De ‘nieuwe’ Wildstylez; een interview over zijn leven en album
Joram Metekohy, voor velen bekend als Wildstylez, is een gevestigde naam in de hardstyle scene. Hij reist de hele wereld over om zijn sound ten gehore te brengen aan grote groepen liefhebbers. Onlangs bracht hij zijn eerste album uit, genaamd Lose Control. Een goed moment om even te gaan zitten met deze onwijs drukke artiest. Het leek ons daarnaast ook goed om hem wat te vragen over zijn hectische leven.
Laten we beginnen met je album ‘Lose Control’. Voorheen was je altijd meer van de singeltjes, hoe kwam het dat je toch hebt besloten om een album te maken?
Nou dat was eigenlijk niet gepland. Ik merkte vorig jaar dat de hardstyle aan het veranderen was, en nog steeds is, en dat zorgde ervoor dat ik m’n draai weer opnieuw moest vinden. Uiteindelijk kwam ik op een punt waarbij ik dacht “Ik heb echt al lang niets uitgebracht”, dus toen ben ik naar werk gaan kijken dat ik nooit heb afgemaakt en zodoende ben ik begonnen aan een album.
Ben je op die manier ook bij ‘Ready To Go’ gekomen, die eigenlijk al in de trailer van Decibel 2012 zat?
Ja klopt! Het ding is eigenlijk dat ik best vaak aan tracks begin en ze vervolgens niet helemaal afmaak, omdat ik ze dan ergens voor nodig heb, zoals bijvoorbeeld toen in de trailer van Decibel. Ik had één keer met Zany in de studio gezeten om die track te maken en toen hadden we het opzetje af. Maar hoe het verder ging is eigenlijk een beetje gênant. We hadden namelijk een vocal nodig voor de track, dus toen zou ik met Zany en DV8 afspreken om die te gaan opnemen. Ik had het sowieso in die periode ontzettend druk, dus deze track paste maar net in ons schema. Maar die ochtend had ik me echt ontzettend verslapen haha en toen kwamen Zany en DV8 dus aan bij de studio waar ik niet was. Sindsdien is het een beetje stil gebleven, omdat niet kort daarna ik het ook erg druk kreeg doordat ‘Year Of Summer’ ineens ontplofte.
Uiteindelijk afgelopen maart sprak ik Zany in L.A. en hadden we het weer over die track. We wilden hem toch wel graag afmaken en is hij met DV8 de vocalen gaan opnemen en zodoende was de track nog op tijd af voor het album.
Leuk om te horen hoe elke track zo een eigen verhaal heeft. Hoe ben je eigenlijk op de titel van het album gekomen?
Ik vind zoiets altijd heel lastig. Op een gegeven moment hadden we een titel gekozen en al het artwork was ook al gemaakt, maar net voordat we naar buiten zouden gaan was er een Dance artiest die met dezelfde album titel ook naar buiten kwam. Toen heb ik snel het label gebeld en moesten we wat anders verzinnen. Iemand van het label zei tegen me: “Waarom noem je het niet gewoon Lose Control?” En ik weet nog dat ik het eerst heel afgezaagd vond, maar op een gegeven moment klonk het steeds beter en zijn we daarvoor gegaan.
Ik heb Lose Control als label eigenlijk gestart om de tracks van Kel (Max Enforcer) en die van mezelf op te releasen. Op een gegeven moment kwamen we dus met dezelfde titel voor het album en leek het me ook goed voor het label om hiervoor te gaan.
Naast Wildstylez en Max Enforcer hebben ook wel eens andere artiesten, zoals Audiotricz, Noiseshock en Sound Rush, een release gehad op Lose Control. Was dat eenmalig of ga je dat vaker doen?
Uiteindelijk vind ik het belangrijk dat er goede muziek wordt uitgebracht op het label. Bij Kel kan ik er blind op vertrouwen dat hij hoge kwaliteit produceert, maar als er een keer een goede track van een andere artiest voorbijkomt geven we die ook met alle liefde en plezier uit. Zo wil ik wel een bepaalde kwaliteit behouden. We zullen alleen geen andere artiesten vast tekenen op het label, omdat we het label en de artiesten graag zo vrij mogelijk willen laten zijn. Als zij een keer een nieuwe track af hebben hoeft het niet zo te zijn dat deze meteen op Lose Control komt, maar ik sluit het ook niet uit.
Dus voor de artiesten die worden uitgekozen is het ook een beetje een ‘eer’ om te mogen releasen op Lose Control.
