Ik denk dat ik met vrij grote zekerheid kan zeggen dat iedere hardstyle-fan bekend is met de naam Headhunterz. De man die vrijwel vanaf de start van zijn carrière in 2005 aan de top stond van de hardstyle-wereld, jarenlang hit na hit scoorde en een indrukkende lijst met successen op tafel kan leggen. In de zoektocht naar meer uitdaging en creatieve vrijheid maakte hij 3-4 jaar geleden geleidelijk de overstap naar EDM, tot grote teleurstelling van vele fans.
Waar menig liefhebber op hoopte, maar tegelijkertijd niet van durfde te dromen, werd een jaar na zijn surprise-act op Defqon.1 officieel bevestigd. De spirituele reis van Willem Rebergen bracht hem terug naar die plaats die hij 5 jaar geleden al eens uitverkocht. En nu maakten Amsterdam en de ZiggoDome zich op 30 september opnieuw op voor een massale ontlading van energie. Dames en heren, dit was The Return of Headhunterz!
The Return of Headhunterz – Een reis naar het verleden, een blik op de toekomst
Dat men er ongelofelijk veel zin in had bleek toen er om 21:15, drie kwartier voordat de muziek begon, al een hele lange rij stond. Eenmaal binnen was The Prophet, de man die Headhunterz min of meer ontdekt heeft, de aangewezen persoon om het publiek op te warmen. Opbouwend in jaartal werd dat gedaan met nummers als ‘Recession’, ‘Davide Sonar – Natural’ en ‘Lowriders – Don’t Get Back’. Ook kwam ‘The B-Side’, een samenwerking tussen Proppy en Heady, ten gehore. Vanaf de tribune was mooi te zien hoe de zaal steeds verder vulde terwijl de oude reversed bass door ieders lichaam trilde. Al met al een prima openingsset die erg toepasselijk was voor deze nacht. Niets op aan te merken!
Hard With Style, de inmiddels weer razend populaire podcast opgericht door Headhunterz in 2011, kende vanaf het begin van dit jaar een nieuwe tijdelijke host in Sound Rush. Het duo verzorgde 5 achtereenvolgende episodes en namen nummer 68 in de aanloop naar dit evenement ook over. Geheel toepasselijk werd er geopend met een speciale kick edit/ remix van ‘Showtek – FTS’.
De leukste tweeling binnen de hardere stijlen draaide ook nieuwe muziek als ‘A Ghost Story’, ‘Find Me’ en hun kersverse samenwerkingen met TNT en D-Sturb. Bijna vanzelfsprekend danste het publiek er al flink op los en werd er zichtbaar genoten, al leek de sfeer nog wat terughoudend voor de grote opening om middernacht. Wat een heerlijkheid.
The man of the night, the one and only…
De indrukwekkende stage was het eerste dat uit het oog sprong bij het betreden van de grootste zaal. Je zag een silhouet van een enkele meters hoog die vrij duidelijk Headhunterz nabootste. Op het eerste gezicht leek het heel simpel, maar de genialiteit kwam naar voren tijdens de grote opening. Dikke licht- en lasereffecten werden opgevolgd door het langzaam verschijnen van een opname van Headhunterz afgespeeld in de stage zelf. Cinematische muziek zweepte de massa flink en de woorden “guess who’s back” vulden al mijn fucking ledematen met kippenvel. HO-LY SHIT!
‘Destiny’ klapte erin als openingsnummer en alle woorden die ik hier neer kan zetten doen het gevoel van dat moment tekort. Overal om me heen gingen de smartphones de lucht in en het publiek overklaste het geluidssysteem in volume. Al stond je vastgenageld aan de vloer, dan nog zou het je niet weerhouden tot het maken van extatische danspasjes. Pure emotie, pure ontlading! Een korte speech van Headhunterz volgde. Ik quote:
“My dear family, this is the beginning of the rest of the story. But before we open up this new chapter, I’m gonna take you back to where it all started!”
Zo gezegd, zo gedaan! ‘Rock Civilization’ was de eerste megahit die door de Ziggo Dome knalde. Je merkte direct dat de sfeer volledig was omgeslagen. Waar het 10 minuten geleden nog ietwat gereserveerd en irritant druk was, zou ik het nu willen omschrijven als een uitbundige eenheid. Alle losse sardientjes kwamen samen in de grote oceaan van nostalgie en blijdschap. Dat is de kracht van deze muziek. De kracht van emotie. Het eerste half uur werd opgevuld met de denkbare klassiekers, zoals ‘Her Voice’, ‘Reloaded Part 2’, ‘Rate Reducer’, ‘The Power Of The Mind’ en natuurlijk ‘The Sacrifice’. Those good old times, baby!
