Van Vans naar Nikes: Een 150 BPM Ervaring

Anne-Sterre van der Zalm
Door Anne-Sterre van der Zalm

Ik had mezelf drie jaar geleden hard uitgelachen als ik toen had beseft waar ik die nacht heen zou gaan. Adaro. Die naam zei me toen niks, maar nu des te meer. Hardstyle? Niets voor mij. De muziek was me te eentonig en de mensen zo anders dan ikzelf was. Ik zou er nooit aan kunnen wennen. Dacht ik.

Meteen bij binnenkomst pompte de muziek door mijn aderen. Hard, snel. Te snel. Kort daarvoor was ik met een groep de donkere nacht ingerend, half struikelend op mijn Vans, naar de taxi die ons zou brengen waar we nu waren. Zoveel nieuwe indrukken, stuk voor stuk overweldigend. Mensen die ik nog geen paar uur kende, maar waar ik nu mee in Takens stond. Verbondenheid. Ver weg van de camping, waar het leven ineens zo braaf leek in vergelijking met wat zich hier afspeelde.

Nooit had ik kunnen bedenken dat deze avond slechts het begin zou zijn. Het was een ervaring die me lang bij bleef, me stiekem achtervolgde en nooit meer is weggegaan.

Flitsende lasers. Mee de mensenmassa in. Wijntje hier, cocktail daar. Een tollend hoofd. Kwestie van mezelf overgeven aan alles wat ik niet ben. Te veel alcohol. Oppeppend. Zwetende mensen. Wat doe ik hier? Het leven hier was zo anders, mij zo vreemd. Op een helder moment besefte ik dat dit ook het leven was, alleen niet dat van mij. Niet aan mij besteed. Nog niet. I do it #MyWay.

defqon 2015

Heel wat tracks zijn die avond de DJ-booth gepasseerd. Ik zou er daar geen van op kunnen noemen. Het zei me op dat moment niks, het deed me niks. De muziek dreunde ongetwijfeld nog lang na in mijn oren, zelfs toen ik heel wat uren later met een kater op het gras zat, terug op aarde van wat een heel andere wereld leek te zijn.

Mijn hartslag schoot omhoog bij het tempo dat de muziek inmiddels had bereikt. De mensen om mij heen leken geen rust te kennen en sleurde me nog maar eens opnieuw mee naar voren. Uitputtend.

Plakkende kleren en kapotte schoenen. Ongeschikt. Wist ik veel dat Nikes hiervoor gemaakt waren.

Er zijn van die  nummers die ik nu al eeuwen lijk te kennen. Ik weet niet waarvan, maar het zou kunnen dat de wortels bij die ene avond liggen. Een van die nummers is het nummer ‘My Way’ van Ran-D. Onbewust heeft het waarschijnlijk meer met me gedaan dan ik toen dacht. Sommige dingen dringen tot je door, ondanks de staat van mijn bewustzijn die avond in Takens. Al luisterend naar de lyrics besef ik dat dit nummer prima de situatie beschrijft waarin ik me op die leeftijd bevond. Het gevoel wat onstaat bij dat nummer is me altijd bijgebleven.

defqon 2015 2

Ruim een half jaar later bevond ik me dan ook wederom op een hardstyle feest. Zonder twijfel had ik ingestemd mee te gaan en deze keer wist ik dondersgoed wat me te wachten stond. Een nachtje doorhalen met geweldig gekke mensen om mij heen, begeleid door muziek en niet te vergeten een overdosis adrenaline. Energie die op zijn beurt het nachtje doorhalen compenseert en de cirkel weer rond maakt.

Muziek luisteren in de trein tijdens lange reizen. Hardstyle. Met vrienden een feest of een festival bezoeken. Hardstyle. Niet eerder was mijn leven door een bepaald muziekgenre lichtelijk in zijn greep gehouden. Ik zou het niet boven andere genres willen plaatsen maar het heeft zeker zijn eigen gewoontes, iets wat het speciaal maakt.