Ik vind het leuk dat je er zo over denkt. Zoals ik al zei probeer ik op die manier, in mijn optiek, een bepaalde kwaliteit en sound te vertegenwoordigen. Beetje bij beetje begint het steeds meer vorm te krijgen.
Één van de tracks die je hebt gemaakt met Noisecontrollers heet ‘Take Control’. Is daar nog een speciale reden voor, aangezien de titel precies het tegenover gestelde is van je album ‘Lose Control’?
Dat was heel toevallig, want in die sample zaten al de woorden ‘take control’ in. Laatst moest ik voor Villain wat inspreken voor zijn podcast en toen merkte ik het zelf ook al. Dat was ineens een hele hoop ‘control’ haha! We hebben besloten om de track zowel op zijn, als op mijn album uit te brengen. Ik wilde namelijk echt heel graag een track met Bas op ‘Lose Control’ hebben.
Ik wilde eigenlijk ook een track met Willem (Headhunterz) op het album zetten, maar dat ging niet echt meer. Hij moest zich gewoon echt even op niet-hardstyle focussen. We hadden wel al een opzetje liggen, maar die hebben we helaas niet afgemaakt.
En dat terwijl zijn nieuwe stijl toch goed zou passen op jouw album, op experimenteel vlak dan.
Ja inderdaad, maar ik denk dat het voor Headhunterz nu belangrijk is dat hij zich op zijn nieuwe muziekstijl richt. We vinden elkaar later nog wel in de studio, dat weet ik zeker.
Met je track ‘Roots’ breng je luisteraars weer even terug naar 2010. Hoe kwam je bij het idee om die track te maken?
Op een gegeven moment kreeg ik in 2010 te horen dat mijn tracks een beetje 13-in-een-dozijn werden. Ik vond het heel leuk om dat soort tracks te maken, maar het klopte wel. Online waren mensen er ook al een beetje over aan het zeuren. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en vinden mensen het weer te gek. In deze tijden waar de muziek gewoon knetterhard is.
Wat vind je er eigenlijk van, dat raw hardstyle steeds ‘harder’ wordt?
Als je naar mijn muziek luistert merk je dat ik altijd een soort positieve vibe probeer mee te geven. Bij raw zijn de thema’s toch vaak wat minder gezellig en positief. Ik weet niet zo goed wat ik ermee aan moet als ik op een festival in het zonnetje sta met een biertje in mijn hand. Ik hoor her en der ook dat raw over een tijdje minder populair zal worden, maar in 2009 had ik het met Noisecontrollers en Headhunterz ook al over dit verhaal. Toen dachten we dat hardstyle binnen twee jaar kapot zou zijn als we zo zouden doorgaan. Maar we zijn er nog steeds, haha!
Tijden veranderen gewoon heel snel. Als het zich zo blijft door ontwikkelen denk ik niet dat je Wildstylez over twee jaar nog op de hardstyle podia ziet staan. Niet omdat ik dan geen hardstyle meer maak, maar het is dan een beetje hetzelfde als je mij zou programmeren met een Deep House artiest. Zo zie ik nu een beetje meer het verschil tussen mijn muziek en de raw van tegenwoordig. In Nederland is het voor mij op het moment best lastig, want mensen staan niet overal meer op mijn muziek te wachten. Ik sta de laatste tijd ook erg veel af te sluiten op House podia, wat ik overigens ook erg leuk vind en steeds minder op hardstyle feesten. Laatst werd er vóór mij heel erg hard gedraaid. Toen kwam ik daarna op en dacht ik bij mezelf “Jezus wat draai ik soft haha..”We zullen wel gaan zien waar het allemaal heen gaat.
Je track met Audiotricz ‘Turn The Music Up’ is een stuk langzamer, namelijk op 132 BPM. Is dit misschien waar je heen wilt met je muziek?
Naja het was even afwachten wat de track ging doen. We vonden hem zelf erg vet, maar als hij te langzaam is om in de hardstyle te worden gedraaid en ook niet past in een house set dan werkt de track niet. Uiteindelijk heb je wel support nodig van andere artiesten om je muziek ‘zichtbaar’ te maken voor anderen. De melodie van ‘Turn The Music Up’ hadden Audiotricz al bedacht, maar hij klinkt gewoon heel sterk op 132 BPM. Als je hem zou versnellen zou het zonde zijn. Toen hebben we besloten om het maar gewoon te doen. Het is leuk om te zien dat aan beide kanten de artiesten het draaien. In het buitenland zijn dat echt platen waar mensen misschien wel het hardst op losgaan. Maar het zou best kunnen dat ik wat vaker dit soort uitstapjes ga maken ja.
