Drie redenen waarom de 2005-2010 hardstyle alles behalve dood is
“Old but gold” – Hardstyle DJs (2015).
Inderdaad, een veelgehoorde uitspraak in menig hardstyle podcast van afgelopen tijd is ‘Old but Gold’. Maar is dit inderdaad zo? Is de hardstyle-sound die hier bedoeld wordt (grofweg die van 2005 – 2010) daadwerkelijk goud en gaan we deze als sub genre vaker horen in tracks en op events? Of hebben we hier te maken met een kortstondige trend? In deze blog 3 redenen waarom we wel degelijk met goud te maken hebben.
1. Verschil in sound
Ten eerste moet de sound natuurlijk duidelijk onderscheidend zijn, zoals dat bij ieder sub genre het geval hoort te zijn. De hardstyle-sound van 2005-2010 was natuurlijk de ‘mainstream’ sound van die betreffende jaren. 5 Jaar later is de mainstream sound in hardstyle een stuk verder ontwikkeld en vernieuwd. Zowel kwalitatief als in de opbouw van tracks is er veel veranderd, waardoor de sound van toen op diverse punten verschilt van de sound van nu.
Echter, als ik al deze verschillen zou opsommen zou je deze blog morgen nog aan het lezen zijn. En het zou hem bovendien saai maken. Het zou juist een kunst zijn al deze verschillen én de algemene vibe en sfeer in de tracks van toen in één regel samen te vatten. En wie kan dit nu beter dan iemand die dagelijks in de studio zit? Ik vroeg dit daarom aan de heren van Noisecult (die tegenwoordig door het leven gaan als NSCLT):
“De hardstyle van toen was wat meer recht toe, recht aan. Minder toeters en bellen, maar vooral lekker catchy en het beukte gewoon lekker door.” – NSCLT (Noisecult) (2015)
Een verschil dat dus het gebruik van het woord sub genre rechtvaardigt, zoals ook de hardcore verschillende ‘oude’ stijlen van de sound kent.
2. De vraag dicteert de (evenementen)markt
Ten tweede moet er natuurlijk ‘vraag’ zijn naar de specifieke sound. Hoe hard fans ook roepen dat ze geen commerciële muziek willen en luisteren; als dat echt zo was zou je die muziek nergens kunnen horen. En hoe hard een artiest ook roept dat hij alleen muziek maakt recht vanuit zijn hart, als er geen vraag voor zijn muziek is, zal de sound en zijn carrière geen lang leven beschonken zijn. Met andere woorden: (succesvolle) muziek moet commercieel zijn.
Ja, ik zie al veel fronsende wenkbrauwen – ook Raw (hard)style is commercieel. Simpelweg omdat mensen het leuk vinden, en er dus geld voor over hebben om hun favoriete artiesten te zien optreden. En wellicht ook nog eens tracks en album(s) van hun favoriete artiesten kopen. Door die populariteit staan deze artiesten ook op de festivals, omdat organisaties natuurlijk niets liever willen dan hun event uit te verkopen (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk). En de beste garantie voor een organisatie om uit te verkopen is natuurlijk het boeken van populaire artiesten die een grote fan base met zich meebrengen.
Een (die-hard) fan base is dus belangrijk voor de sound (of een artiest for that matter). Ikzelf schaar me in ieder geval in zo’n fan base van de 2005-2010 hardstyle-sound. Sinds 2006 ieder weekend naar de vetste feesten. Daar constant de nieuwste platen ontdekken; de één nóg vetter dan de ander – wat tot menig ‘WAAAAAAH’ moment leidde. Maar ook youtube doorspitten als je een keer een feest moest overslaan, zodat je op je volgende feest weer de nieuwste muziek herkent. Terwijl dit natuurlijk ook uitgebreid besproken diende te worden op Partyflock (zowel in de besloten flock of anders het famous hardstyle dag top-5 topic), en je diezelfde gezichten vervolgens een weekend later weer op de dansvloer zag. Gouden tijden.
