Een nieuwe naam in de scene, maar bepaald geen nieuw gezicht. Onder de naam Nevergate maakt Thomas Busschers muziek die zich niet laat vastpinnen op één stijl. In plaats van te kiezen voor een hokje, kiest hij voor gevoel. En dat levert een eigenzinnige, diepgaande sound op die zich beweegt tussen UK hardcore, frenchcore en hardstyle, zonder zich echt in een hokje te plaatsen.
LEES OOK: Sparkz: “Whether I’m happy, sad or in love, you’ll hear it straight away.”
Mensen kunnen Thomas nog kennen als Crossfiyah, een alias waarmee hij tussen 2013 en 2018 muziek maakte. Toch besloot hij dat hoofdstuk bewust af te sluiten. “De druk die het met zich meebracht stond niet meer in verhouding tot wat ik eruit haalde,” legt hij uit. “Het artistieke proces voelde als een gevecht.”
Na de release van Rage in 2013, ironisch genoeg de plaat die veel deuren opende, begon de twijfel te knagen. “Ik was zoekende: wat wil ik eigenlijk zeggen met mijn muziek? De tracks gingen alle kanten op.” Wat volgde was afstand, reflectie, en een hernieuwde focus. Het resultaat: Nevergate, een project dat draait om authenticiteit, gevoel en puurheid. “Geen compromis, geen ruis. Alleen pure focus op wat ik zélf voel en wil maken.”
Geen hokjes
De muziek van Nevergate is moeilijk in een genre te vangen, en dat is precies de bedoeling. “Het is energiek en melodieus, maar ook donker en intens,” zegt hij. Die gelaagdheid is geen toeval. Zo is ‘Charlotte’s Journey’ een track over het overlijden van zijn oma, een emotioneel nummer dat symbool staat voor de reis naar ‘boven’. “Er vloeit dan automatisch een extra stuk emotie in het productieproces.”
De ondefinieerbare sound van Nevergate ontstond niet uit een vooropgezet plan, maar groeide organisch. “In 2023 begon ik opnieuw, zonder echt idee waar het naartoe zou gaan,” vertelt hij. Het startpunt? Een cheesy cover van de 90’s klapper ‘Tears Don’t Lie’ van Mark ’Oh. “Een roerige tijd, ik was net vader geworden. Grappig genoeg is de melodie gebaseerd op ‘When a Child is Born’ van Johnny Mathis… Het moest zo zijn, haha.” De studio gaf weer richting. “Toen ik meer muziek begon te maken, ontstond er vanzelf een lijn.” De track ‘Heathens’, uitgebracht in 2024, markeerde het échte begin van wat Nevergate moest worden: “Donkerder, gelaagder en helemaal eigen.”
Wat brengt de toekomst?
Nevergate blijft niet stilstaan. “Ik ram lekker door,” zegt Thomas. Met regelmatige releases en plannen om ook live meer zichtbaar te worden, is de ambitie duidelijk. “Uiteindelijk wil ik die energie niet alleen in de studio voelen, maar ook met het publiek delen.”
Op zijn eigen label Nevergate Recordings bouwt Thomas verder aan zijn visie: muziek zonder grenzen, maar vol betekenis. Want wat hij maakt, moet direct als Nevergate klinken, ook als je het niet meteen kunt labelen. “Ik probeer geen kopie te zijn van wat al bestaat.”
Nevergate zijn nieuwste release ‘Center of Gravity’ is vanaf vandaag te streamen.
