“Weekend Warriors, welcome home.” Na een jaar wachten, horen we eindelijk die langverwachte woorden weer door de speakers van de indrukwekkend grote mainstage. Kippenvel. Sharon was voor Hard News aanwezig op de Fresh Friday van het grootste hardere stijlen festival ter wereld: Defqon.1 Weekend Festival.
Wederom mag de organisatie van Defqon.1 met trots vertellen dat ze de grootste editie ooit achter de rug hebben. Sander Bijstra, Managing Director bij Q-dance, liet in een eerder interview met Hard News weten dat dit komt doordat alle Weekend Warriors de volle vier dagen komen. Daarnaast was de vrijdag dit jaar ook uitverkocht, in tegenstelling tot vorig jaar. “Met 250.000 ‘dagbezoeken’ komen we in de top van de festivals in Nederland, we zijn hiermee zelfs het grootste dance festival. Dat is natuurlijk wel mooi voor een festival dat als niche beschouwd wordt. We zijn vooral dankbaar dat we in 20 jaar tijd met artiesten en de hardere stijlen community iets hebben mogen bouwen wat uniek in de wereld is.”
Want dat Defqon.1 uniek is, dat is een ding wat zeker is. Waar vind je verder een hardere stijlen festival waar meer dan 500 verschillende artiesten optreden, verdeeld over maar liefst 14 stages? Waar vind je een festival dat zó tot in de puntjes uitgewerkt is? Als je een rondje over het terrein loopt, zie je namelijk pas echt hoeveel tijd en aandacht er aan de aankleding van het festival besteed is. Denk aan fotogenieke plekken om de leukste foto’s met vrienden te maken, talloze foodtrucks met het lekkerste eten en een heuse Captain Morgen karaokebar. Er is zelfs een plek waar je het Defqon.1 logo voor eeuwig op je lichaam kunt laten vereeuwigen in de vorm van een tattoo. Ja, we snappen wel waarom zo veel mensen dit hun thuis noemen.
Welcome to The Opening Ceremony of Defqon.1
Een mainstage zo groot als de RED, die verdient een speciale openingsshow. Dit jaar is het de eer aan Phuture Noize om dat te doen. In 2019 had hij al zijn eigen Spotlight show, en maakte hij het Defqon.1 anthem samen met KELTEK en Sefa. Nu mag dus het openen van de mainstage aan dat indrukwekkende lijstje worden toegevoegd.
Terwijl de RED langzaam volstroomt met nieuwsgierige Weekend Warriors die voor het eerst een glimp van de machtige mainstage op willen vangen, wordt de melodische hardstyle DJ groots aangekondigd. “Enter the symphonic mind of… Phuture Noize.” Het publiek kijkt vol verwondering hoe de RED officieel geopend wordt met de nummers ‘Star to Stardust’ en ‘Starlight’. Vervolgens wordt ‘I Raise My Glass’ ingezet, wat als ode aan de Weekend Warriors gezien kan worden.
Hoewel ik enorm onder de indruk ben van de openingsshow, kies ik er toch voor om mezelf na een half uur richting de BLUE te verplaatsen. Dat is het “nadeel” van Defqon.1: zo veel te zien, te weinig tijd. Maar ik realiseer me ook dat dit een zeer groot luxeprobleem is, dus klagen doen we zeker niet.
We are the detonators, Bassline fucking breakers
Op Defqon.1 2022 stonden Scarra en Vasto voor het eerst op het podium als de Bassline Breakers, gewapend met hun kersverse album. Fast forward naar de festivalzomer van 2023, en hun liveshow is niet meer weg te denken uit de huidige raw scene. En de gekte stopt hier niet, want Scarra liet een paar weken geleden op Instagram Stories zelfs nog weten dat ze op dit moment werken aan een tweede album. Wij houden onze ogen (en oren) in elk geval open voor de projecten die deze twee mannen verder nog samen opzetten.
