supremacy 2018 report art of dance

Supremacy 2018: Keiharde live-acts & een spectaculaire show

Martin Hartman
Door Martin Hartman

De zomer is inmiddels zo goed als voorbij, daarmee loopt het festival seizoen ook weer bijna op haar einde. Helaas, we moeten weer ruim een half jaar wachten tot het festival seizoen weer begint. Maar het goede nieuws is dat daarmee de binnen feestjes weer voor de deur staan. Dit jaar trapte wij het binnen seizoen af met de vijfde editie van Supremacy.

Jubileum

Het was zaterdag 29 september, de dag van Supremacy was eindelijk aangebroken. Lang hebben we uitgekeken naar toch wel een van de betere raw-hardstyle feesten als je het mij vraagt. In 2014 organiseerde Art of Dance de eerste editie van Supremacy, dit heeft toen zeer goed uitgepakt. In de jaren daarna heeft Art of Dance ook telkens weer haar best gedaan er een unieke editie van te maken. In 2017 kwam de organisatie voor het eerst met een unieke ‘live editie’ waarbij er de hele avond alleen maar livesets neergezet werden door de dj’s. Een zeer vette ervaring die ervoor zorgde dat het tempo er de hele avond goed in zat. Ook tijdens deze vijfde editie was de hele avond gevuld met enkel livesets. Eens kijken of Art of Dance het weer voor elkaar krijgt om de voorgaande editie te overtreffen.

20180929214029_Supremacy_8670-1-1280x853

Het feest kan beginnen

Nadat we de hele dag vol verwachting uit hebben zitten kijken naar Supremacy is het dan eindelijk zo ver. Nog even snel onze spullen bij elkaar pakken om vervolgens met een lekker biertje in ons hand richting station Vught te lopen. Gelukkig viel de reis mee aangezien het volgende station alweer centraal station Den Bosch was. Daarna hoefde we nog maar 15 tot 20 minuten te lopen om aan te komen bij de Brabanthallen. Daar zagen we al snel dat ze dit jaar een andere ingang gekozen hadden, gelukkig maar want vorig jaar duurde het wel erg lang (zo’n 45 minuten) om binnen te komen. Dit jaar verliep het naar binnen gaan erg soepel. We kwam aan om 22.45 uur en konden gelijk onze tickets laten scannen. Ook het fouilleren verliep zeer soepel, ik denk dat we in totaal zo’n 5 tot 10 minuten over het naar binnen gaan gedaan hebben. Eenmaal binnen gekomen hebben we snel onze spullen in een kluisje gedumpt om vervolgens snel muntjes in te slaan. Alleen nog even wat drinken halen en knallen maar!

Een goed begin, is het halve werk

De zaal was al redelijk gevuld met mensen en ook de sfeer zat er al goed in. Ook qua aankleding was te zien dat Art of Dance weer goed haar best gedaan had dit jaar. De stage zag er erg vet uit en had een iets wat industriële uitstraling. Daarnaast waren in bijna de gehele stage led-schermen verwerkt die per liveact aangepast konden worden. Het was iets na 23:00 uur en de rauwe sounds van RVAGE klonken inmiddels al door de Brabanthallen. RVAGE heeft goed zijn best gedaan om er een mooie liveset van te maken. Het was alleen de eerste liveset van de avond, maar tegelijk ook zijn eerste liveset ooit. Onder andere de nieuwe collab, ‘Never Break Me’ van RVAGE en Degos & Re-Done, kwam voorbij en die klonk toch wel heel lekker door de speakers van de Brabanthallen. Andere tracks die ik langs heb horen komen waren ‘Famous’ en ‘Drop The Bass’, ook die klapten er goed op en het publiek deed al goed mee. RVAGE heeft een heerlijk setje neergezet, petje af voor dit jonge talent.