Vanaf dat moment versnelde het tempo richting eindstation hardstyle alleen maar. Ik kreeg een vriend, zo mogelijk een van de grootste hardstyleverslaafden die deze wereld kent. Voor mij geen weg terug. Toch is het gek te beseffen dat ik tegenwoordig niet alleen op hakken en Vans mijn weg nog vind. Mee de deinende mensenmassa in. Nikes aan. Haren bij elkaar gebonden. Ik had nooit verwacht dat mijn leven deze richting op zou gaan. Veel is er echter veranderd en het is snel gegaan ook.

Iets met 150 BPM.

Reacties

  • Beau 24 juni 2015 - 21:29

    Ik kan me geen leven zonder hardstyle/hardcore/terror voorstellen, de unieke on obeschrijfbare dingen die je meemaakt.
    Soms heb ik na een goed feest (bijv Defqon1, decibel, dominator) tranen in me ogen.
    Waarom? simpelweg omdat ik terug de realiteit in moet en al dit geweldige weer achter me moet laten.
    Het kost achterlijk veel geld maar fuck it meer dan waard is het.
    I’m gonna be a raver till the day that i die!

    Quote
  • maikel martens 24 juni 2015 - 19:46

    Op naar de 200 bpm ;-)

    Quote
  • Leroy (Showdown) 24 juni 2015 - 18:54

    Mooi geschreven ^^ Goeie omschrijving van een eerste ervaring!

    Quote
  • Frank 25 juni 2015 - 03:32

    Waar ik moeite mee heb is dat ik het al luister vanaf dat ik 11 ben. Dat is dus sinds 2004. Tussen 2004 en 2010 was Hardstyle nog minder toegankelijk en verklaarden de meesten je voor gek. Rond 2010 was het echter ook zo dat het populairder begon te worden. Diezelfde mensen die me vroeger sukkel noemden omdat ik Hardstyle (en niet alleen dat maar ook Jumpstyle, Hardcore etc.) mooi vond, lopen nu op hun air maxjes rond en plaatsen honderden foto’s van hoe zo’n feestbeest ze wel niet zijn. Het grootste gedeelte van het publiek heeft ook geen flauw benul wat er voor het jaar 2010 zich afspeelde in de Hardstyle, maar ondertussen roepen ze wel I love Hardstyle en ‘iets met 150 bpm’. Als ze meer dan 20 nummers van voor 2010 kunnen opnoemen zou ik versteld staan.
    Een leuke manier om de ‘van voor 2010’ Hardstyle te ontdekken is ‘De Tijdmachine’. Een Hardstyle feest wat eens in de zoveel tijd wordt gehouden waar de DJ’s hits van voor een bepaald jaartal draaien. Meestal is dat van voor 2009 ongeveer.

    Quote
  • jerone_tha_Raver 26 juni 2015 - 14:57

    Frank: Waarikmoeitemeehebisdatikhetalluistervanafdatik11ben.Datisdussinds2004.Tussen2004en2010wasHardstylenogmindertoegankelijkenverklaardendemeestenjevoorgek.Rond2010washetechterookzodathetpopulairderbegonteworden.DiezelfdemensendiemevroegersukkelnoemdenomdatikHardstyle(ennietalleendatmaarookJumpstyle,Hardcoreetc.)mooivond,lopennuophunairmaxjesrondenplaatsenhonderdenfoto’svanhoezo’nfeestbeestzewelnietzijn.Hetgrootstegedeeltevanhetpubliekheeftookgeenflauwbenulwatervoorhetjaar2010zichafspeeldeindeHardstyle,maarondertussenroepenzewelIloveHardstyleen‘ietsmet150bpm’.Alszemeerdan20nummersvanvoor2010kunnenopnoemenzouikversteldstaan.Eenleukemanieromde‘vanvoor2010′Hardstyleteontdekkenis‘DeTijdmachine’.EenHardstylefeestwateensindezoveeltijdwordtgehoudenwaardeDJ’shitsvanvooreenbepaaldjaartaldraaien.Meestalisdatvanvoor2009ongeveer.

