Decibel outdoor krijgt in aanloop naar het festival een bijzondere wasstraat verzorgd door Pussy Lounge. Na alle modder deze zomer spoelt de Wet N’ Wild Carwash deze…
Decibel 2019 was een muzikale metamorfose uit het B2S boekje
Het weekend van 16, 17 en 18 augustus 2019 stond op de overvolle Harder Styles kalender helemaal in het teken van Decibel LIVE LOUD! Eén van de grootste en prachtigste evenementenlocaties van ons land, de Beekse Bergen in Hilvarenbeek, werd omgetoverd tot ‘the loudest city on earth’.
Voorafgaand aan deze editie maakte B2S al bekend dat haar paradepaard een heuse metamorfose zou ondergaan. Niet één festivaldag, geen twee dagen weekendfestival, maar een heel weekend Decibel inclusief de Decibel outdoor friday, verschillende activiteiten en de befaamde Fiesta Bar en Hangout Club op de camping. Een keuze die voor het gros van de tienduizenden liefhebbers geweldig uitpakte!
LEES OOK: Decibel outdoor 2019 | Hard News TV #6
Vrijdag
De nieuwe weg die B2S met Decibel is ingeslagen, werd al meteen duidelijk op de vrijdagavond. Deze vond namelijk voor het eerst plaats op het festivalterrein, waarbij de Pussy Lounge die avond het decor vormde als ‘Mainstage’. De euforische toptalenten Devin Wild vs Adrenalize, de protegés van Art of Creation Sound Rush, gladiator Zatox, de gouden combi B-Frontliner, rauwdouwers Adaro vs Rejecta, Frenchcore legende Dr. Peacock én host DV8 met zijn rauwe stemgeluid gaven de eerste avond – die speciaal bestemd was voor weekendbezoekers – kleur.
Na een enerverende werkweek snelde ik mij op vrijdagnamiddag naar het uitgestrekte en kilometers lange Beekse Bergen terrein. Bij ingang NOORD moest ik mij melden om een bandje te ontvangen en vervolgens direct naar ingang ZUID te haasten. De tweelingbroers van Sound Rush draaiden namelijk om 20:00u en dit zou voor mij het ideale startschot blijken van het Decibel weekend. Tijdens de euforische melodieën van dit Brabantse duo konden de spieren warm gemaakt worden voor een weekend vol stamp- en beukwerk! Bovendien is een weekendje Decibel ieder jaar weer een samenkomen van Hardstyle vrienden uit alle windstreken, die ik op voorgaande edities heb ontmoet.
Na het aanschouwen van mijn favoriete Hardcore artiest Tha Playah was het tijd voor B-Frontliner, een gouden combinatie die echt nooit weet vervelen! Sterker nog, Bob van der Palen en Barry Drooger zetten even de set van de vrijdagavond neer met klassiekers als ‘Auditory Nerve’, ‘Godz Edit Powerrr’!, ‘Become The Sky’, ‘Magic’ en ‘1.000.000 Stars’, maar ‘nieuwere’ tracks als ‘Space Warrior’, ‘World Outside’ en een aantal ID’s maakten deze perfect opgebouwede liveset af. De toon was gezet! Adaro vs Rejecta zetten deze lijn alles behalve rustig door en brachten het publiek anderhalf uur lang tomeloze energie met hun kenmerkende Roughstate sounds.
Niemand minder dan Dr. Peacock sloot deze vrijdagavond in stijl af, op een manier zoals alleen hij dat kan. Een – naar mijn mening – verrassende keuze om deze ongekend populaire Frenchcore legende op de Mainstage de laatste kicks door de speakers te laten knallen, maar absoluut geen slechte! Peacock had zich duidelijk aangepast aan de doelgroep op de main en begon wat rustig voor zijn doen, maar dat herstelde hij weer snel. De weersverwachtingen werden in de week voor het festival steeds beter en op deze eerste dag zorgden deze miezerende regendruppels voor een welkome verkoeling.
Zaterdag
Goed uitgerust en met een lekker ontbijt na een frisse douche begon om 13:00u stipt dag twee van Decibel outdoor. In tegenstelling tot voorgaande jaren en edities begon het dus twee uur later, maar duurde het ook twee uur langer. Dat wilde zeggen: véél meer shows omdat het twee uur langer donker was, langere sets en specials én het feest tijdens de nacht verviel, omdat Decibel zaterdag doorging tot 01:00u en zondag weer om 13:00u begon. Wederom een uitstekende zet van de organisatie!