En met mij beamen vele andere liefhebbers dit. Het harde bewijs hiervoor zijn de vele hardstyle classics areas deze zomer op festivals als Rebirth, Wasted, Intents, C.R.A.F.T., Decibel, Defqon, The Qontinent, Q-BASE en Fantasy Island. Om nog maar te zwijgen over succesvolle concepten als De Tijdmachine, Remember en ook X-Qlusive Legends van oktober 2014 is hier een bewijs van. Wie één van deze area’s of events bezocht heeft, kan het niet ontgaan zijn dat de sfeer hier dan ook onovertroffen is en de area’s vaak afgeladen vol. HÉT bewijs dat de hardstyle sound van 2005-2010 nog altijd mateloos populair is!
3. Ondersteuning
Daarnaast moet de muziek natuurlijk ondersteund blijven worden door de artiesten, óók buiten de events en festivals. Dat kan op verschillende manieren: zowel met podcasts en radioshows als nieuwe tracks.
Podcasts en radioshows met de hardstyle-sound van 2005-2010 zijn er dan ook meer dan genoeg. Recentelijk stond de mei aflevering van de WE R Hardstyle show van Brennan Heart bijvoorbeeld nog in het teken van deze sound. Brennan Heart merkte de ongekende populariteit ervan al snel op, want na de vele positieve reacties kondigde hij al snel een tweede deel aan. Verder heeft ook Isaac in het verleden een dergelijke speciale aflevering gedaan in zijn Hardstyle Sessions show, waarin hij sowieso iedere maand weer een oude track afstoft. Iets wat Coone in zijn nieuwe show Global Dedication ook iedere maand weer doet.
Ook worden er verschillende nieuwe tracks gemaakt die volledig voldoen aan de 2005-2010 sound. Josh & Wesz waren daar met recentelijk ‘Retrospect’ en ‘World at peace’. De sfeer in deze tracks laat ons verlangen naar de gouden tijden. Maar ook Brennan Heart heeft zijn oude live-act Blademasterz weer nieuw leven in geblazen met een optreden op de komende editie van Decibel. Én hij heeft er meteen ook maar een nieuwe track voor geproduceerd: Still Here, te horen in o.a. de Defqon 2015 Eindshow. Wat mij betreft nu al de track van het jaar met een ongeëvenaarde sfeer en melodie erin. Ook Wildstylez is natuurlijk niet vergeten waar zijn ‘Roots’ liggen waardoor deze sound ook op recentelijk verschenen album vertegenwoordigd is.
Daarnaast is het ook geen geheim dat nieuwere namen als Atmozfears en NSCLT aanhangers zijn van deze sound. Atmozfears plaatste bijvoorbeeld kortgeleden nog een preview van een track met Energyzed online waarin vooral de sfeer erg veel deed denken aan de oude sound. Of, zoals NSCLT ons dus eerder meldde: het recht toe, recht aan gehalte is hoog in de track en het beukt lekker! Zoals hardstyle hoort te zijn dus. Iets wat overigens ook te merken is in de tracks van de heren zelf.
Ook bevatten hun heerlijk energieke optredens op de vele mainstages vaak oude klappers, waardoor ook zij altijd die geweldige sfeer van weleer weten te creëren. En met hun krijgen ook vele andere artiesten de populariteit van deze oudere tracks door waardoor zij regelmatig zo’n oude klapper tussendoor draaien. Met andere woorden – een breed gedragen ondersteuning van de sound! En daarnaast een erg goede ontwikkeling doordat de DJ-sets zo een stuk onvoorspelbaarder en (positief) verrassender worden.
Conclusie
Het is veilig om te stellen dat we wel degelijk te maken hebben met een nieuw sub genre binnen de hardstyle. De hardstyle-sound van 2005-2010 is uniek, er zijn vele fans van de sound én de sound wordt breed gedragen onder populaire artiesten van dit moment. Daarom is het tijd voor een officiële benaming a la Raw-Hardstyle.
Hardstyle Classics? Old-but-Gold-style? Discuss!
