Eindelijk was de week van REBiRTH dan aangebroken. Na een week prachtig weer te hebben gehad, was de voorspelling voor zaterdag ineens besmeurd door witte vlokken. Gelukkig kon dit het eerste echte buitenfestival, de opening van het seizoen, dé opening van 2019 natuurlijk niet bederven.
En gelukkig zaten ze bij het KNMI er goed naast met die voorspelling, want heb ik geen vlokje sneeuw gezien. Wel was het met een temperatuur rond de 6 graden een redelijk frisse start van het festival seizoen, maar dat mocht de pret zeker niet drukken!
Let’s get this party started
Na een binnenkomst die vrij soepel verliep stonden we rond 13:30 uur dan eindelijk op het festival terrein. Na onze spullen opgeborgen te hebben en onze zakken gevuld te hebben met muntjes besloten we het festival terrein even te verkennen en wat zag het terrein er goed uit. De overall aankleding van REBiRTH zag er goed uit en ook de stages waren mooi vormgegeven. Ook qua toiletten vond ik dat het goed geregeld was. Ondanks dat er maar op 2 plekken toiletten waren, heb ik eigenlijk niet een keer lang moeten wachten. Gelukkig voor ons en voor REBiRTH was er van de schade van de dagen ervoor niets meer te zien.
Inmiddels vonden we het wel tijd om even lekker los te gaan bij Re-Style. En dat was zeker een lekker begin. Ondanks dat er meer dan genoeg ruimte was om los te gaan zat de sfeer er goed in. Met tracks zoals onder andere ‘Forever Young’ en een remix van ‘Get It Crackin’ zat het tempo er al lekker in. Re-Style werd in stijl opgevolgd door D-Fence. De set van deze mysterieuze hardcore DJ deed het ook goed bij het publiek. Hij begon zijn set met een remix van ‘Zombie Nation – Kernkraft 400’ (de PSV goaltune). Maar ook zijn oudere tracks zoals ‘Koekoek Jonhuh!’ en ‘Pompen’ doen het wat mij betreft zeker nog goed.
Tijd voor wat lekkere RAW beats
Na even snel een bak spaghetti naar binnen gewerkt te hebben, sloten we aan bij de Reborn RAW stage. Daar konden we nog net een stukje van de set van Physika en Unkind meepikken. En gelukkig kwam toen nog nét even het QAPITAL anthem van dit jaar langs, ‘Rise For The Streets’ van Rebelion, ik blijf dat een heerlijk anthem vinden.
Toen de laatste tonen van de set van Physika en Unkind door de speakers luidde, was het tijd voor deze jongens om plaats te maken voor The Apexx Machine. En wat een set was me dat, zeg. Van begin tot eind was het volle bak rammen. Van de kou was op dat moment weinig meer te merken bij deze buiten stage. Ik heb aardig wat tracks voorbij horen komen die ik nog niet live van Apexx gehoord had: ‘The Ressurection’, ‘We On Some New Shit’ en ‘I Go Insane’ zijn enkele voorbeelden hiervan. Maar de klapper voor mij blijft toch wel ‘Cold Steel’, die track heeft echt een heerlijke drive en maakte voor mij deze set dan ook compleet.
Toen Apexx eenmaal klaar was met draaien besloten we om alvast naar de Rebirth stage te gaan om er zeker van te zijn dat we de set van Gunz for Hire mee konden pakken. Op dat moment was Wildstylez nog bezig met het afronden van zijn set. Alhoewel ik van zijn set weinig gezien heb, was direct te zien het publiek het goed naar haar zin had.
Maar nu was het dan toch echt tijd voor de Kings of the Underground. Gunz for Hire begon de set lekker met hun bootleg van ‘Skip Marley – Lions’. In het land van de oranje leeuw kan dat ook bijna niet anders. Echter heb ik ook andere landen voorbij horen komen: ‘Bella Ciao’ passeerde namelijk ook de revue. De gemaskeerde heren hebben goed in de studio gezeten voor Rebirth, want ik hoorde zeker één nieuwe track voorbij komen.
