REBiRTH Festival viert een grote mijlpaal en kijkt vol verwachting uit naar de 15e jubileumeditie. Met de officiële aftrap nog vers in het geheugen deelt het hardere…
Denkvoer #5: De Grenzen van het Festival
In mijn blogs zal ik de hardstyle-scene vanuit een sociologisch perspectief benaderen. Dit betekent dat ik het abnormale normaliseer en het gewone zal vervreemden. Het doel is om alle aspecten rondom hardstyle op een educatieve manier bloot te leggen, ter wille van het realiseren van meer begrip voor de scene. Hierbij verkondig ik geen waarheid. Mijn stukken zijn enkel essays – afgeleid van het Franse woord essayer: poging tot. Ze zullen velen vervelen, maar hopelijk voor anderen als voer voor het brein dienen.
Het mannelijk deel van de familie der Homo sapiens heeft tijdens het festival nogal eens de neiging om zich naar de uiteinden van het festivalterrein te begeven, om daar zijn behoefte te doen. Een mooi plekje wordt uitgezocht, de riem en gulp gaan open en met grote opluchting – en bij sommigen met heel veel moeite – wordt een goudgele vloeistof geperst uit het (gekrompen) opperwachtmeestertje. De uitgeperste vloeistof wordt schaamteloos verspreid over de met doek bedekte hekken. De urine dartelt vervolgens in een stroompje naar beneden, wachtend totdat het haar goudgele vleugels over het gras kan uitslaan. En zo staan de mannen met ontbloot bovenlijf keer op keer de grenzen van het festival te besmeuren. Grenzen, die naast de vulgaire goudgele dauw, behoorlijk intrigerend kunnen zijn.
Grenzen worden vaak als ‘natuurlijk’ en ‘vanzelfsprekend’ beschouwd. Maar wat zijn deze scheidingslijnen, die onze wereld vormgeven en waar we soms zo krampachtig aan vasthouden, werkelijk? Grenzen zijn door de mens gemaakte mechanismes die gericht zijn om te beschermen wat zich binnenin bevindt, door het afstoten van alles wat zich aan de buitenkant schuilhoudt. Dit is bij natiestaten het geval, maar ook bij festivals is dit logischerwijs de toepassing van grenzen. Grenzen worden bij festivals veelal vormgegeven door hekken en natuurlijke barrières. Deze zijn bedoeld om ‘outsiders’ te weren om zo dus te beschermen wat zich binnenin afspeelt. Tegelijkertijd zorgen deze grenzen ervoor dat een ruimte gevangen wordt in een materiële logica; de ruimte waarin het festival zich afspeelt, wordt door de begrenzing van hekken met het oog zichtbaar. Hierdoor weet men waar de majestueuze wereld van een festival zich afspeelt, waar die ophoudt, en waar de bekende wereld zich bevindt.
Complexer wordt het wanneer men nagaat dat een grens niet alleen een ruimte omvormt, maar tegelijkertijd een geheel nieuwe wereld creëert. Een geheel nieuwe wereld met eigen normen en waarden binnenin de gewone wereld. En dat alles door een stalen constructie; een simpel hekwerk.
Dat grenzen – en dus hekken – een nieuwe wereld omvangen klinkt absurd. Echter, het gevoel dat men krijgt wanneer de intrede op het festival terrein wordt gedaan, is magisch. Het vrijkomen van emoties, spanningen, verlangens en opwinding creëert een in magie omgeven moment. Tijdens dit moment lijkt de tijd voor even stil te staan en een verschuiving in het bewustzijn plaats te vinden. Men wordt omarmd met een mixtuur van vrijheid, euforie en passie. Het is ook grotendeels door deze gedeelde ervaring dat er een gevoel van solidariteit en collectiviteit ontstaan, alsof men deel uitmaakt van een groter geheel. En dus, het moment dat de barrière van de ticketcontrole wordt overwonnen, en men van een ‘outsider’ een ‘insider’ wordt, bevindt men zich dus letterlijk in een nieuwe, majestueuze wereld.
Sta er eens bij stil hoe absurd het is dat een hek de kracht heeft om een compleet nieuwe, majestueuze wereld te vormen. Een wereld waarin drugs wordt gedoogd, die andere normen en waarden kent en waar een geheel nieuwe cultuur ontstaat. Hekken die materialistisch gezien niet veel voorstellen, maar in de verbeeldingskracht van de mens twee compleet verschillende werelden van elkaar scheidt. En zo bezit een simplistisch stalen constructie de kracht om een geheel nieuwe wereld te creëren.
Met deze kennis pist het toch net even wat anders.
Reacties
deze blogs ga ik zeker volgen! inderdaad een leuk idee om het simpele idee van een festival eens helemaal uit elkaar te halen! je schrijft ook goed trouwens!
QuoteHeel mooi verwoord! Zeker voer om over na te denken! Geweldig!
QuoteVertel dat maar aan die vluchtelingen ;)
QuoteReageren