTH al 10 jaar de terechte kick-off van het festivalseizoen is!

Reageren