Na de set van RVAGE was het tijd voor Sub Sonik. Ook hij heeft zeker een piekfijn neergezet. Zo draaide hij onder andere ‘Bring It On’, de redelijk nieuwe collab van Sub Sonik, MC LXCPR en Rebelion van het meeste recente album van Rebelion. Dat het publiek de track al goed kende was te horen toen Sub Sonik het volume naar beneden draaide en de melodie door bleef klinken door de vele stembanden van het publiek op dat moment. Ik blijf dat geweldig vinden, zo’n toegewijd publiek als in de raw-hardstyle scene kom je niet snel tegen. Andere vette tracks die de revue hebben gepasseerd, zijn de kneiter dikke remix van ‘MF Psycho’ en ‘Marshmello ft. Khaled – Silence (Sub Sonik remix)’.

Voor Sub Sonik was dit alweer de vierde keer dat hij op Supremacy heeft mogen draaien. En dat is niet voor niets, want deze kerel heeft er weer een Supremacy-waardig setje van gemaakt.

Lunchpauze

Na de eerste twee setjes hadden we alweer aardig wat calorieën verband, dus besloten we dat tekort maar even snel aan te gaan vullen om vervolgens tijdens de set van E-Force weer volle bak te kunnen knallen. Wat mij echter meteen opviel was dat de keuze uit verschillende eet tentjes dit jaar minder leek te zijn. Maar goed, het ging er maar omdat we wat binnen zouden krijgen. Ik zelf had een frietje besteld en ik moet wel zeggen dat het dan wel weer erg lekkere friet was. Nadat iedereen hun maag weer had gevuld en hun blaas weer hadden geleegd, liepen we met een vers biertje in ons hand weer terug de zaal in. Net op tijd, want op dat moment werd E-Force net aangekondigd.

E-krachten

Het is maar goed dat we voor de set van E-Force wat gegeten hadden, want E-Force hield het tempo er goed in. Zoals altijd dropte Edward de ene na de andere klapper. De zaal was inmiddels ook dik gevuld en de sfeer leek alleen nog maar beter te zijn geworden. Op een gegeven moment hoorde ik een aantal tonen van ‘Stesstest’. ‘’Zou het de edit zijn?’’ vroeg ik enthousiast aan een vriend van mij. En ja hoor, het was de edit met die heerlijke lompe distortion kicks. Maar dat was zeker niet de enige lompe track die E-Force draaide. Zo draaide hij ook een nieuwe solo (TBA) en sloot hij zijn set in stijl af met ‘Invincible’, zijn nieuwe collab samen met niemand minder dan Deadly Guns. Logischerwijs kreeg deze held dan ook een daverend applaus van het enthousiaste publiek toen de laatste noten door de speakers kwamen.

‘If I succeed, this will be my legacy’

Inmiddels was het alweer 01:00. De tijd gaat door al die livesets van slechts een half uur toch wel een stuk sneller voor je gevoel dan normaal. Het tempo in elke set ligt dan ook wel eens zo hoog omdat je eigenlijk praktisch van climax naar climax over gaat. En over een climax gesproken, het moment waar ik stiekem toch wel heel de dag al naar uit gekeken had, het moment dat D-Sturb, de anthem maker van dit jaar, het podium mocht betreden om zijn rawphoric sounds door de Brabanthallen te laten klinken.

Voor Jorrit was dit de derde keer dat hij op Supremacy mocht draaien. In 2017 zette hij zijn allereerste liveset ooit neer. En wat een set was dat toen. Zou hij het dit jaar weten te overtreffen? Jazeker!
Zoals te verwachten was opende D-Sturb zijn set met het fantastische anthem van dit jaar ‘Aiming For The Top’. En wat een ervaring was dat! Sowieso vind ik dit een van de betere Supremacy anthems en al helemaal met de geweldige laser- en lichtshow die Supremacy verzorgde. Ook het publiek reageerde zeer goed op het anthem en ging dan ook helemaal uit hun plaat.