The Master of War(/Raw)
Dan was het nu eindelijk tijd voor één van de sets waar ik toch wel het meest naar uit keek. Niemand minder dan Warface ging ons 45 minuten lang voorzien van een flinke dosis RAW. Hij begon zijn set in stijl met het anthem van zijn eigen feest, ‘We All Live For This’. De vele Warface fans waren de lyrics duidelijk nog niet vergeten en schreeuwde dan ook luid ‘’Fuck the nation!’ mee bij de eerste climax. Vele enorm dikke tracks volgden, enkele voorbeelden zijn ‘Ca$h’, ‘D-Block & S-Te-Fan – Sound Of The Thunder (D-Sturb remix)’, zijn nieuwste release ‘I Need You’ en ‘Warface & Deadly Guns – Last Resort’. De laatst genoemde doet het altijd goed in het publiek en ook nu vlogen de vuisten en voeten door de lucht. Ook was te horen dat Remco-Jan en Youri net als G4H de studio hebben aangedaan. Tijdens deze 45 minuten muzikaal geweld heb ik een mooi nieuw nummertje kunnen ontdekken.
Na deze sloopset besloten we toch maar even een korte pauze te nemen om even nog snel wat te eten en er vervolgens weer tegenaan te gaan.
Dat ‘er tegenaan gaan’ pakten we meteen goed aan en sloten aan bij de set van Dr. Peacock. Helaas waren wij niet de enige met dat idee bleek al snel, het was namelijk erg druk op de Revenge stage tijdens zijn set. We hebben nog even ons best gedaan op ‘Cold As Ice’ en ‘All My Friends Are Dead’ maar hebben er toen toch voor gekozen om door te gaan naar de Rebellion stage waar, hoe toepasselijk, Rebelion nog aan het draaien was. Alhoewel ik in het begin nooit zo’n fan was van deze twee Schotse mannen, moet ik ook eerlijk bekennen dat ik daar inmiddels toch wel van terug gekomen ben. Wat weten zij er telkens weer een show van te maken. Met uiteraard nogmaals het QAPITAL anthem, ditmaal door de makers zelf. maar ook met nummers als ‘Embrace It’ en ‘Eminem – Without Me (Rebelion bootleg)’ maakten ze het publiek helemaal gek.
Time flies when you’re having fun
En dat bleek maar eens toen ik op mijn horloge keek en zag dat het inmiddels alweer 20:30 uur was. Gelukkig was het vooruitzicht nog meer dan prima. Om maar te beginnen met Digital Punk, een zeer gewaardeerde DJ in de scene die al even meedraait en afgelopen week gestopt is met zijn eigen label Unleashed Records om zich aan te sluiten bij Roughstate. Hij heeft verschillende tracks van zijn album Fragments gedraaid waaronder ‘Toxic’. Ook draaide mr. Punk een nieuwe track van zijn live-act samen met Hard Driver, Public Enemies. Digital Punk sloot zijn set af met zijn nieuwste collab samen met Radical Redemption, ‘Kick Op Je Bek’. En die kickte er zeker goed op, ook het BMP werd nog net even iets hoger gedraaid. Na een welverdiend applaus was het nu tijd voor de man uit Polen waar Rebirth speciaal een sloopvergunning voor aan heeft moeten vragen, Regain!
En die sloopvergunning was zeker nodig (Was hij vorige week toevallig ook op het terrein?), want met de rauwe sounds van Regain en zijn nieuwe album Out of Bounds (wat op 1 mei a.s. uitkomt) kreeg Regain het publiek volledig mee. De nodige kickrolls werden in de lucht geslagen en de vloer trilde nog nét niet van de stampende menigte. ‘Back To My Roots’, ‘This Is Regain’ en een track met voor de eerste climax, de woorden ‘’extra intense’’ heb ik langs horen komen. Vooral die laatste waarvan ik de naam helaas niet weet klonk wel heel lekker door de speakers van REBiRTH, jullie kennen mijn pijn vastwel.
