Donkey Rollers vertellen over 15 jaar aan hoogtepunten

Door Juno Coolen 08 februari 2017

Al vijftien jaar lang vormen Raoul van Grinsven (Zany), Peter Aldenzee (DV8), Johan van Korven (Jowan) en Michel Pollen het bekende hardstyle collectief Donkey Rollers. Dat wordt in 2017 uitgebreid gevierd door deze Fusion boegbeelden. Wij gingen in Eindhoven langs om herinneringen op te halen, te praten over de huidige scene en we probeerden erachter te komen hoe zij hun jubileumfeestje precies in willen gaan vullen.

15 jaar Donkey Rollers. Jullie gaan daarmee vrijwel net zo lang mee als de hardstyle scene zelf. Hadden jullie aan het begin gedacht dat Donkey Rollers, of überhaupt de hardstyle scene, na 15 jaar nog zou bestaan?
Raoul: “Daar waren we niet mee bezig. Je maakt gewoon muziek en je doet optredens. Je staat niet stil bij ‘wat als’ over 15 jaar. Wij konden toen ook niet voorspellen hoe de scene eruit zou gaan zien en dat de hardstyle zich ging differentiëren in Euphoric en Raw. Dat was toen gewoon hardstyle, klaar.”

Hielden jullie er toen rekening mee dat de act misschien niet goed zou lopen? Was er uberhaupt een back-up plan destijds?
Peter: “Je doet je best bij alles wat je maakt. En wat wij maakte werd goed ontvangen. De muziek was anders dan alle andere hardstyle. Voor die tijd was het vrij stevig om het zo maar te zeggen. We waren toen de hardste act. Plus, de act was ook eens heel anders dan de rest van de live-acts. We zijn onstage altijd een vaste formatie van drie mensen geweest en niet een dj-act die met live optreden een mc meebrengt. Het is vaste een groep met uitsluitend livetracks van die groep. Zoals nu bijvoorbeeld Gunz For Hire dat ook is. Het was gewoon echt een ding op zich. Ik denk dat dat het onderscheid heeft gemaakt destijds.”

In die 15 jaar zijn jullie zelf natuurlijk ook gegroeid/ouder geworden. Merken jullie hetzelfde van de hardstyle scene? Wat zijn volgens jullie de grootste veranderingen?
Jowan: “Vroeger was het zo dat je een plaat maakte en daardoor geboekt werd. Je dacht er toen niet zo bij na. Het liep allemaal vanzelf. Je ging stap voor stap, van een feest in een kroeg, naar een feest in de buurt, naar een feest in Nederland, naar een feest internationaal zonder dat je een heel boekings/managementbureau erbij had. Nu is het zo dat je als nieuwe artiest vaak van tevoren contractjes moet tekenen en dan nog maar moet zien of je het gaat redden. Vroeger werden artiesten wel gesteund, maar niet zoveel gepusht als ze tegenwoordig worden.”

Hebben deze veranderingen invloed gehad op Donkey Rollers?
Michel: “Er zijn wel bepaalde artiesten in de scene gekomen die anders dit niveau niet gehaald hadden. Dat maakt op zich eigenlijk ook weer niets uit omdat wij altijd platen zullen maken die wij leuk vinden en waar we achter staan. Daarom zijn we ook nooit met stijlveranderingen mee gegaan. Het is altijd Donkey Rollers gebleven en daarom worden we door alle grote producers van nu pioniers genoemd.”

De laatste jaren duiken er steeds meer live-acts op. Maar aan de andere kant verdwijnen er ook telkens live-acts. Jullie waren een van de eerste, dan niet de eerste die hiermee kwamen. Hoe hebben jullie ‘the test of time’ weten te doorstaan?
Peter: “We hebben wel een soort van cultstatus gekregen door wat we gedaan hebben. Daarnaast hebben acts van nu hun invloed van de typische Donkey sound gepakt en daarop de sound van nu gebouwd. Hierdoor kan onze sound nog steeds mee. Daarom bestaan de Rolling Stones ook nog steeds bijvoorbeeld.”