Begin dit jaar mocht een selectief groepje mensen al naar je album luisteren tijdens Dancefair. Hoe was dit gegaan?
We wilden graag iets doen voor de fans, maar ook alvast het nieuws over een album naar buiten brengen. Ik vond het heel erg leuk, maar het was best moeilijk voor me. Ik vind het namelijk heel moeilijk om voor groepen te spreken, hoe gek dat ook klinkt. Vroeger tijdens spreekbeurten had ik dat ook altijd en kwam ik bijna niet uit m’n woorden. Dat duurde dus even, maar uiteindelijk ging het heel goed. Het was heel leuk om te zien hoe mensen erop zouden reageren. Uiteindelijk zijn we zelfs een hele goede discussie aangegaan over hardstyle. Er kwam van alles voorbij en iedereen heeft zijn zegje kunnen doen.
Je bent ontzettend veel onderweg en reist de hele wereld over. Het klinkt als een droom, maar is het ook weleens eenzaam?
Nee eigenlijk niet. Afgelopen maand was ik bijvoorbeeld in Brazilië, Chili, Australië, Japan en ben ik ook in Mexico geweest. Dan vlieg je gewoon even twee keer de wereld rond eigenlijk. Ik heb weleens momenten dat ik op m’n hotelkamer zit en bij mezelf denk “Ik zou eigenlijk best graag thuis willen zijn”, maar eenzaam ben ik nooit. Het is dan meer dat ik nog heel veel andere dingen moet doen en daarom graag thuis verder zou willen werken. Maar als dat het ergste is.. Buiten dat om heb ik altijd wel iemand bij me en ontmoet je veel leuke mensen.
Het is inderdaad de droom van vele fans! Wat doe je eigenlijk in het vliegtuig om al die tijd te doden?
Als ik een lange vlucht heb probeer ik de nacht ervoor niet of nauwelijks te slapen, zodat ik moe ben en in het vliegtuig kan slapen. Vaak neem ik gewoon een serie mee op m’n tablet die ik dan ga kijken. Dan val ik ineens en slaap, word ik weer wakker en kijk weer verder, val weer in slaap en zo herhaalt dat proces zich, haha. Ik werk liever niet in het vliegtuig aan muziek. In de studio zitten werkt veel beter voor me.
Toen je album aankondiging kwam waren er meerdere mensen ‘verbaasd’ om een lachende Wildstylez te zien. Ben je eigenlijk gelukkig?
Haha, ja ik ben super gelukkig. Het is wel grappig, want ik kies normaal foto’s uit waar ik niet op lach. Ik lach heel veel, maar ben geen fotomodel en de mooiste foto’s van mezelf vind ik degene waar ik niet op lach. Voor het album wilden we het een keer anders doen. De photoshoot was heel lastig haha, maar het is gelukt!
Waar kun je nog meer heel erg van genieten, naast optreden en produceren?
Ik ben dol op voetbal. Niet om zelf te doen, maar om te kijken. En ik ben helemaal gek van auto’s. Laatst heb ik m’n auto nog laten wrappen om hem klaar te maken voor de zomer. Vroeger ging ik altijd de zondag na Defqon.1 met Headhunterz een weekje karper vissen in België. Maar daar hebben we nu helaas geen tijd meer voor.
Om dit interview af te sluiten hebben we een dilemma voor je. Je moet een keuze maken uit de volgende twee opties:
1. Elke keer als je in een vliegtuig zit moet je voor alle passagiers de veiligheidsvoorschriften uitbeelden
2. Je moet iedere week opnieuw examen doen voor je rijbewijs
Haha nou eerder in dit interview hebben we het er al over gehad dat ik niet zo goed kan spreken voor groepen, dus die veiligheidsvoorschriften presenteren wordt een lastig verhaal. En ik moet je ook eerlijk bekennen dat ik na al die keren vliegen nog steeds niet weet waar ik heen moet als we neerstorten haha. Dus ik ga lekker iedere week m’n rijbewijs opnieuw halen.
Buy Lose control Digital:
iTunes: http://smarturl.it/LoseCont…
Beatport: http://bit.ly/LoseControlBe…
Hardstyle.com: http://bit.ly/LoseControlHa…
Google play: http://bit.ly/LoseControlGo…
Stream Lose Control:
Spotify: http://bit.ly/LoseControlAl…
Youtube: http://bit.ly/WildstylezLos…
Buy the hardcopy:
Hardstyle.com: http://bit.ly/LoseControlCD…
Bol.com: http://bit.ly/LoseControlBo…
Reacties
leuk interview! ook leuk om te weten hoe hij over de scene denkt.
QuoteReageren