Niet lang daarna begon het showcasen van alle nieuwe platen die normaal gesproken op het nieuwe mini-album gaan verschijnen. Om de zoveel tijd ging de muziek even uit en werd heel duidelijk aangegeven wanneer het nieuw om nieuw materiaal ging. De eerste TBA (Back On Track) bevat wat rap-achtige vocal van Heady zelf, in combinatie met weer zo’n super catchy melodie die dagenlang in je hoofd blijft rondspoken. Daarnaast kregen ook ‘Path Of The Hunter’, ‘Taking It Back’ en de gloednieuwe Devin Wild remix van ‘Megasound’ hun wereldpremière.
De nieuwe muziek brengt in mijn ogen zeker iets verfrissend. Het is een mengelmoes van invloeden van alle artiesten uit de line-up, uiteraard in combinatie met het Headhunterz-gevoel. Voor de mensen die ze ondertussen nog niet gehoord hebben, dat kan via deze link.
Oude platen of nieuwe platen, het maakte eigenlijk niemand wat uit. Deze 2-uur durende set bevatte alles waar mensen met een hart voor hard zo intens van kunnen genieten. Sfeer, vriendschap, samenhorigheid, brandende schoenen, een dikke lasershow, gave visuele effecten in een unieke stage, een ontketende koppenjager en boven alles; dikke muziek! Naast de klassiekers en compleet nieuwe tracks was er ook ruim de tijd voor alles dat daar tussenin zit. Ik doel bijvoorbeeld op ‘Dragonborn’, ‘Colors’ en mijn persoonlijk favoriet ‘Reignite’. Ook werd er muziek van andere artiesten gedraaid, waarvan ik ‘Clockartz – Dilerium’ en ‘D-Sturb – High Power’ het meest opvallende vond. Mooi die diversiteit, wij zijn niet vies van dikke kicks, kom maar op!
En van dikke kicks gaan we over naar de afsluiter van deze set, ‘Headhunterz & Sub Zero Project – TBA (Our Church)’. Stel je voor dat je een jaar geleden had geroepen dat deze acts samen de studio in zouden duiken. Droomontwikkelingen binnen de scene, als je het mij vraagt!
Terwijl het publiek zijn naam scandeerde, nam Heady van gelegenheid gebruik om de mensen naar afloop van zijn set te bedanken. Te bedanken voor de trouwheid, ongeconditioneerde steun en het warme welkom. Hij voelde zich meer thuis dan ooit tevoren en dat deed me veel deugd om te horen.
Dit gouden trio is niet meer te stoppen
Van de ene Veenendaler naar andere. Wildstylez is altijd de belangrijke compagnon van Headhunterz geweest, met Project One als hun meest memorabele kindje. 45 minuten lang loste hij zijn beste vriend af op het podium en deed dat in stijl met platen als ‘Get Wild Go Hard’, ‘Here I Come’ en zijn super populaire remix van ‘Great Spirit’. De nacht was nog jong, al leek de tijd gewoon stil te staan. Iedereen die ik om me heen kon zien had er nog flinke zin in en zo dreunde de magie van het moment verder door in de goedgevulde Ziggo Dome.
Doordreunen deed ook ‘Let The Bass Go’, waarbij ik me goed kan herinneren hoe een dronken omstander me hevig begon te knuffelen en vertelde dat nummers met zo’n soort bas simpelweg de beste zijn. Dat soort momenten toveren een lach op mijn gezicht.
Volgens de oorspronkelijke timetable zou Noisecontrollers om 03:00 het stokje overnemen van Wildstylez, echter verliep dat in de praktijk een beetje anders. Toen de muziek een kwartier eerder stopte, dachten mijn aanhang en ik direct aan Project One. Stomverbaasd en blij verrast hoorden en zagen we het gouden trio aangekondigd worden op het scherm. Headhunterz vs. Wildstylez vs. Noisecontrollers, ook goed natuurlijk!
Openen deden ze met ‘World Of Madness’ en verder kwamen uiteraard een hoop onderlinge samenwerkingen uit de speakers geknald. Denk aan ‘Blame It On The Music’, ‘The Space We Created’, ‘Luminosity’ en ‘Bad Habits’. Het brengt zoveel mooie herinneringen terug en tegelijkertijd worden er nieuwe gesmeed die nog lang zullen blijven hangen. De atmosfeer was wederom met geen woord te beschrijven, gewoon om verliefd op te worden. Alle aanwezige fans kennen alle nummers door en door en weten precies wat ze te doen staat wanneer deze drie absolute pioniers hun krachten bundelen: losgaan!
Vrij snel na de aankondiging van Heady’s terugkeer werden plannen voor de opvolger van ‘Tonight’ openbaar gemaakt. Het laatste nieuwe nummer, waarschijnlijk genaamd ‘Can’t Stop Us Now’, diende als afsluiter én hoogtepunt in deze onvergetelijke set. Wat een hemelse melodie, oorgasmisch!