Ondanks dat de keuze niet gemakkelijk was, kozen we ervoor om na een half uur toch maar naar de REBiRTH stage te gaan waar op dat moment D-Sturb net plaats had genomen op de stage. En ondanks dat ik inmiddels al heel wat setjes van dit jonge talent gezien heb, blijven zijn podiumuren genieten. D-Sturb draaide onder andere zijn nieuwe collab samen met Da Tweekaz genaamd ‘Anything’. Helaas is dit nummer nog niet gereleased, want wat zit er een bak energie in dat nummer. Een goede melodie, een lekker drive en zoals altijd een goede beat met lekker geplaatste kickrolls.
Andere tracks die het ook erg goed deden waren ‘Universe’ met High Voltage, ‘Born To Rage’ en een van de tracks waar het voor Jorrit allemaal mee begonnen is, ‘Until It’s Gone’. Naast eigen tracks maakte D-sturb ook nog plaats voor tracks van Sub Zero Project zoals ‘Patient Zero’ , ‘The Contagion’ en ‘Need You’ van Warface.
Hiermee kwam dag één ten einde, want onze taxi kwam helaas wat vroeger. Echter mocht dat de pret niet drukken, want wat is mooier dan 1 dag feesten? – Juist, 2 dagen feesten.
Het mooie festivalseizoen is officieel begonnen!
Terug naar 14 april, waar wij met ontzettend veel enthousiasme het terrein van REBiRTH Festival opliepen, klaar voor een extreem ongebruikelijke en kéi harde zondag. Laat ik dan ook maar meteen beginnen met complimenten voor de organisatie: waar ik de afgelopen jaren REBiRTH redelijk makkelijk aan me voorbij liet gaan, kon ik deze editie simpelweg niet missen. De grootse line-up, het gave thema en de immens brede variatie aan muziek op het festival zorgde ervoor dat ik maanden van tevoren al FOMO ondervond bij de gedachte om dit te moeten overslaan.
De grote outdoor area REVENGE viel natuurlijk meteen op tussen alle tenten, waardoor wij besloten hier de eerste dansjes van de dag te wagen. Hier was dan ook binnen no-time het eerste hoogtepunt van de dag: dat geweldige gevoel van de start van het festivalseizoen! De zon op je gezicht, een koud drankje in de hand en losgaan met zoveel andere liefhebbers… Wat voelde dat onbeschrijfelijk goed.
Na deze heerlijke opening van de dag besloten wij om een mooi groot rondje over het festivalterrein te lopen, startend bij de REBiRTH Mainstage. Hier draaiden Da Tweekaz versus Sub Zero Project, het duo dat deze dag de eer had om de stage te hosten en te infecteren met hun ‘Contagion’. Zij draaiden een lekkere set, waarin het vrolijke van Da Tweekaz gecombineerd werd met het harde van Sub Zero Project door talloze remixes die je om de oren vlogen. Wat hier vooral opviel was hoe goed de sfeer er al wel niet in zat: één van de heren hoefde maar te klappen en íedereen deed mee, MC Villain hoefde maar van links naar rechts te zwaaien en het hele publiek volgde. Geweldig om te zien en heerlijk om mee te doen!
Titan’s Goodbye
Om kwart voor 4 rende ik echter in paniek de tent uit richting de andere kant van het terrein: “TITAN DRAAIT NU OOK!” Deze held maakte enkele weken geleden bekend dat hij zou stoppen met hardstyle, waardoor REBiRTH Festival dus één van de laatste optredens van Titan markeerde. We waren gelukkig nog net op tijd om buiten de tent te genieten van ‘My Angel’ (kippenvel!), waarbij iedereen meezong en meeklapte. Titan bedankte emotioneel het publiek, waarna hij een verdiend en daverend applaus ontving.