    ksnap wel wat je bedoeld. maar toch ik luister ook sinds (eind)2013 hardstyle en begrijp zeker dat classics echt het verleden van hardstyle gevormd hebben. snap ook wel dat je je ergerd aan dat soort mensen maar dit verhaal is wel iets anders haha. daarnaast als je echt hardstyle wil luisteren moet je je wel verdiepen in het verleden maar dan hofe je toch niet per sé alle nummers te kennen :P. ben overig wel met je eens dat, dat soort mensen alleen hardstyle luisteren om stoer/feestbeest te zijn ofzo.

    Quote
  • Terugblik | Juni | And Other Things 01 juli 2015 - 07:59

    […] waarin ik na mijn werk ook nog eens een blog schreef voor Hard News, geïnteresseerden kunnen het hier lezen. Het bericht werd beter ontvangen dan ik had verwacht (meer dan 600 likes op Facebook) en ik […]

    Quote
  • Linda 03 juli 2015 - 15:20

    Wauw, kippenvel en zóó herkenbaar!
    Mooi geschreven!

    Quote
  • Thom 03 november 2015 - 14:39

    Frank: Waar ik moeite mee heb is dat ik het al luister vanaf dat ik 11 ben. Dat is dus sinds 2004. Tussen 2004 en 2010 was Hardstyle nog minder toegankelijk en verklaarden de meesten je voor gek. Rond 2010 was het echter ook zo dat het populairder begon te worden. Diezelfde mensen die me vroeger sukkel noemden omdat ik Hardstyle (en niet alleen dat maar ook Jumpstyle, Hardcore etc.) mooi vond, lopen nu op hun air maxjes rond en plaatsen honderden foto’s van hoe zo’n feestbeest ze wel niet zijn. Het grootste gedeelte van het publiek heeft ook geen flauw benul wat er voor het jaar 2010 zich afspeelde in de Hardstyle, maar ondertussen roepen ze wel I love Hardstyle en ‘iets met 150 bpm’. Als ze meer dan 20 nummers van voor 2010 kunnen opnoemen zou ik versteld staan. Een leuke manier om de ‘van voor 2010’ Hardstyle te ontdekken is ‘De Tijdmachine’. Een Hardstyle feest wat eens in de zoveel tijd wordt gehouden waar de DJ’s hits van voor een bepaald jaartal draaien. Meestal is dat van voor 2009 ongeveer.

    Ja oke, maar ik kan me eigenlijk niet zo druk maken over wat iemand wel of niet kent, vind ik zelf een beetje nutteloos. Het gaat om het daar en om het feest met alles er om heen, zijn die mensen ook gezellig en bleren ze de nummertjes mee? Dan vind ik het prima

    Quote
  • ww 04 november 2015 - 14:45

    Ik luisterde altijd al techno muziek.
    Ik weet nog dat in 2009 hardstyle al begon op te komen, vooral de heathunters waren populear wat ik weet. Ik was toen al diep in de hardstyle wereld (ik ging (en nog steeds) niet echt vaak naar events) maar het blijft wel echt lekkere muziek om op los te gaan. Ik weet nog dat het eerste hardstyle nr op de radio kwam van d-block_and_s-te-fan met music made addict. Die had ik toen nog goed grijs gedraaid, en heel soms draai ik het nog wel eens om ff terug te denken :)
    Ik ga meer mee op mijn gevoel.
    en wat de rest denkt is hun probleem.

    Quote
  • ferran 10 november 2015 - 12:42

    Re frank , tijd machine is een top feest! Ben vorg jaar 2dagen gegaan heerlijk die oude nummertjes , ik kan me goed.verplaatsen in je verhaal luister ook al vanaf kleins af aan hardcore hardstyle jumpstyle etc

    Quote

Reageren