Na ruim 5 uur lang non-stop raven begonnen mijn beentjes wat vermoeid te raken. Hoog tijd voor een hapje eten en wat water met romantische achtergrondmuziek verzorgd door niemand minder dan Psyko Punkz.
Mr. Psyko is eveneens een goede vriend van Headhunterz, al zou je dat niet zeggen als je enkel luistert naar de tekst in hun collab ‘Disrespect’. Uiteraard geldt deze plaat nog altijd als grap en kun je aan interactie tussen beiden duidelijk zien dat er sprake is van wederzijds respect.
Vanaf de tribune kon ik rustig achterover leunen, smullend van platen als ‘Play The Game’, ‘Make It Burn’, ‘Spaceship’ en ‘Fuck The Fame’. Met zijn album Wietse heeft Psyko Punkz een unieke sound neergezet en ook alle nieuwe platen verdienen de sticker met Psyko-style. Originaliteit in overvloed!
De rest van het verhaal
Nederland heeft een luxeprobleem als het aankomt op grote (hardstyle)feesten. Bijna elk weekend staat er wel eentje gepland en het komt ook geregeld voor dat men kan kiezen tussen 2 of meer evenementen. Het jaarlijkse Supremacy viel ook op deze dag en presenteerde een unieke en opmerkelijke line-up vol liveshows, waaronder Stealth Mode van Frequencerz.
Naar mijn mening gold het duo als de meest opmerkelijke naam op dit feest en ik weet zeker dat velen hebben uitgekeken naar wat ze ons te bieden hadden. Waar “Medium Rare” zich meer richtte op euforische invloeden, lijkt Stealth Mode en het aangekondigde nieuwe album meer te focussen op dikke kicks en typische screeches. ‘Alright’, ‘Mindbenders’ en natuurlijk ‘Stealth Mode’ beschrijven precies wat ik hiermee bedoel en ook de nieuwe krachtenbundeling met Warface, ‘Not Afraid’ en ‘F The Industry’, spreken boekdelen. Klinkt als muziek in de oren!
Enthousiast sprongen we weer op en neer op de freqy klanken en met ons de complete Ziggo Dome. Meezingend met de melodieën van ‘The Unknown’, ‘Victory Forever’ en ‘Renegades’ vloog dit uur snel voorbij en naderde we het einde van een legendarische nacht. Luidkeels meeblèren was ook noodzakelijk bij het draaien van ‘Ran-D – Zombie’, het onofficiële hardstyle anthem van dit jaar. Het maakt niet uit hoe vaak je hem al live hebt gehoord, het blijft magisch. Als je het mij vraagt de onovertroffen #1 van 2017!
Tot slot konden de echte die hards nog kun hakkunsten vertonen op de afsluitende hardcore track. Na deze korte tempoverhoging ging het licht opvallend snel weer uit voor de volgende act die klaarstond de Ziggo Dome te laten schudden op zijn grondvesten.
De stevige kicks en excellente melodieën van bijvoorbeeld ‘MYST – Never Look Back’ en wederom ‘D-Sturb – High Power’ vlogen ons om de oren terwijl de klok verder richting 07:00 tikte. Aan al het goede komt een einde en dat einde kwam in een laatste mini-show bij het nu al onvergetelijke ‘Our Church’. Headhunterz sloot zich aan bij de mannen van Dirty Workz en danste nog uitbundig mee op de o zo catchy klanken van hun nummer. Hij vertelde nog door de microfoon hoe speciaal deze nieuwe track voor hem is en herhaalde nogmaals dat dit slecht het begin is van “de rest van het verhaal”. Amen.
The Return Of Headhunterz. Dat was het dan. De grootmeester is terug, maar de betekenis van deze rave ontstijgt veel verder dan de comeback één enkele artiest. Een puike mijlpaal is gezet binnen de ontwikkeling van de muziek waar we allemaal zoveel van houden. Groter en sterker dan ooit tevoren kijken we zelfverzekerd vooruit naar de toekomst. Dankzij de line-up, show, nieuwe muziek en sfeer tijdens de Headhunterz-set stijgt dit feest met kop en schouder uit boven alle andere die ik dit jaar heb mogen bijwonen.
Tot slot nog de sublieme sfeer waarvoor ik geen geschikte superlatieven kan vinden. Het was druk, soms wat irritant druk, maar uiteindelijk komt iedereen met hetzelfde doel en dat creëert een ongenaakbare ambiance.
Dit laat maar zien dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen, om jezelf te verbeteren en sterker terug te komen. Alsof een pagina omgeslagen wordt en je start aan een heel nieuw hoofdstuk, een hoofdstuk dat nog veel mooier is dan de vorige. Een prachtige toekomst ligt in het verschiet. Lees rustig tussen de regels door.
Dit is de gamechanger. Welkom thuis, Willem!
Beeldmateriaal via Facebook-pagina Q-dance
