Op 22 augustus 2017 liet Ran-D in een Q&A op zijn facebook weten dat het tot toen nog mysterieuze ‘We Rule The Night’ de naam van zijn nieuwe album zou worden. Het album was er nog niet, maar het was wel tijd voor een eerste hosting. Superbash presents: Ran-D – We Rule The Night.
Van tevoren was het nog even spannend of het feest wel door zou gaan wegens het faillissement van Atak in Enschede. Begin februari liet de organisatie echter weten dat het feest doorging. Niet alleen dat, maar ook was het feest bijna uitverkocht! Buiten een volle zaal, stonden er niet de minste namen op het menu. Verdeeld over twee zalen zouden flink wat DJ’s hun verschijning maken.
Rustig opbouwen
Ik was nog nooit in Atak geweest, dus het was ook even raar opkijken dat de zaal in het centrum van Enschede was. Bij binnenkomst liepen we bijna direct zaal 1 binnen. Hier was Sound Energizer de avond aan het openen. Deze jonge knaap is een echte Enschedeër en het is altijd mooi om te zien dat er ook aan de locals wordt gedacht bij dit soort evenementen. Veel tracks, zo niet alle tracks, van het nieuwe mini album van Headhunterz kwamen voorbij terwijl wij met wat andere vrienden aan het bijpraten waren.
Keuzes, keuzes, keuzes…
Terwijl zaal 1 al aardig vol leek te zitten, nam Phuture Noize het over van Sound Energizer. Gelukkig was er achterin de zaal een extra etage waar je via de zijkant van de zaal naar boven kon. Zo was het toch mogelijk de grote hoeveelheid mensen in de zaal te krijgen.
De echte, dikke feestsfeer kwam er al snel in: van voor tot achter en van onder tot boven gingen de eerste handen de lucht in. Niet alleen dat, maar ook de voeten gingen van de vloer. Met tracks als ‘King of The Jungle’ en ‘Tonight’ werd het publiek goed los geschud. Dit was nog lang niet alles: Phuture Noize besloot ons te trakteren op een van zijn nieuwe tracks voor zijn aankomende album ‘Black Mirror Society’. Buiten dat ik het een meesterwerk vind, leek het grootste deel van het publiek het hier mee eens te zijn door wild mee te springen. Wat er met zo’n toegewijd publiek gebeurt tijdens ‘The Paradox’ hoef ik waarschijnlijk niet meer uit te leggen, maar wat een gouden moment was dat! Ondanks dat ik mij uitstekend vermaakte, wilde ik ook graag even bij Clockartz een kijkje nemen in zaal 2. Het was even zoeken aangezien ik de plattegrond van tevoren niet bestudeerd had, maar uiteindelijk vonden we de zaal. De zaal, die warmer was dan zaal 1, had de sfeer net zo goed te pakken. Het was gelukkig niet zo vol, waardoor er genoeg ruimte was om los te gaan bij het Italiaanse duo. Ik kon mij hier prima vermaken met tracks als ‘Victorious’, en ‘Delirium’. Beide jongens leken volledig te genieten om hier te draaien. Helaas was het geluid over het algemeen wat minder goed in deze zaal dus besloten mijn broer en ik wat drinken te halen en terug te gaan naar zaal 1. Na even op ons drinken te hebben staan wachten, werden we warm welkom geheten met het Qapital anthem van Phuture Noize: wat een klapper!
We Rule The Night: eindelijk tijd voor Ran-D
Het moment was dan eindelijk daar: Mc Da Syndrome kondigde Ran-D aan. De set werd geopend met de track ‘Victorious’ en wat ging het los! Van voor naar achter in de zaal en ook op het balkon was het publiek in extase. De locatie wierp haar sfeervolle vruchten af en het was duidelijk dat bijna iedereen hier was gekomen voor de man achter de draaitafels. Één van de hoogtepunten van de avond kwam toen ‘Living For The Moment’ gedraaid werd. Deze track zorgt bij mij voor zo veel herinneringen en bijna iedereen kende de lyrics nog helemaal! Met kippenvel tot op het bot, schouder aan schouder, ‘zongen’ we met elkaar boven de muziek uit. Niet veel later kwam ‘Zombie’, het nummer dat onderhand al ver buiten de hardstyle scene rijkt (en ook van ver buiten de scene komt), maar het nog altijd goed doet! De flitsers van de telefoons gingen aan en de lucht in en er werd weer uit volle borst mee gezongen. Toen het tijd werd voor ‘Suicidal Superstar’, sprong Phuture Noize voor de gezelligheid even bovenop de draaitafel, terwijl Ran-D achter hem stond los te gaan. Met ‘Demolition Time’, ‘Nirvana’ en ‘Immortal’ was het einde van deze 1,5 uur durende set al (veel te) snel gekomen en werd het podium over gedragen aan Roughstate-collega B-Front.
Als dat DJ’en niks wordt, kan B-Front altijd meedoen met SYTYCD
Het energieniveau kreeg een boost met B-Front op het podium. Volgens mij zet ik dit in elk report als B-Front het podium betreedt, maar de magische energie die hij uitstraalt op het podium laat mij, en vele anderen, compleet los gaan. Hoewel veel mensen de overgang van Ran-D naar B-Front als een kans zagen even snel drinken te halen, had dit gelukkig geen negatieve effecten op de sfeer. Met tracks als ‘Freedom’, ‘Save Me’ en ‘Blackness’ was deze set genieten pur sang. Door de hitte in de zaal en het vele losgaan, was het tijd om weer een poging bij de bar te doen voor wat drinken. Helaas duurde dit vrij lang en waren er ondanks het ‘vroege’ tijdstip van 03:45 enkele dranken niet meer verkrijgbaar. Helaas was het eten snel hierna ook op. Hier moesten we echter niet te lang bij stilstaan, dus weer terug naar zaal 1 waar B-Front nog altijd draaide. Ondanks de tegenslagen betreffende het eten en drinken vloog de tijd zo voorbij en met de bootleg van ‘Smells Like Teen Spirit’ was het tijd voor een laatste wissel.
Nog lekker even afsluitend knallen
Om af te sluiten in stijl was D-Sturb gekomen om nog een tandje harder te gaan dan de voorgaande namen. D-Sturb staat voor zijn harde kicks en fijne melodieën – en dat is ook precies wat we kregen. De set werd geopend met ‘High Power’, gevolgd door ‘Open Your Eyes’ met Warface. Helaas begonnen de maagjes in deze set toch wel erg te knorren. Hierdoor besloten we tijdens ‘D-Sturb – Legacy’ dat het tijd was om onze heil elders te zoeken: op naar de friettent.
Foto’s via Facebook-pagina SUPERBASH