Ongeveer halverwege de set van D-Sturb was het tijd voor ‘Level 1’. Deel 1 van de 6 unieke livesets die D-Sturb de komende maanden neer gaat zetten. Direct na de stem die ‘Level 1’ aankondigde hoorde we de track waar het voor Jorrit allemaal mee begonnen is, ‘Frequencerz & Warface – Menace (D-Sturb remix)’. Ondanks dat ik deze track al heel vaak gehoord heb, blijft hij mooi. En ik was niet de enige die daar zo over dacht aan het publiek te zien die elke kickroll mee sloeg. Vervolgens werd ‘Testarossa’ heerlijk ingemixt, alweer een klapper die het live erg goed doet.

Opeens hoorde we een oldschool hardstyle track, het deed mij meteen denken aan Hard Bass 2013. Is dat nou ‘Attention’ van Frequencerz en E-Force vroeg ik meteen aan een maat van mij. Het was inderdaad ‘Attention’ maar dan nu de D-Sturb remix, speciaal gemaakt voor stage 1 van zijn serie livesets. Het begint er op te lijken dat dit jonge talent gewoon geen slechte producties kan maken, want ook deze remix klonk heerlijk door de Brabanthallen. Ook draaide D-Sturb zijn collab samen met het Frenchcore talent, Sefa. D-Sturb kreeg een flink en welverdiend applaus na zijn set, wat is die gozer goed zeg! Hij is er zeker in geslaagd een mooi nalatenschap neer te zetten, ik kan niet wachten tot zijn set online komt.

Fragments

Veel tijd om te rusten hadden we niet, want na de set van D-Sturb was het nu tijd voor Digital Punk om eens even flink gas te geven. En dat moest niet echt een probleem worden aangezien Digital Punk slechts 2 dagen vóór Supremacy zijn gloednieuw album Fragments gereleased had. En hoe kon hij zijn set nou beter beginnen dan met zijn collab samen met de anthem maker van dit jaar, ‘The Aftermath. Een heerlijke track met een super lekkere drive en een lyrics waarbij menig frequent festival bezoeker zich zo goed als zeker flink door aangesproken voelt. Enkele andere voorbeelden van tracks die Digital Punk gedraaid heeft zijn onder andere de titelsong ‘Fragments’, ‘Poisened By Society’ met Radical Redemption, ‘Change The Fckn’ Channel’, ‘Getting FCKD UP’ en ‘Seismic Frequencies’. Stuk voor stuk zeer geslaagde tracks. Ik had van te voren al hoge verwachtingen van het album en die zijn meer dan waargemaakt. Ook het publiek kreeg hij goed los, wat de sfeer zeker ten goede kwam. Als afsluiter koos Digital Punk uiteraard voor zijn solo hardcore track welke ook onder het Masters of Hardcore label is uitgebracht. En dat ging er flink op! Een zeer geslaagde hardcore track van deze raw-hardstyle dj als je het mij vraagt.

Even bijkomen

Het enige nadeel van een feest met de hele nacht alleen maar livesets is toch wel dat het soms lastig is om te kiezen wanneer je nou even pauze kan gaan houden. Wij kozen ervoor om tijdens Radical Redemption even de zaal te verlaten. Met als stop één, de toiletten. Daar stond inmiddels een gedeelte van de mannentoiletten onder water. Maar goed, dat zie je helaas wel vaker op feestjes. Na nog even wat te hebben gegeten en gedronken, zijn we weer terug gegaan naar de zaal.

Delete was al begonnen aan zijn Alpha Omega showcase, de titel van zijn nog onuitgebrachte album. Normaal gesproken ben ik niet echt een enorme Delete fan, maar ik kan niet ontkennen dat hij dit jaar op Supremacy toch wel een geweldig dikke set neergezet heeft. Ook de lasershow was tijdens zijn set heel mooi afgestemd op de muziek. Enkele tracks die Delete door de speakers geblazen heeft zijn ‘Discoweapon’ van Delete & Killshot en ‘Crime, Violence & Power’ van Delete & Luminite. Verder heb ik vooral tracks gehoord die ik nog niet kende, maar ook die knalde er stuk voor stuk even goed op. Laat dat album van de Australiër maar komen!

