Dit was HARDFEST 2016

Door Daan Scheper 01 mei 2016

Wat normaal een rustige studentencampus is, is voor koningsdag omgetoverd tot een ware feestlocatie. Er waren veel festivals op koningsdag, maar omdat HARDFEST voor mij het dichtste bij was, heb ik voor deze locatie gekozen. En de line-up was natuurlijk ook niet om teleur te stellen. Ik had er veel zin in en dacht maar niet teveel aan het voorspelde weer. Dit festival was voor mij namelijk ook het eerste buitenfeest van dit seizoen.

Het was een korte heenreis, ongeveer 20 minuten met de trein, en daarna nog 1,5 kilometer lopen richting de ingang. Ik was rond 12:30 bij de ingang. Er was nog geen rij te bekennen dus ik kon mooi doorlopen, dat is altijd een pluspunt! Toen heb ik de gewoonlijke routine gedaan: Kluisje gehuurd, muntjes gehaald en begonnen met een lekker biertje. Al met al stond ik om 12.40 in de Rawtent waar Hyperdrive de boel aan het opwarmen was.

Opwarmen
Iedereen was nog een beetje stijfjes en er werd nog niet veel bewogen, maar toen Hyperdrive de populaire remix van het opkomend Raw-talent D-Sturb draaide, ‘Menace’, werd er snel al het bier opgedronken zodat iedereen de handjes vrij had om lekker mee te drummen. Dit nummer bracht de sfeer er goed in!

Hierna was het tijd voor Sub Zero Project, twee jonge knaapjes met een veelbelovende toekomst in de hardstylescene. Dit was ook een set waar veel mensen interesse in hadden, want de tent stroomde snel vol. Het eerste nummer wat mij zin gaf om los te gaan was ‘Headbanger’. Een prachtige plaat die lekker begint met een harde snarekick, en eindigt in een pakkende melodie. Met dit nummer kreeg iedereen de voetjes wel van de vloer en begon de tent aardig op en neer te gaan. Hierna volgde de plaat Hit the Funk met de heerlijke sub zero kick die uit duizenden te herkennen is. Hetzelfde geld voor de Bootleg van ‘VINAI – The Wave’ die al snel volgde. Ook een typische Sub Zero kick, maar een compleet andere drive. Eentje waarbij je je handen wel de lucht in MOET gooien. Wat een heerlijke plaat. Ze hebben een leuke set gedraaid en het festival goed op gang gebracht!

Toen verscheen Tartaros op het podium. een bescheiden naam in de hardstyle scene maar een top producer. Dit was voor mij de eerste keer dat ik hem heb zien draaien, en hij heeft zeker niet teleurgesteld. Ik kende niet veel tracks van zijn set, maar de eerste die mij bij bleef was ‘Wake The F#ck Up’. Een knaller die de tent letterlijk wakker schudde! Continu vlogen er harde beats door de tent waardoor je lekker kon blijven stampen, en een tijdje lang werd de plaat ‘Wolfpack’ tussendoor geteased. Voordat deze track gedraaid werd had je nog even tijd om op adem te komen zodat je uit volle borst kon meezingen. Iedere keer krijg ik weer een grijns op mijn gezicht als de hele tent de lyrics meezingt. Achter hem stond Jack of Sound al klaar om de draaitafel van hem over te nemen. Het was tijd om over te gaan naar nog lompere beats!

Tandje harder
Iedere artiest staat bekend om zijn eigen kicks, screeches en noem maar op. Maar als er één duidelijk te onderscheiden is, is dat Jack of Sound wel. Als je naar een van zijn setjes gaat ben je verzekerd van een uur lang lomp geweld. Stilstaan was al geen optie meer, de warming-up was goed verzorgd door de voorgaande artiesten en dan was het nu tijd om te beuken.