Het is een traditie om de zaterdag van Decibel te openen op de Mainstage, dé plek waar alles en iedereen samenkomt. Een enorme en prachtige Mainstage in het thema á la ‘This Is Our Church’, die in tegenstelling tot voorgaande jaren de andere kant op gedraaid stond. De heren van Primeshock verdienden het om hier anderhalf uur lang hun kunsten te vertonen.
LEES OOK: B2S over de Decibel 2019 mainstage & LIVE LOUD: “Dit is het begin van een nieuwe legacy!”
Vervolgens heb ik een flinke ronde over het terrein gelopen om bij bijna elke stage even een kijkje te nemen. Na de verschillende area’s en foodtrucks te hebben afgestruind, kwam ik terecht bij de Remember stage, oftewel de Hardstyle Classics. ‘The Queen of Hardstyle’ Dana draaide een aantal verrassende platen als ‘Noisecontrollers – Aliens’, ‘Tatanka meets Headhunterz – Call It Music’ en ‘Josh & Wesz vs Glowiej – Tempo Pusher’. De sfeer was toen alweer fenomenaal op de meest sfeervolle stage van Decibel. MC Da Syndrome past perfect bij deze stage en het geluid was loepzuiver én keihard (zoals het hoort). Al laat de algehele aankleding van de Hardstyle Classics vaak wel te wensen over… Zo ook ditmaal.
Om 15:30u hadden mijn vrienden en ik afgesproken op de Mainstage bij anthemmaker en alleskunner Atmozfears. Tim van de Stadt heeft een uniek talent wat Bas Oskam van Noisecontrollers ook bezit: het produceren van geslaagde anthems. Na ‘Gold Skies (#DB15 Official Weekend Soundtrack)’ is hij samen met LXCPR ook verantwoordelijk voor ‘Live Loud’: het officiële Decibel outdoor 2019 anthem. Uiteraard bracht hij deze producties afgelopen zaterdag ook ten gehore. Vervolgens zette ‘Atmo’ zijn set kracht bij door Aftershock uit te nodigen op het podium. Hun gloednieuwe collab mocht dan ook niet ontbreken.
Na Atmozfears moest Heady zijn opwachting maken, maar omdat ik hem de week ervoor op The Qontinent al had gespot, pendelde ik als de wiedeweerga weer terug naar de Hardstyle Classics om niets van The Pitcher te missen. Wat een parels heeft deze man samen met Michel Pollen uitgebracht. Van ‘Serenity’ tot zijn legendarische Smack album en van ‘I Just Can’t Stop’ tot zijn RECOVERED platen: ‘Together As One’, ‘Unfinished Demo’ en ‘Never Back Down’. Aangevuld met oud Fusion spul werd deze set er eentje om in te lijsten!
Rond 17:30u was het echte puzzelen begonnen; Phuture Noize met een speciale Black Mirror Society liveset, B-Front in ‘zijn’ Loudness tent, Noisecontrollers op de Mainstage, Bass Modulators in de Euphoria, Josh & Wesz op de Remember, noem maar op. Ik koos op dat moment voor mijn all time hero Noisecontrollers, die verantwoordelijk is voor maar liefst vier Decibel anthems en die weer een aantal splinternieuwe releases van topkwaliteit op de productieplank heeft liggen. Opeens viel tijdens zijn set de regen met bakken uit de hemel en vluchtte de helft van de menigte op de Mainstage naar overdekte gebieden. De andere helft die hards toverden een poncho tevoorschijn, trokken deze over hun hoofd en dansten alsof hun leven ervan afhing. Dat zorgde voor een onvergetelijke sfeer! Ironisch dat de ultieme zomerse sounds van Noisecontrollers toen over het soundsysteem van de reusachtige Mainstage zweefden.