Terug naar Defqon.1. Altijd al benieuwd geweest hoe vaak je tijdens de set van Scarra en Vasto de woorden “BASSLINE BREAKERS” kunt mee schreeuwen? Ik heb het voor je geteld: minimaal 26 keer in een set van een half uur. En dan zal ik er vast nog een aantal gemist hebben, omdat ik ondertussen ook snoeihard los stond te gaan. Dit Bassline Breaker-effect zorgt voor een enorm gezellige sfeer in de tent, waarbij de één die twee bekende woorden nog harder mee schreeuwt dan de ander. En zelfs als je dénkt dat je de nummers goed kent, dan weten Scarra en Vasto nog voor een verrassing te zorgen. Het bekende ‘Psycho’ krijgt tijdens deze set bijvoorbeeld een nieuwe edit, inclusief een flinke fake drop die niemand aan ziet komen. Als afsluiter komt het nummer ‘Rise of The Overdrive’ van Scarra en Regain ft. Disarray voorbij, en vervolgens wordt de bizarre Bassline Breaker edit van ‘Bassline Detonators’ ingezet. Een bassface is bij dit nummer gegarandeerd.
Gotta catch them all: de kleuren van Defqon.1
Defqon.1 bestaat natuurlijk uit meer stages dan alleen de RED en de BLUE. Om de hele festival experience mee te krijgen, ren ik de hele dag van stage naar stage om zo veel mogelijk mee te maken. Zo sta ik precies bij de YELLOW als Unproven het podium opkomt, en zijn set begint met ‘Dirty Thoughts’. Dit nummer is de OST van de geelgekleurde stage dit jaar, en zorgt ervoor dat de set meteen aan het begin al ongekend is.
Bij de MAGENTA, dé stage waar hardstyle classics centraal staan, sluit ik me aan bij de set van Regain. Dit is zeker geen verkeerde beslissing, want de Poolse DJ zet meteen de toon door te beginnen met ‘This Is Regain’ en ‘Broken’. Ook ‘Push It To The Limit’, de Regain remix van Adaro’s ‘For the Streets’ en de klassieker ‘Cocaine’ komen voorbij. Het is mooi om te zien dat niet alleen het publiek en Regain zelf genieten van de raw classics, maar dat ook MC Da Syndrome de tijd van zijn leven heeft. Helemaal wanneer “Shitty Music” van Regain en Delete wordt ingezet, is de glimlach niet van zijn gezicht af te slaan.
Ook breng ik nog even een bezoekje aan de INDIGO, dé plek waar alle raw talents mogen laten zien wat ze kunnen. Ik kom hier terecht bij de set van Delius, één van de DJ’s van Rough Recruits. Speciaal voor deze Defqon.1 set heeft Delius een mashup gemaakt met wat oudere raw platen, zoals de klassieker ‘Godcore’ en ‘Rollin’’ van The Machine. Het resultaat is een nostalgische mix met enorm veel screeches die door de speakers klinken, heerlijk! Ook komt ‘Time To Get Psycho’ van Alter Ego en Nolz nog even voorbij, en uiteraard mag Delius zijn eigen nummer ‘Back In Time’ niet ontbreken. De sfeer is vooral tijdens dat laatstgenoemde nummer ongekend goed.
Mish, de queen of raw hardstyle
Tijdens de set van Mish probeer ik een plekje vooraan in het midden te bemachtigen, maar het is hier eigenlijk veel te druk en warm. Dat is een goed teken voor Mish, die voor het eerst in the mighty BLUE mag draaien. Als je het mij vraagt, bewijst Mish keer op keer weer dat ze meer is dan ‘de vriendin van Sickmode’, en dat ze zelf écht een plek in de raw scene verdiend heeft. Tijdens haar snoeiharde set vliegen de RAVE LOVE-edits ons om de oren, evenals edits van haar oudere nummers als ‘I GO HARD’ en ‘Authority & Justice’. Het is daarnaast duidelijk dat Mish de wereld van de zaagkicks aan het verkennen is, want er wordt flink wat afgezaagd deze set. Onder andere haar nummer ‘Time To Shine’ met Krowdexx komt voorbij, en natuurlijk zou het geen Mish set zijn als ze haar edit van het nummer ‘Hollaback Girl’ van Gwen Stefani niet zou draaien. De queen of raw straalt met haar muziek en kledingstijl één en al girlpower uit, en dat mag het publiek weten ook.
Volksverhuizing naar de RED
Rond 21:00 uur vindt er een grote volksverhuizing plaats. In mijn gloednieuwe Rebelion-merchandise loop ik samen met duizenden anderen richting de RED om de dag af te sluiten. Het is tijd om het volume wat omhoog te gooien op de mainstage, en de laatste lucht uit onze Air Max te stampen bij de sets van Act of Rage, THE GANG en Rebelion.