De eerste plaat die er goed op knalde was de welbekende ‘Das Weite Land’ samen met Alpha2. Een snoeiharde kick en de heerlijke meeschreeuw screeches. Dat is waar zijn tracks bekend om staan. Verder verheugde ik mij op de track ‘Heavy Damage’ die die samen met Delete heeft gemaakt. Een nummer die zijn naam eer aan doet. Deze werd ongeveer op het eind van zijn set gedraaid en werd zeer goed ontvangen door het publiek. Het was een leuke set maar niet veel bijzonders.

Hierna moest hij plaats maken voor de meester van de duistere rawstyle tracks, B-Front.
B-Front is samen met Frequencerz mijn favoriete producer. In al zijn platen zit een heerlijke duistere euforische sfeer, waarbij er toch heerlijk gebeukt wordt! Een ideale combinatie naar mijn mening.
Een goed voorbeeld daarvan is ‘Mysterias’. Deze werd op het begin van de set gedraaid en er was direct een compleet andere sfeer dan bij Jack of Sound. Het is ook altijd mooi te zien hoe hij zelf opgaat in zijn eigen tracks. Snel daarna volgde ‘Undiscovered’, ook een typische B-Front plaat. Maar net weer een ander jasje. In zijn set kon het nummer ‘Psycho’ natuurlijk niet missen, om je even uit de euforische sfeer te halen en flink te beuken. Na de set van B-Front ben ik even een rondje gaan lopen om de rest van het festivalterrein te bekijken.

Op de main was op dit moment Noisecontrollers een early-set aan het draaien. De tent was goed gevuld en je had genoeg ruimte voor jezelf. Dat was bij de raw wel een minpunt jammer genoeg. De tent was in vergelijking met vorig jaar kleiner. Wat naar mijn mening een slechte keuze was aangezien de raw-genre steeds populairder wordt. Ik ben niet lang op de main geweest, het was wel even terugschakelen nadat je uit de rawtent komt, maar je kon er goed rondhuppelen en lekker even praatjes maken met andere mensen. Ook zeer belangrijk op een festival!

Tandje sneller
Op de hardcore stage was het tijd voor Partyraiser, tot mijn verbazing, en waarschijnlijk de verbazing van iedere weerman was er nauwelijks een wolk te bekennen en scheen het zonnetje volop. Niet te warm en niet te koud, een prima temperatuurtje om lekker los te gaan bij de uptempo van Partyraiser!

De stage was overvol. Ik heb mezelf nog nooit echt verdiept in de hardcore, dus ik had geen idee hoe de tracks heetten. Maar dit leek mij een ideale moment aangezien mijn maten er ook heengingen. Het was een uur lang losgaan, er zat een goede sfeer in het publiek, veel mensen waren in voor een praatje en hadden continu een stralende glimlach op hun gezicht. Compleet anders dan de welbekende ‘Bassface’ wat je veel bij de rawstage ziet. Dit waren voor mij veel pluspunten en genoeg redenen om vaker naar de hardcore te gaan.

Na de set van Partyraiser zag je veel mensen de stage verlaten, ikzelf ging terug naar de raw om te genieten van de liveset van Phuture Noize. De laatste tijd gooide hij veelbelovende tracks online, en dan was het nu eindelijk tijd om hem zien te draaien. En ook nog eens Live!

In een half uurtje draaide hij veel nieuwe tracks. Waaronder ‘Shallow Waters’, een goede mix van zang en harde kicks. Een van de meest populaire tracks van hem op dit moment. Snel daarna volgde ‘Existence Through Sound’. Ik heb mij prima vermaakt op deze set, maar het was geen hoogtepunt.

Ready for war!
Het einde van zijn set was in zicht en de tent werd langzaam gevuld. De beurt was aan Warface om de boel te slopen, en hij begon direct goed, namelijk met ‘Mashup 5.0’! Elke Warface soldier kent deze track en schreeuwt uit volle borst mee, ‘1, 2, Stampuuh!’. De toon was gezet en de tent stond vol met fans te zien aan de hoeveelheid Warface merchandise. Hij draaide goed en stond zelf ook met een glimlach op het podium, maar het werd mij op een gegeven moment te druk in de tent, je kon nauwelijks bewegen. Aangezien ik had genoten op de hardcore stage besloot ik om daar weer heen te gaan.

