Dit was Fantasy Island 2016

Door Daan Scheper 17 mei 2016

Dit was alweer de 9e editie van Fantasy Island, en voor mij de 3e keer dat ik dit prachtige festival bezoek. Ieder jaar hebben ze een ander “Fantasie” thema waarmee het Ruthbeek mooi wordt aangekleed met bijzondere stages. Dit jaar stond het festival in het thema van “Dia de Los Muertos” oftewel, de Dag van de Doden. En dat hebben ze naar mijn mening goed verbeeld met de mainstage!

Rond 13.15 vertrok de taxi met de gedachte om ongeveer 14.00 binnen te zijn, een kluisje te huren en muntjes te kopen zodat we om 14.15 gereed zouden zijn om te gaan feesten. Dit liep echter iets uit waardoor ik uiteindelijk om 14.45 op de main stond waar een paar piraten achter de draaitafel stonden, genaamd Da Tweekaz.

De stage was op dit moment gevuld met her en der een paar groepjes. en de voetjes kwamen al redelijk van de vloer. Ik had in de planning om de Frequencerz album showcase te bewonderen, maar toen Mashup Jack begon met de plaat ‘Dikke Vette Basplaat’ moest ik wel even blijven staan. Dit blijft een nummer waarbij het hele publiek los gaat. Altijd mooi om te zien.

Frequencerz album showcase
Hierna ben ik met een snelle wandelpas richting de SUPERBASH Raw stage gelopen waar de album showcase al was begonnen. Van verre hoorde ik het begin van de track ‘Gods’. Een betere aankomst kon ik niet krijgen. De tent was op dat moment al bomvol en iedereen die er stond ging ook volledig los op dit nummer. Hierna volgde ‘Nuclear’, één van de rauwere tracks van het album, maar zeker geen mindere! Na deze twee platen zat de sfeer er al goed in en was stilstaan geen optie meer. Voordat je het in de gaten had was dit halve uurtje alweer voorbij, en was het tijd voor Hard Driver. De tent liep wel wat leger, maar dit was een set waar ik me wel op verheugd had aangezien hij wel goed bezig is met zijn “No Sleep” project. Daarnaast was dit de kans om het Intents anthem voor het eerst live te horen. Daar begon de set gelukkig meteen mee!

#Nosleep
Hij pakte de flow van de vorige set goed over en de mensen die de tent nog niet verlaten hadden sprongen nog net zo hoog de lucht in. Verder had hij met zijn project “No Sleep” ook nog een paar leuke tracks geproduceerd. Mijn favoriet hiervan is ‘Never Stop Me’, en blijkbaar ook van vele anderen want toen deze track op de draaitafels kwam had de set zijn hoogtepunt bereikt. De lyrics werden uit volle borst meegeschreeuwd en deze werden opgevolgd door een heerlijke mix van een euforische melodie en een rauwe kick. Naar mijn mening een perfecte hardstyle track. Verder werd er prima gedraaid in deze set. Tracks zoals ‘Rampage’ en ‘Mission for Disaster’ vlogen door de tent en werden prima in ontvangst genomen. Hij begon zijn set al direct, naar mijn mening, met zijn goede tracks. Hierdoor was de rest van de set wat tammer. Één track die er nog wel bovenuit kwam was de collab met Radical Redemption – ‘United from the start’.

In de rawtent was het hierna de eer aan Jack of Sound, maar aangezien ik hem twee weken terug ook al had zien draaien besloot ik naar de UNITY te gaan, waar Tha Playah achter de draaitafels stond. Een omschakeling van harde rauwe beats naar korte snelle kicks waar door de hele tent heen lekker op gehuppeld werd.

We stonden achter in de tent, het zonnetje scheen lekker warm op de rug en het was heerlijk losgaan met alle mensen om je heen. Dit gaf mij het perfecte festival gevoel en een dikke glimlach op mijn gezicht. Er werden voor mij geen bekende tracks gedraaid, hier kan ik dus geen feedback op geven, maar ik heb tot en met de laatste minuut genoten van deze set. Hier en daar een praatje maken, dan weer even losgaan, en dat non-stop. Na deze set heb ik even in alle rust een biertje gedronken om met volle energie aan de set van Digital Punk te beginnen.

Mister Unleashed
Oftewel Digital Punk, draaide al vroeg in z’n set de Sub Sonik remix van ‘Sandstorm’, die werd opgevolgd door zijn solo track, ‘Hate On Me’. Deze twee tracks zorgden voor een heerlijke sfeer in de tent en gaf je energie voor 10 man. Maar het neusje van de zalm was toch wel de nieuwe collab met Radical Redemption – ‘Protest of Indignation’. Ik wierp een blik om me heen en bij elk oogcontact kwam er een dikke glimlach terug. Dat beschreef de rest van de set van Digital Punk ook. Er hing een topsfeer in de tent en iedereen gaf naar mijn mening de volle 100%. Dit was tot nu toe de mooiste set van de dag! Maar die werd al gauw overtroffen door B-Freqz.