Met onder andere de nummers ‘Magnetism’, ‘Entourage’ en ‘Dirty’ laat Act of Rage de grond onder de RED flink beven. De grootste verrassing van de set is misschien wel de zaagkick edit van ‘My Music’, waarbij ik meerdere mensen om me goedkeurend zag kijken.
Ook de set van THE GANG voldoet aan alle verwachtingen. Vorig jaar won THE GANG op REBiRTH nog de prijs van ‘Beste Liveset van 2022’, en ook met hun eerste set op de RED lijken Rooler en Sickmode weer een gooi naar deze titel te willen doen. Er worden een aantal nieuwe nummers gedraaid, waaronder hun eerste samenwerking met D-Block en S-te-Fan. Dit nummer klinkt precies zoals verwacht: de kenmerkende en melodische vocals van D-Block en S-te-Fan, gecombineerd met de goofy kicks van Sickmode en Rooler. Het bekende ‘Too Cold’, waarbij inmiddels iedereen de tekst “Move it Bitch” luid kan meezingen, heeft ook een nieuw jasje gekregen in de vorm van een flinke zaagkick. Ik hoorde dit nummer al eerder op REBiRTH, maar op de RED is alles toch nét een tikkie indrukwekkender. Deze edit is geen uitzondering op die regel.
Rebelion in The Spotlight
De laatste set op de RED is de set waar ik stiekem het meest naar uitgekeken heb: The Spotlight van Rebelion. Het Schotse duo wordt hierbij letterlijk in de spotlight gezet, en krijgt de kans om de RED af te sluiten met zowel oude als nieuwe nummers. Ze beginnen dan ook met een unreleased track, ‘Lucid Dreams’, vervolgd door de populaire edit van ‘Numb’ van Linkin Park die Rebelion samen met Vertile maakte. Ook het emotionele ‘Vendetta’, de OST voor X-Qlusive Rebelion eerder dit jaar, en klassieker ‘Never Back Down’ komen voorbij.
Een groot hoogtepunt van de set is ‘Das Ist Kein Techno’, één van de Overdose-nummers waarvan ik nooit verwacht had dat ik die ooit op de Defqon.1 mainstage zou mogen horen. Een zee van groene lasers, blauwe lampen en rode lampen wisselden elkaar af, precies op de beat van de muziek. En voor iedereen die achter mij stond tijdens de Overdose-edit van ‘Beyond Aggression’, het spijt me. Ik kon mijn enthousiasme, net als vele anderen, niet langer in bedwang houden, en heb de longen uit mijn lijf geschreeuwd.
Het laatste nummer van The Spotlight zorgt bij mij voor kippenvel over mijn hele lichaam. Zodra de eerste klanken van ‘City Lights’ worden ingezet, komt alles bij elkaar. Niet alleen de muziek, maar ook de indrukwekkende stage, het vuurwerk en de ongekend goede sfeer op het festivalterrein. Ik kan zelfs zeggen dat er een traan over mijn wang rolt. Want Weekend Warriors, we mogen trots op onszelf zijn. Wat twintig jaar geleden begon als festivalletje op het strand van Almere, is nu uitgegroeid tot het grootste hardere stijlen festival van Nederland. Wat zeggen we? Van de wereld.
Nergens beseffen we het ons zo goed als op Defqon.1: wij zijn One Tribe. Dat komt niet alleen door de muziek. Het komt niet alleen door de waanzinnige stages, de lichtshows, de mensen die vanuit de hele wereld naar het festival komen, de lasers of de fantastische sfeer. Het is een combinatie van dat alles. De dreunende muziek door je hele lichaam voelen, en klaplongen tot de zolen onder je Air Max loslaten. Met z’n allen losgaan op onze favoriete muziek, maar ook samen ‘Hey Baby’ van DJ Ötzi zingen (zoek maar op) als het laatste vuurwerk in de lucht geknald is en iedereen stapvoets richting de camping of de auto loopt. Defqon.1 is voor vier dagen ons thuis, van het moment dat we het terrein op mogen totdat de zon langzaam onder gaat. Het is een ritje in een achtbaan die met één keer knipperen voorbij is. En ik kan niet wachten tot ik volgend jaar weer in diezelfde achtbaan mag stappen.
Afbeeldingen via Facebook-pagina Defqon.1 en Scarra.