Jowan: “Tegenwoordig lijkt er geen nieuwe live-act meer te bestaan die niet verkleed gaat. Wij lopen gewoon als ons drie het podium op en dan zijn we Donkey Rollers. Daar hoeven wij geen pakje voor aan te doen of een ander imago aan te meten. Maar dat is de verandering van de scene. Wij zijn gewoon oldschool. Er is een bepaalde chemie en uitstraling die ervoor zorgt dat Donkey Rollers altijd een steady act blijft. Als er iets mis gaat dan vertellen Raoul en Peter gewoon een grappig verhaaltje. Dat zie ik anderen niet zo vlug doen.”

Hoe komt het dat er de afgelopen twee jaar niet veel uitgekomen is? Want juist die hardere sound en de classic sound is eigenlijk waar iedereen om vraagt.
Raoul: “Donkey Rollers wordt geboekt om wat er neer is gezet door de jaren heen. Op een gegeven moment heeft het ook geen meerwaarde om constant met nieuwe tracks te komen, want de mensen komen voor onze hits. Donkey Rollers zou over 3 jaar bij wijze van nog steeds dezelfde set kunnen draaien. Dat is uniek.”

Peter: “Plus, de humor on stage. Bij Donkey Rollers gebeurt er altijd wat. De kans is altijd groot dat er iets aparts of lolligs gaat plaatsvinden, maar je weet nooit wat. Wij zelf ook niet hoor.”

Kunnen jullie een voorbeeld noemen van iets dat op het podium is gebeurd?
Jowan: “De totempaal op Q-base. Afgelopen jaar sloten we af op de Tijdmachine stage. Raoul ging tijdens de show bier halen aan de bar en stond gewoon in het publiek. Toen tikte hij een lange gast aan en ging in zijn nek zitten. Toen riep Peter: We gaan met z’n allen als indianen om die totempaal heen dansen. Dat was toen net het moment dat iedereen het had over circle pits. Dat zijn dingen die je ter plekke verzint.”

Nu lijkt in ieder geval alles weer ‘goed gemaakt’ te worden. Want onlangs plaatsten jullie een mysterieuze afbeelding op social media met de tekst “15 Years of Donkey Rollers”. We zullen er niet omheen draaien, wat zijn jullie van plan?
Michel: “We willen wel een grote tip van de sluier oplichten: er komt een album! Heel 2017 staat in het teken van ’Donkey Rollers: 15 Years of Hardstyle’. Dus ook de optredens. Er komt een hele dikke albumrelease en behoorlijk wat artiesten gaan iets van ons remixen. De artiesten die wij daarvoor benaderd hebben, zijn echt een blauwdruk van de hedendaagse hardstyle. Wat weer direct en indirect laat zien hoe groot die eerder genoemde invloed van Donkey Rollers platen is geweest. Het is voor Donkey Rollers een hele grote eer dat al die artiesten mee willen werken. De benaderde acts zijn op hun beurt allemaal razend enthousiast aan de slag gegaan. Het moet echt een van de scene, voor de scene, door de scene project worden.”

Waarom zijn jullie nooit eerder met een album gekomen?
Peter: “Naast Donkey Rollers heeft iedereen ook nog individueel een carrière in hardstyle. Aan de ene kant is het goed dat dat Donkey Rollers nooit heeft opgebroken, maar misschien is er daardoor ook nooit een album geweest. Ik kan me ook niet herinneren of het ooit besproken is om een album te maken. Nu is het gewoon een leuk ding om ons jubileum mee te vieren. Daardoor is de invalshoek voor dit album ook helemaal anders dan dat je ooit gezien hebt.”

In 15 jaar is er veel gebeurd, dus ook tijdens optredens. Zijn er één of meerdere gebeurtenissen die jullie het meest zijn bijgebleven?
Jowan: Tijdens een optreden in de Matrixx hadden we de set opgedeeld in twee stukken. Na het eerste stuk zouden we even een break houden en daarin zou Peter zorgen voor interactie met het publiek. Dus ik stop de muziek en ik zie Peter wegrennen omdat zijn microfoon leeg was. Raoul kreeg het ook in de gaten en begon pardoes te beatboxen, daarop haakte ik in met mn keyboard en Peter daarna weer met een rapje. Het publiek heeft er niks van gemerkt. En dat beatboxen komt nu zo’n beetje ieder optreden nog terug.”