Na Delete mocht de anthem maker van vorig jaar plaatsnemen achter de draaitafels, Act of Rage. Van Act of Rage ben ik zeker wel leuke setjes gewend, maar wat hij afgelopen Supremacy gepresteerd heeft is next level. Delete had de lat goed hoog gelegd voor Act of Rage maar zijn set sloot feilloos aan op de lompe kicks van Delete. Een track die ik mij nog goed herinner is zijn nieuwste knaller ‘Grown Up’. Deze track deed het heel goed op de dansvloer en het publiek deed dan ook goed mee. Act of Rage hield het tempo er goed in. Verder heb ik de Ncrypta remix van ‘Brain Confusion’ voorbij horen komen, hier heeft Ncrypta goed zijn best op gedaan en aan Act of Rage te zien was hij ook zeker tevreden met het resultaat.

Zwaar geschut

Na Act of Rage was het dan eindelijk tijd voor een legende in de raw-hardstyle scene: niemand minder dan Warface had inmiddels zijn plaats achter de draaitafels ingenomen. Ook naar deze set had ik stiekem toch wel heel erg uitgekeken. Warface staat erom bekend niks van de zaal over te laten tijdens zijn sets. Al helemaal wanneer het gaat om een ‘Heavy Artillery’ set. Warface heeft nog heel wat onuitgebrachte tracks op zijn USB stick staan en al zijn vorige  Heavy Artillery sets waren ook zeer goed bevallen.

Tijdens Supremacy was dit niet anders, Youri heeft weer zijn uiterste best gedaan er een flinke ram set van te maken. En rammen was het zeker, ik heb geen moment stil gestaan. Tracks als ‘Vengeance’, ‘For All Of Us’ en ‘Game Over’ heb ik onder andere voorbij horen komen. Dat er nog heel wat goede producties van deze held uitgebracht gaan worden is een feit. Het is dan ook een gegeven dat Live For This in december één groot feest gaat worden.

De eerstvolgende set die we hebben mochten bewonderen na Warface was die van Regain. Deze Poolse raw-hardstyle dj is inmiddels ook niet meer weg te denken uit de scene. Met zijn lompe kick en rauwe screetches weet hij het publiek altijd goed mee te krijgen. En niet alleen het publiek, ook Regain ramt er zelf altijd goed op los. Tijdens deze vijfde editie van Supremacy stond Regain op de stage met zijn nieuwe liveset genaamd Out of Bounds. De combinatie van zijn extreem rauwe tracks en de geweldige show van Supremacy zorgde voor alweer een onvergetelijke set. Regain opende zijn set met ‘This is Regain’, wat klapte dat erop zeg. Maar ook ‘Brains Hit The Floor’ en ‘Swang’ zorgde ervoor dat we geen seconde stil hoefde te staan. Het begint er langzamerhand toch wel heel erg op te lijken dat Art of Dance er wederom in geslaagd is haar vorige editie weer te overtreffen.

Beastmode (2.0)

Regain heeft de naam van zijn liveset zeker eer aangedaan, als je het mij vraagt heeft deze Poolse held zeker grenzen overschreden. Inmiddels was het alweer 05:00 uur en dus tijd voor mr. Beastmode, oftewel, Killshot. Ondanks alle voorgaande sets had het publiek gelukkig nog genoeg energie over om ook tijdens de set van Killshot alles te geven. Tracks als ‘Rauwdauwer’, ‘Blood On You’ zijn onder andere de revue gepasseerd. Daarnaast heb ik ook veel nieuwe tracks gehoord. Killshot sloot zijn set uiteraard af met ‘Beastmode 2.0’, een zeer waardige afsluiter als je het mij vraagt.