Na een stukje van grootheden Wildstylez & Brennan Heart te hebben gezien, zette ik mijn koerst voort naar ‘good old’ Zany. Met een exclusieve ‘Zany pres. DNA’ set bracht hij de voor een gedeelte overdekte Remember area in extase. In het begin draaide hij voornamelijk DNA platen. De oude(re) Zany tracks klapten er weer flink op en het begon zelfs even te stoppen met regenen. Toen onze vriendengroep verder naar voren ging om Zany’s mixkunsten van dichtbij te aanschouwen, kwam er weer een plensbui als een donderslag bij heldere hemel tevoorschijn. Dit mocht wederom de pret niet drukken!
Toen met een aantal maatjes de Millennium Hardcore tent opgezocht voor de naar mijn mening ondergewaardeerde Ophidian! Wat een baasheld is deze man, wat een mixwerk. Van ‘Butterfly VIP’, ‘So Many Sacrifices’, ‘Forgotten Moments’ en ‘Psychiatric Ass’ gaan mijn nekharen altijd recht overeind staan. Spijt dat ik D-Block & S-te-Fan heb gemist, heb ik dus absoluut niet. Al zijn hun nieuwe platen stuk voor stuk fantastisch. Inmiddels was het gestopt met regenen, begon het te schemeren en keerden wij terug naar de Hardstyle klassiekers van weleer. Adaro, Crypsis en Titan zorgden ervoor dat ik deze drie uur niet meer weg te slaan was bij deze area, ondanks de irritante, felle lichten die in onze ogen schenen. Adaro draaide een niet heel verrassende set voor mijn gevoel. Echter, Crypsis bracht niet alleen maar zijn Statement Of Intent albumplaten ten gehore, maar mixte – zoals dat op zijn lijf geschreven is – ook een aantal Cryptology tracks en oudere Radical Redemption en Chain Reaction knallers op de Pioneers. Die Minus Is More sounds zijn daar dan ook perfect voor.
Titan sloot niet alleen de Remember stage op Decibel af, maar zette daarmee ook een punt achter zijn carrière. Via deze weg een shout-out naar Titan, die een verademing was voor de Hardstyle scene. Het ga je goed George Pinas! Onder andere zijn ‘Fusion friends’ B-Front en Frequencerz klommen het podium op tijdens zijn set om hem te bedanken.
Na jarenlang, sinds 2011, bijna elke Decibel editie zaterdag op de Mainstage te hebben afgesloten, leek het mij het ideale moment om op een area af te sluiten waar ik mij deze dag nog niet had vertoond. The Pitcher had mij eerder die dag al doen genieten met een hoofdletter G en dit deed hij op het drijvende Euphoria platform met een speciale ‘This Is My Sound’ set nog eens dubbel en dwars over. ‘Keep It Up’, ‘Legends’ en ‘Forever And Ever’ passeerden onder andere de revue. Gaaf dat de organisatie ervoor had gekozen om de Euphoria tot 01:00u open te houden. Een ‘aparte’, maar een mooie manier om de zaterdag van Decibel af te sluiten en met een tevreden en voldaan gevoel huiswaarts te keren!
Zondag
Na zaterdag op zondag iets minder vast te hebben geslapen en ik de tientallen gevreten kilometers nog in de benen voelde, was het inmiddels alweer tijd voor Decibel dag drie, de laatste dag. Deze nieuwe festivaldag was in het leven geroepen door B2S en startte om 13:00u. Veel beter dan de voorgaande edities toen het feestgedruis soms zelfs pas om 16:00u aanving op zondag.
De verschillende area’s en stages waren veranderd ten opzichte van zaterdag. Dit had B2S van tevoren ook aangekondigd en zij waren daar dus transparant over. Met als belangrijkste reden: “Wat deze dag nog extra uniek maakt, is het feit dat op zondag alle stages een ander genre vertegenwoordigen dan op zaterdag. Zo krijg je, ondanks dat je een specifieke, muzikale voorkeur hebt, toch meer mee van het totale festivalterrein dan ooit!” Dit kwam op sommige stages aan het begin niet helemaal ten goede. Met name het geluid tijdens Isaac en D-Block & S-te-Fan op de Hardstyle Classics stage stond veel te zacht. Het drijvende Euphoria platform werd zondag omgetoverd tot de Hardcore Classics en de Raw Hardstyle outdoor was een dag later getransformeerd tot de Hardcore, waar ik respectievelijk Tommyknocker en N-Vitral presents Bombsquad heb mogen ervaren. Hier stond het geluid wel perfect afgesteld.