Het openingsnummer was de welbekende ‘Fatality’, dus iedereen die ook maar een klein beetje fan is van de harder styles kan dit nummer meeschreeuwen. Er was veel animo voor dit geweldige trio, en de tent was dan ook bomvol. Na een paar heerlijke tracks van een combinatie tussen raw en euforisch werd de track ‘Overdose’ dan eindelijk gedraaid. Ook deze werd zeer goed in ontvangst genomen en alleen al hoe de heren zelf los gingen achter de draaitafel bracht een geweldige vibe over! Deze set was dan ook voordat je het wist alweer voorbij.

The man with the mask
De volgende op mijn lijst was Angerfist Live. Het icoon achter de hardcore stond al achter de draaitafel toen wij aankwamen en begon net aan de track ‘Repercussion’ die hij samen geproduceerd heeft met Radical Redemption. Je werd in vergelijking met de set van B-Freqz compleet omver geblazen met de snoeiharde kicks. Ook stond het muziekniveau bij de hardcore ook wel een tandje hoger. Er werden veel tracks gedraaid van zijn nieuwe album Raise & Revolt. Omdat dit een liveset was werd de ene track na de andere vlug ingemixt. Er werd je geen moment rust gegund, maar dat kon je ook niet verwachten. Na deze set had ik even een kwartiertje nodig om tot rust te komen. Want hierna kwam een speciale act met maar liefst drie artiesten. Frequencerz vs Crypsis vs E-Force.

Geen van deze namen doen zichzelf tekort en je kon dus verwachten dat het een set was gevuld met knallers! Crypsis bracht de tracks met een heerlijke oldschool style erin. E-Force blies je omver met zijn snoeiharde kicks en de Frequencerz brachten de sfeer er heerlijk in met de perfecte combinatie tussen raw en euforisch, wat wil je nog meer?

fantasy island 2016 2
Het begon al goed met de welbekende track ‘Psycho’, alleen dan de 2016 Edit. Crypsis mixte er een paar oldschool platen in en aangezien E-Force hier ook nog tussen zat kon je de track ‘Seven’ ook wel verwachten. Deze werd op het laatst van de set gedraaid door een Sit-down. Ze hebben het voor elkaar gekregen om de hele tent op de knieën te krijgen. En toen het moment was aangebroken ging het dak er letterlijk af, iedereen sprong vanaf de grond zo hoog mogelijk de lucht in en gaf z’n laatste adem op deze heerlijke plaat.

Wakin’ up
Het was geen makkelijke opdracht om de vibe van deze set voort te zetten, maar voor Warface Live was dat geen probleem. Het ging alleen allemaal wel iets lomper en harder. Maar daar was het ook wel tijd voor. Hij begon zijn set met de track ‘Frequencerz – Thrillogy mash-up’. Een lompe beukplaat, maar dat is ook waar Warface om bekend staat. Dit ging uiteraard de hele set zo door. Al gauw volgde de collab met E-Force, genaamd ‘Disphoria’, ongeveer een zelfde soort nummer als ‘Seven’. Zijn nieuwe track ‘Wakin’ up’ met Regain werd gedraaid, en deze werd opgevolgd door ‘Sanctuary’. Kort maar krachtig was het een half uur lang lomp beukwerk waarbij de hele tent op z’n kop stond.

Requiem en Titan mochten dit jaar de Rawtent afsluiten, en daar hebben ze als organisatie een juiste keuze mee gemaakt. De set werd geopend met het nummer van 3 The Hard Way ‘Strength, Domination, Power’. Daarna draaiden ze het komende half uurt om en om hun eigen nummers, waaronder ‘Take the Hit’ van Requiem en ‘Dark Days’ van Titan en Thyron. Het lompe beukwerk wat Warface had neergezet werd goed opgevolgd en er werd nog steeds volop gesnoeid. Al snel gingen ze over op de snellere melodieën en hardcore. De tracks die hierna nog gedraaid werden kan ik niet bij naam noemen, maar het was een perfecte afsluiting van de rawtent.

Endshow
Het festival heb ik afgesloten bij de main, waar dit jaar de eer aan Adaro was om de eindshow te maken. We zijn nog even snel naar de kluisjes gelopen om een vest op te halen, het werd namelijk redelijk frisjes buiten. Bij aankomst werd de plaat ‘Broken’ van Regain gedraaid, een mooi begin van het einde van de avond. Er was genoeg ruimte op main, dat was zeker wel een pluspunt. In de tent was het af en toe een beetje krap, dus dat was wel even fijn. Je hoorde veel platen van Adaro zelf voorbijkomen zoals ‘Dark Universe’ en ‘Plata o Plomo’ onder de alias Gunz 4 Hire. Na het horen van deze tracks weet je gewoon dat Adaro de King of Raw is, talent heeft deze man namelijk wel. Natuurlijk kon de Regain remix van ‘For The Streets’ ook niet uitblijven. Met een vest aan was het een prima temperatuurtje buiten zodat je nog even je laatste energie eruit kon gooien op de eindshow.

Het was een mooie eindshow, en na het laatste vuurwerk besef je dan toch dat het is afgelopen. Het was een geslaagde editie van Fanstasy Island en ik liep met een tevreden gevoel van het terrein af richting de taxi’s. Het was een geweldige dag, dus petje af voor de organisatie. Ze hebben de stages zeer mooi aan weten te kleden en hebben topartiesten neergezet! We hoefden nergens langer dan vijf minuten te wachten. De barservice was goed, dus ik heb alleen maar pluspunten.

Zeker tot volgend jaar!