Na Killshot besloten we om nog even een korte pauze te houden tijdens Rebelion om vervolgens de laatste twee sets nog even alles te kunnen geven. Onderweg terug naar de zaal hoorde ik dat ‘Revelation’ door de speakers gepompt werd. Omdat ik dat echt een super dikke track vind, besloot ik een klein sprintje naar de zaal te trekken. En dat was niet voor niks, want wat klinkt die track lekker live. Daar bleef het gelukkig niet bij. Zo heb ik ook een remix gehoord van ‘Eminem – Without Me’, ‘Detonate’ samen met Warface en een kick edit van ‘Confronting Violence’. Vroeger was ik nooit echt een fan van Rebelion, maar daar ben ik tegenwoordig wel echt volledig op teruggekomen. Wat hebben deze gasten weer een set neergezet. Het hoge tempo, de lompe kicks, de rauwe screetches en de lasershow zorgde voor alweer een onvergetelijke set. Deze editie van Supremacy was nu al de beste die ik meegemaakt heb. En de afsluiter moest nog komen.

Afsluiten in stijl

Dit jaar was het de eer aan niemand minder dan N-Vitral om Supremacy in stijl af te sluiten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de voorgaande jaren niet echt onder de indruk was van de afsluit acts. Van N-Vitral had ik hoge verwachtingen, maar zou hij die ook waar gaan maken. Of zou hij zich toch een beetje inhouden omdat het toch wel echt een raw-hardstyle feest blijft. Dat laatste heeft N-Vitral zeker niet gedaan, sterker nog, hij heeft zich geen seconde ingehouden. En dat gold niet alleen voor N-Vitral, het personeel wat verantwoordelijk was voor de show heeft hun uiterste best gedaan. Ik durf dan ook met zekerheid te zeggen dat ik dit de beste afsluiter van Supremacy tot nu toe vond.

Conclusie

En toen was het ineens alweer 07:00 uur. Wat is de tijd weer snel gegaan. En dat is meestal een goed teken, ook nu was dat zeker het geval. Art of Dance heeft zeker haar uiterste best gedaan om deze vijfde editie tot een groot succes te maken. Met een line-up waar je u tegen zegt en een spectaculaire show was dit toch wel een van de betere edities naar mijn mening. Ook de stage was weer erg mooi opgebouwd door de organisatie en de vele led-schermen die erin verwerkt waren zorgde ervoor dat de show optimaal afgestemd kon worden op elke liveshow.

Daarnaast was ook het geluid zeer goed geregeld, hard en zuiver zoals het hoord. Verder zorgde alle livesets er wederom voor dat het tempo er de hele avond goed in bleef zitten, ik ben dan ook zeer te spreken over dit concept. Ook de sfeer was zoals elk jaar weer super goed. Alleen maar fanatieke raw-hardstyle fanaten die volledig uit hun plaat gaan. Het hoogtepunt van de avond vond ik persoonlijk de set van D-Sturb, deze jonge producer heeft het meer dan verdiend om dit jaar als anthem maker op de stage te staan. Verder vond ik dat het naar binnen gaan van het feest dit jaar ook perfect geregeld was, zeker in vergelijking met vorig jaar. De enige aanmerking die ik dan ook heb is het gebrek aan keuze van eten. Maar goed, dat was ik ook al snel weer vergeten door alle mooie herinneringen die ik aan deze editie van Supremacy overgehouden heb. Chapeau Art of Dance!

Omslagfoto via website Art of Dance / Supremacy

Beoordeling

  • Show95%
  • Stage85%
  • Sfeer100%
  • Geluid90%
  • Line-up85%
  • Locatie90%

Overall
waardering

91%

Het was weer een onvergetelijke editie van Supremacy. Art of Dance heeft er een prachtige show van weten te maken. De aankleding van de zaal was ook zeer mooi neergezet en de stage bood veel mogelijkheden qua visuals. Ook de sfeer was zoals elk jaar weer top en het geluid vond ik persoonlijk goed afgestemd op de muziek. Met ook nog een line-up waar je u tegen zegt is dit feestje zeker een aanrader voor elke raw-hardstyle fan. Supremacy, tot volgend jaar!

Reageren