Wij vervolgden onze weg (wederom) naar de REVENGE Area, waar niemand minder dan N-Vitral het enige beukwerk door de speakers knalde. Met ‘Ode To The Godfather’, ‘Troublemaker’, ‘Disorder’ én een lekker zonnetje kan je natuurlijk niet fout gaan, wat ook aan de enthousiaste feestgangers te zien was. Er werd flink gehakt, gebeukt en overal zag je grijzende gezichten. Om dan ook maar van het ene naar het andere uiterste te gaan besloten we vervolgens de REBiRTH Feest Arena te bezoeken. Hier schoot de gemiddelde leeftijd ineens met een goede 20 jaar omhoog, en kon je samen met Jordy van de Boer even knallen op de echte klassiekers als ‘Country Roads’.
We got that head knock shit that makes you break your neck…
“Ha! We’ve got you under attack” Één van de lekkerste classics, waar je tijdens de set van Adaro op de RECHARGE Area een overvloed aan kreeg. Tracks als ‘Sorrow’, ‘Bolivia’, ‘Kings of the Underground’ en ‘Answers’ werden door de tent geknald, waardoor je je vast wel kan voorstellen hoe goed de sfeer wel niet was en hoe los het publiek hier wel niet ging. Deze set was een absoluut hoogtepunt van de dag en een mooi tripje naar het verleden!
Na Adaro was het tijd om even te genieten van de rest van het REBiRTH terrein: een frietje hier, wat churros daar en een cocktail om alles weg te spoelen. Na twijfel om ook wat rondjes te draaien in de kermisattractie, besloten we toch om voor de rustigere optie te gaan en te chillen onder het genot van shisha. De shisha zone was tegenover de #BeetjeDansen Area, waardoor wij ook al snel hier naar binnen gelokt werden om te bumperkleven tijdens Freddy Moreira.
Euforische heerlijkheid
Op dit moment gingen helaas de laatste uurtjes van de dag alweer in. Gelukkig waren er nog een aantal sterke sets om van te genieten, waaronder die van Phuture Noize versus Sub Zero Project op de REBiRTH Mainstage. Op tracks als ‘Brand New Day’, ‘Ghost Stories’, ‘The Paradox’ en ‘Lift Me From The Ground’ die door de grote tent galmden ging het publiek hard los, en ook de organisatie zette hier zeker een tandje bij met de licht- en vuurwerkshow.
Omdat we één stage nog niet bezocht hadden haastten we ons snel naar de Euphoric REBORN Area, waar niemand minder dan KELTEK achter de draaitafels stond. Hoewel het hier (hoogstwaarschijnlijk door de kou) erg rustig was, verdiende deze set naar mijn mening een propvolle tent. Tijdens ‘Ruffneck Bass’, ‘Run With The Wolves’ en ‘The Space We Created’ was de sfeer wederom ongekend en ondanks de rustige tent was dit ook zeker één van de hoogtepunten van de dag.
Surrender and say the word, Rebirth!
Inmiddels was het alweer tijd voor de allerlaatste set van de dag: D-Sturb versus Sub Zero Project. Deze drie mannen draaiden de ene knaller na de ander, terwijl er een arsenaal aan lasers door de tent vloog. ‘Conflict Override’, ‘Aiming For The Top’ en de remix van ‘Sound Of The Thunder‘ waren zeker hoogtepunten en zorgden ervoor dat iedereen zijn laatste energie eruit stampte. De laatste minuten bracht de eindshow met het ‘I’m Alive’ anthem en een flinke dosis aan vuurwerk REBiRTH Festival 2019 officieel tot een einde.
“People of REBiRTH Festival, you have achieved the unthinkable. As one collective mind you stood here today, making your way through perilous tasks and unspeakable challenges. The feeling of glory runs through the roots of these lands. With your aid, the summer season of 2019 has officially begun in the most extraordinary way.”
Afbeeldingen via Facebook-pagina REBiRTH Festival