Reacties
Jammer dat je het niet hebt over de gouden tijden van hardstyle: 2000 t/m 2005, dan heb ik het over Qluptempo’s 1 t/m 10 tijden, de tweede Qlimax in de HMH, met artiesten zoals Dana, Scott Project, Kai Tracid, Derb, Warmdusher etc. Worden deze platen niet meer gedraaid op nieuwe feesten met classics stages? Is deze tijd dood?? Misschien een generatie kloofje??? Praat me even bij want ik ben al meer dan 5 jaar niet meer naar een hardstyle feest geweest..
Imo waren de goudentijden waar ik het over heb een blauwdruk geweest voor de style vanaf 2005 t/m 2010. Artiesten zoals Wildstylez en Headhunterz zijn opgegroeid in de begintijd van Hardstyle, hun echte roots.
Ik wist nog dat we in 2009 naar een classics party in the sand gingen. Er was een capaciteit van +-2500 man, echter was de zaal voor 1/3 gevuld, maar wel met veel bekende gezichten en de sfeer was perfect!
Mooi om te lezen dat er meer animo is voor classics..
QuoteSterk artikel Maikel. Je maakt een goed punt. De 2005-2010 hardstyle is voor mij de grootste reden waarom ik nog regelmatig een feest bezoek. Tegenwoordig zijn steeds meer concepten voorzien van zo’n ‘Tijdmachine’ area. Ik kan me de eerste keer nog herinneren op Tijdmachine. Wat was het ongelooflijk genieten, echt een unieke beleving. Het exclusieve gevoel is wel een beetje aan het verdwijnen doordat tegenwoordig zo goed als elk gevestigd feest zo’n area heeft. Maar zoals je zelf al aangeeft, er is vraag naar en dus commercieel gezien heel slim om daarop in te zetten.
Ik ben zelf nooit echt een groot fan van hokjes geweest. Ik weet ook niet wat het zou toevoegen om het bijvoorbeeld te hebben over old-but-gold style. Ik zie het meer als de stijl die Hardstyle heeft gemaakt tot wat het vandaag de dag is. Het is mooi dat hier echt een markt voor is en wij daardoor nog kunnen blijven genieten van de roots.
QuoteUitstekende Blog Maikel! Let’s bring back old days…. again and again.
QuoteJe kan het niet iedereen naar zijn zin maken. En ik kan me volledig vinden in wat Wildstylez zegt over de 2010 tracks.
Met je track ‘Roots’ breng je luisteraars weer even terug naar 2010. Hoe kwam je bij het idee om die track te maken?
Op een gegeven moment kreeg ik in 2010 te horen dat mijn tracks een beetje 13-in-een-dozijn werden. Ik vond het heel leuk om dat soort tracks te maken, maar het klopte wel. Online waren mensen er ook al een beetje over aan het zeuren. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en vinden mensen het weer te gek. In deze tijden waar de muziek gewoon knetterhard is.
Verder denk ik dat jongens als SoundRush Audiotricz Cyber Neilio The Vision Atmozfears enz… de toekomst zijn als het over mainstream muziek (hardstyle) gaat. Laten we weer de euphoric kant opgaan in mix met Raw en niet teveel terug kijken maar vooruit!
QuoteHardstyle praat na 5-10 jaar al over “classics”. Belachelijk. Zegt genoeg over de “click generatie” die er naar luistert. Dansen doen ze niet want filmen dat je ergens bij bent geweest is belangrijker. Zie eindshows bijv.
QuoteEn de dj’s die alleen maar met de handjes omhoog staan… om moe van te worden. Een grote neppe show. Maar de click generatie slikt alles. Gevolg: inspiratieloze en vaak goedkoop gejatte muziek, dj’s die liedjes van break naar break aan elkaar plakken zonder enige mix techniek toe te passen en ontzettend achterlijke prijzen voor een entree kaartje.
Nee bedankt…
Early Hardstyle -> Millennium Hardstyle -> Melodic Hardstyle -> Raw Hardstyle -> Industrial Hardstyle
https://www.youtube.com/watch?v=4kf40J1GDCE&ab_channel=HARDwithSTYLE
QuoteMijn reactie is puur voor bewustwording en begrip voor de subgenres en sounds.