Wegens bepaalde omstandigheden konden Miss K8 en Angerfist niet draaien op HARDFEST, en daarvoor zijn Dyprax en Korsakoff in de plek gekomen. Toen ik aankwam was de beurt aan Dyprax. Wederom kende ik geen tracks van deze artiest, maar het was weer lekker los gaan. De sfeer was niks veranderd en iedereen om me heen zat lekker ouderwets te hakken!

hardfest 2016 2
Het grote, maar mooie verschil tussen de rawstyle en de hardcore is de rusttijd. In de rawtent heb je steeds één minuut lang snoeiharde kicks en dan weer een tijdje om op rust te komen. Bij de hardcore gaat het maar door en door, wat naar mijn mening wel een pluspunt is. Dit festival heeft mij meer interesse richting de hardcore gegeven. Hier zal ik in mijn volgende reports dan ook uitgebreider over schrijven.

De avond
De tijd ging naar mijn gevoel steeds sneller want voordat ik het in de gaten had stond Korsakoff al op het podium. Onder deze set ging ik een paar rondjes lopen, lekker slap lullen met de mede feestgangers en hier en daar een paar pasjes maken. Voor mij een vaste prik en een mooi moment om even op rust te komen.

Toen was de keuze tussen Ran-D, Delete vs Caine en Unexist. Omdat ik toch een beetje een raw liefhebber ben koos ik voor Delete vs Caine. Bij aankomst was de tent bomvol, je hoorde de lompe kicks van ver al door de lucht vliegen en het publiek ging op en neer. Een mooie plaat die mij is blijven hangen was Alone van Deetox en Delete. Er komt een heerlijke sfeer in de tent door de lyrics van deze plaat die iedereen meeschreeuwt, opgevolgd door een snoeiharde kick die de hele boel compleet sloopt. De perfecte combinatie voor een goede rawplaat!

Einde in zicht
En het was aan de populaire Denekamper om de rawtent af te sluiten, Radical Redemption!
Deze naam zie je bijna bij elke line-up wel langskomen en hij stelt nooit teleur. Hij begon al snel met ‘Big Boys’, een snoeiharde soloplaat die zeker één van mijn favorieten is van zijn album The One Man Army. Je zag door de hele tent armen in de lucht zwaaien om deze plaat mee te drummen en iedereen ging los. Daarna hoorde je de tekst, “No normal salvation but radical redemption” en mixte hij de plaat ‘Mad Man’ er door. De tent werd steeds voller en je werd steeds meer naar achteren gedrukt. Er was veel interesse voor Radical. Omdat ik toch al in de hardcore stemming zat besloot ik om het feest af te sluiten bij F-Noize. Maar net toen ik weg wilde lopen hoorde ik het begin van ‘Brutal 3.0’. Naar mijn mening de mooiste van de vijf met een heerlijke kick. Met deze plaat ben ik nog even vol uit mijn dak gegaan, net zoals de rest van de tent en ben daarna snel naar de hardcore stage gegaan.

Er stond een man met een masker achter de draaitafel, F-Noize, en een stage vol met die hards die nog steeds vol los gingen. Ik ging er mooi tussen staan en gooide mijn laatste energie in de strijd. Je merkte gewoon dat het BPM-level in de loop van de set werd opgeschroefd en je steeds sneller moest bewegen, maarja dat is hardcore. Mijn festival is hier geëindigd en heeft weer deuren geopend voor een snellere muziekstijl.

Conclusie
Het was een geslaagde editie, het enige minpunt naar mijn mening was de grootte van de rawstyle tent. Ze hebben een goede keuze gemaakt om er dit jaar een hardcore area bij te zetten. Zo was het een klein, maar compleet festival met veel muziekgenres. Op naar volgend jaar!