Stan Broeksteeg: “De kans is groot dat je al een video van mij hebt gezien”
Gunz For Hire, REBiRTH Festival en Radical Redemption zijn slechts enkele namen van artiesten die voor de lens van Stan Broeksteeg hebben gestaan. Deze cameraman is verantwoordelijk voor een groot deel van alle trailers, aftermovies en videoclips die in onze scene uitkomen. Maar veel mensen kennen het gezicht achter zulke video’s niet. In dit Behind The Madness interview krijgen we de man achter de camera te zien.
Met zijn showreel ‘Creating Together’ wil Stan bereiken dat mensen een idee krijgen van wie hij is en wat hij doet. Hiermee wil hij laten zien waar zijn passie ligt, door zijn werkzaamheden van het hele jaar in één video samen te vatten. Je zou een showreel dus als een soort visitekaartje kunnen zien. “Een showreel is niet ongebruikelijk in de wereld van videografie, maar ik wil me onderscheiden van anderen.” Samen met zes artiesten zat hij om de tafel om een track te produceren voor zijn 2018 showreel.
“Ik heb het idee van een eigen soundtrack altijd bij me gedragen – nu is het moment”
“Een showreel is een soort online compilatie van alle toffe dingen die ik heb gedaan de afgelopen tijd”, legt Stan uit. Maar in zijn showreel probeert hij meer te doen dan alleen alle beelden die hij heeft achter elkaar monteren. “Ik wil in mijn showreels altijd mijn eigen verhaal vertellen. Het idee voor deze video heb ik eigenlijk altijd al gehad, alleen had ik toen nog niet de connecties om dit waar te maken. Film maken komt bij mij voort uit een passie voor muziek. Ik heb het altijd vet gevonden om ooit nog een keer een eigen track te maken”, vertelt de cameraman.
En dit jaar werd die droom dan eindelijk werkelijkheid. In samenwerking met zijn componist Justin Welgraven (by RAVEN) en de artiesten D-Sturb, LNY TNZ, N-Vitral, E-life en Emese, produceerde hij een eigen track voor zijn showreel. “Ik heb een playlist bijgehouden met nummers waar ik inspiratie uit haalde voor de video”, legt de filmmaker uit. “Toen ik dit idee voorlegde aan de artiesten, raakten zij meteen enthousiast. LNY TNZ, D-Sturb en Emese had ik al eerder mee samengewerkt, dus hier zat al een bepaalde chemie in.”
“E-life en N-Vitral kende ik nog niet op dat gebied, maar ik heb wel altijd respect gehad voor wat zij doen en zij andersom ook voor mijn werk. Tijdens Defqon.1 Australië had ik een gesprek met E-life waarin dit naar voren kwam. Een tijd later benaderde ik hem met de vraag of hij mee wilde werken aan de track. Hij zei meteen ‘ja, gaan we doen’. We waren dus al een heel eind met het nummer, maar de plaat had nog geen goed einde en ik had geen plek om beelden van bijvoorbeeld Masters of Hardcore te laten zien. Ik besloot N-Vitral te benaderen om dit laatste stukje van het nummer te maken. Ook hij vond het een tof idee en toen was de track ‘Coming Together’ geboren. Ik ben echt heel blij met het eindresultaat”, gaat Stan verder. “Doordat de producers en ik de plaat hebben gemaakt, sluit hij naadloos aan op de beelden en wat ik met mijn showreel wil uitdragen.”
“Wat wij in deze scene allemaal doen, is eigenlijk bizar”
Een project als een showreel verschijnt maar één keer per jaar, maar Stan Broeksteeg komt om in het werk. “Wij als videomakers in de hardstyle scene, zijn eigenlijk bezig met alles wat komt kijken bij het maken van een video. Een concept bedenken, locaties zoeken, filmen, spotten en editen, aan elk onderdeel van het project werken we mee”, vertelt de cameraman. “Hierdoor doe je wel heel veel ervaring op, dus dat is positief. Je doet al die dingen natuurlijk niet alleen: ik werk altijd samen met een team van cameramannen, marketeers en animators. In groepsverband met zo veel professionals werken, maakt het werk een stuk makkelijker.” Maar het leven van een filmmaker gaat niet altijd over rozen.
“Ik vind het lastig om ‘nee’ te zeggen. Omdat het maken van video’s voortkomt uit mijn passie, vergeet ik af en toe hoe lang ik ergens mee bezig ben. Soms is dat wel 12 uur achter elkaar. In het weekend zijn de festivals waar ik moet filmen en door de weeks ben ik bezig met alle andere aspecten die er nog bij komen kijken”, legt hij uit. Hij vindt het soms lastig om hier een balans in te vinden. “Maar ook al houd ik weinig vrije tijd over, toch haal ik ontzettend veel plezier uit zowel mijn sociale leven als het werk dat ik doe.”
“Ik ga altijd voor de volle 110% voor een project en wil dat de klant helemaal tevreden is. Ik wil iets maken wat ik nog nooit eerder gemaakt heb”, geeft hij als antwoord op de vraag hoe hij zich onderscheid van anderen. Ook vertelt hij dat het voor hem niet voelt alsof hij altijd hetzelfde doet: “Het idee achter een artiesten recap bijvoorbeeld is wel hetzelfde, maar ook dan probeer ik iets origineels en moois te maken. Doordat de insteek van iedere opdracht net iets anders is, is geen enkele taak voor mij hetzelfde.”
“Ik kan dit echt nog jaren blijven doen”
Dat zijn werk voortkomt uit zijn passie moge duidelijk zijn. Maar voldoening is ook een belangrijk onderdeel van je werk, al helemaal als je elke week zo hard en lang doorwerkt om voor de klant het beste resultaat te krijgen. “Natuurlijk haal ik er ook voldoening uit als zo’n opdrachtgever terugkomt. Het doet me goed als zowel de klant als de kijker hier enthousiast over zijn. Wanneer ik een video online zet, dan ben ik die de hele avond aan het checken. “Wat vinden mensen ervan, wat reageren ze eronder”, dat soort dingen. Ik ben op zo’n avond niet echt aanspreekbaar”, legt Stan uit. “Maar daar doe ik het allemaal voor.”
Zijn tofste project ooit blijkt geen gemakkelijke keuze, omdat de filmmaker aan veel leuke klussen heeft mogen werken. “Maar, als ik er één moet noemen, dan is het wel de wereld overvliegen om de aftermovie voor Defqon.1 Australië te schieten. Dat was écht het tofste.” Een vraag naar de toekomstplannen van de filmmaker, blijkt moeilijker te zijn. Hij vertelt dat hij geen specifiek doel heeft waar hij naartoe wil werken. “Zolang ik hier mijn creativiteit in kwijt kan, dan is elke klus in potentie de leukste ooit”, licht de filmmaker toe. Wel blijft Stan realistisch over zijn toekomst. “Als ik 50 ben, kan ik dit werk natuurlijk niet meer doen. Zie jij het namelijk voor je dat een bejaarde man nog op de RED van Defqon.1 staat te filmen? Ooit zal ik dus een keer de switch moeten maken naar commercials of andere takken van de filmindustrie. Maar muziek, dat zal ik nooit loslaten.”
Als je wil weten welke trailers, aftermovies en videoclips Stan nog meer gemaakt heeft, dan kun je zijn online portfolio bekijken.
Foto’s via vincentvandenboogaard.nl & Rossumedia
Reageren