Vervolgens kwamen wij op onze route de Tunnelrave Techno Bunker tegen. Een gave, intieme stage, maar hier draaide jammer genoeg geen dj. Misschien een idee voor volgend jaar! Net als de voorgaande twee dagen leefde ik overigens van het uitgebreide aanbod aan eten en drinken op het festival; de Aquarius, Desperados, Slush Puppies en hamburgers waren echt een verademing op Decibel!
Na een klein stukje van Davide Sonar en Alpha Twins te hebben meegemaakt op de oude, vertrouwde Hardstyle Classics stage – waar het geluid op een aantal plekken al iets beter was en geen gekke, felle lichten meer tevoorschijn kwamen – wilde ik Sub Zero Project op de Mainstage niet aan mij voorbij laten gaan. Ik was zondag namelijk niet veel op de Mainstage te vinden, maar die kicks van SZP zijn echt enorm dik op zo’n groot geluid! Omdat de hoofdstage van Decibel en de Hardstyle Classics als het ware naast elkaar lagen, was het ideaal om te pendelen tussen beide stages.
Chain Reaction en met name Thera draaiden beiden geweldige setjes op de stage van het weekend. Alle laatste restjes energie nog even eruit stampen! Chain Reaction kwam uiteraard op de proppen met zijn oude soloplaten uit zijn discografie en natuurlijk veel MiM spul. ‘Catatonic Overload – The Sexual Thrill (GZ 2011 Edit)’, ‘Geck-o – 2-1 (Jack van Gelder Version)’, ‘Brooklyn Bounce – X2X (Deepack Remix)’, ‘Catatonic Overload – Futile’, ‘Phrantic – Road Warrior’, ‘Vazard – Zimmersion’, ‘Forgotten Moments’ en ‘Tha Playah – Clockwork’ verdienen een speciale vermelding in de set van Pieter Heijnen.
Met als klap op de vuurpijl was de tijd aangebroken voor een regelrechte Endshow. Op het VIP/Premium deck, waar ik de afgelopen drie dagen nog niet geweest was, had ik nog mooi foto- en filmmateriaal kunnen schieten en verzamelen en knalde het vuurwerk synchroon met de laatste klanken muziek over het Beekse Bergen terrein, waar Decibel LIVE LOUD; ‘the loudest city on earth’ dan toch echt ten einde kwam.
Beeldmateriaal via Facebookpagina b2s
Beoordeling
Overall
waardering
86%
B2S is met Decibel 2019 een nieuwe weg ingeslagen qua indeling en programmering van het festival, zonder daarbij het verleden en hun identiteit uit het oog te verliezen. Dit heeft naar mijn mening uitstekend uitgepakt! Het is ontzettend knap om op een meerdaags festival van deze omvang een intieme sfeer en de zogenoemde Brabantse gezelligheid te creëren. Ook dit is wederom gelukt. De weersverwachtingen waren op voorhand slechter dan het daadwerkelijk was, overgrote gedeeltes bleef het namelijk ‘gewoon’ droog én de regen zorgde voor een onvergetelijke sfeer op sommige stages. De crème de la crème van de Harder Styles was aanwezig, aangevuld met toptalent en ‘vergeten’ namen uit het verleden. Al met al een editie voor in de boeken. Ga zo door B2S, met volgend jaar weer een nieuwe DE-CI-BEL!
Gerelateerd nieuws
Het anthem van Rejecta heeft de toon gezet voor het weekend van Decibel outdoor. De release van zijn gloednieuwe track ‘Echoes Of Existence’ (in samenwerking met LXCPR)…
De weekendbezoekers van Decibel outdoor staan met de uitgebreide WKND line-up een enorm aantal activiteiten te wachten. The Loudest City slaapt nooit en heeft drie verschillende feestlocaties…
Reacties
Het decor van de early hardstyle stage was duidelijk een knipoog naar de eerste edities van Decibel. Op de binnenmaas waren de kleur blauw en pallets gebruikt als decor en stages, uit me hoofd was dat 2004.
QuoteThanks Vincenzo! Dat wist ik niet, dat maakt het een stuk specialer.
QuoteReageren