1: “De hardstyle van toen was wat meer recht toe, recht aan. Minder toeters en bellen, maar vooral lekker catchy en het beukte gewoon lekker door.” – NSCLT (Noisecult) (2015)
Vind dit in mijn ogen nog te abstract. Wat voor soort sounds of melodies waren toen aantrekkelijker? Was het voornamelijk minimalistischer / oudere techniek? Vele DJ’s van nu binnen raw neigen naar HC maar proberen ook het minimalistische van vroeger in hun melodies terug te laten komen. Blijven kunnen genieten van de roots binnen een nieuwe sub gerne, zo zie ik het. Sluit me bij Wesley aan op dat punt.
2: Mixing. Op dit punt ben ik het eens met “M”. Van break naar break mixen. Van mij mag het ook wel meer mixen/technieken en onverwachtse sound changes inbrengen. Dat is toch entertainment, meer spelen met je publiek. Maak ze niet lui, anders gaan ze idd meer filmen en minder dansen.
Tracks met veel interactie, variatie, oldskool met de technieken van nu. Het liefst dat het publiek live inbreng heeft.
En vroeger was het gras groener; ik geloof oprecht dat er meer echte liefhebbers aanwezig waren. Zoals diegene die dit artikel geschreven heeft en diegene die mij een HardNews sticker gaf op DefQon.
Wat kunnen we hier nog meer aan doen om dit tegen te gaan?
QuoteWat denk ik ook meespeelt is dat toen de sound veranderde van early naar nustyle (2006) was het een nieuw fenomeen dat er producers achter de draaitafels kwamen ipv de altijd overheersende oude garde die zelf weinig uitbrachten maar alleen kwamen draaien (pavo, dana, luna, pila, enz) Er ontstond een hype rond promo hunten om maar altijd als eerste de nieuwste tracks te horen of bezitten en daarmee te pochen “kijk eens wat ik nu al heb, hij is nog niet eens gereleased”
Ik heb in die periode ook in het Hardstyle dag top 5 topic gezeten op Partyflock en daar had je echt van die haantjes die alles dachten te weten en elkaar aftroefden. Nu is dat topic zo goed als dood, of je wordt afgemaakt als je je 2010 top 5 neerzet “waarom plaats je zo een gay top 5)
Die sound was toen nieuw, en echt enorm booming. Ik heb echt bossen met mensen zien ‘overstappen’ op hardstyle door o.a. Wildstylez, Noisecontrollers maar vooral door Headhunterz. Die gasten waren ongekend populair (en deels nog steeds toonaangevend)
Maar wat ik al eerder las in de reacties, tegenwoordig is het echt gewoon kut hoe de ‘formule’ van hardstyle in elkaar zit. Het moet allemaal zo duister mogelijk, heel hoog thema gehalte met veel griezelig gelul erdoor heen en dan niet eens mixen maar in een break gewoon de nieuwe plaat erin klappen.
Ik wil platen zoals Venom (Wildstylez Remix) Samara, Clubbin, Rock Civillization CTRL ALT DEL. etc! Lekker vrolijk, maar toch ook kei hard! Voor mij is deze sound nooit weggeweest! En ben zeer verheugd dat ik niet de enige ben!!
QuoteDe periode 2005-2010 kan wat mij betreft nog wel iets uitgebreid worden, 2003-2012 denk ik. Ook hier ontwikkelde hardstyle zich wel, maar de typische hardstyle sound(hard, melodieus en een dikke beat op 150 bpm) bleef altijd duidelijk herkenbaar. De laatste 2 jaar is de ontwikkeling steeds meer op raw had
QuoteDe periode 2005-2010 kan wat mij betreft nog wel iets uitgebreid worden, 2003-2012 denk ik. Ook hier ontwikkelde hardstyle zich wel, maar de typische hardstyle sound(hard, melodieus en een dikke beat op 150 bpm) bleef altijd duidelijk herkenbaar. De laatste 2 jaar is de ontwikkeling steeds meer op raw hardstyle gericht. Niet dat ik raw niet lekker vind om op te stampen, maar wat mij betreft de laatste 2 uurtjes van een feest en niet al vanaf de 2e helft van een feest. Ja, ik als old school hardstyle opa( inmiddels 40) mis de hardstyle sound een beetje
QuoteReageren