Ik kende het befaamde evenement Pussy Lounge begin dit jaar alleen van wilde verhalen. Overal in mijn omgeving werd er gesproken over dit populaire evenement dat meermaals per jaar, zowel indoor als outdoor, georganiseerd wordt. Tijdens Decibel festival 2016 heb ik de stap gezet en ben ik een kijkje gaan nemen bij de Pussy lounge stage. Op het einde van die dag heb ik mezelf erop betrapt dat ik me er toch een aantal uren prima heb vermaakt.
Met de editie van 8 oktober was het voor mij de uitgelezen kans om dan eindelijk een keer naar Pussy Lounge XXL te gaan. Ik als hardstyle addict in hart en nieren keek erg uit naar het evenement in Rotterdam Ahoy, doordat het evenement direct uitverkocht was en door de bekende artiesten zoals Darkraver & The Viper. Daarbij werd er een bus geregeld met een grote groep bekenden vanuit mijn omgeving.
Omstreeks 21:00 vertrok de bus en gingen we met een man of 60 richting Rotterdam. Op de heenweg hadden we er al enorm veel zin in. Iedereen leek zijn of haar ogen uit te kijken naar wat komen zou gaan. Ondanks dat de reis lang was, kon het de pret niet drukken. Om 24:00 zagen we dan eindelijk het imposante gebouw, de Ahoy. Na aankomst stonden we al snel in de rij om binnen te komen. Wat direct opviel was dat er geen muziek van het evenement te horen was bij de ingang. Door de grote menigte leek het alsof het lang ging duren, maar niets was minder waar. Binnen een paar minuten stonden we binnen.
Eerste indruk
Eenmaal binnen waren alle zaken zoals een kluisje en munten vrij snel geregeld. Op het moment dat wij binnen waren, was het al druk in de Ahoy. Vervolgens zijn we de zaal binnengetreden waar op dat moment Ruthless aan het draaien was. Voor mij was Pussy lounge het eerste evenement in de Ahoy ooit. De zaal zag er indrukwekkend uit. Op het plafond hingen grote ronde borden met het woord ‘Pussy Lounge’ erop vermeld. Daarnaast viel het me direct op dat alles heel kleurrijk was in tegenstelling tot veel hardstyle indoor evenementen waar ik geweest ben. Bovendien waren er genoeg zitplekken rondom het evenement door de tribune van de Ahoy. Op deze tribune stonden ook een aantal paaldanseressen.
Na het rondstaren en het zeveren, was het dan eindelijk eens tijd om te knallen in de zaal. De line-up was op een unieke manier ingevuld. Elke DJ draait een half uur met de DJ na hem met uitzondering op Resident Rumble. Het idee met de line-up leverde in ieder geval leuke sets op. Tijdens de set van Ruthless was het al gezellig, maar de sfeer zat er nog niet helemaal in. Toen hij ‘Gaan met die banaan’ draaide, werd de sfeer al iets beter. Toch vond ik dat het dak er nog niet afvloog tijdens deze set.
Nog een rondje…
Kort daarna voegde Darkraver zich bij Ruthless. Aangezien ik niet veel Freestyle luister of dergelijke feestjes bezoek, was ik nogal aan het zoeken naar namen van tracks. Ik herkende wel veel bekende sounds, maar vaak waren de tracks geremixed. In vergelijking met hardstyle feestjes was ik er ook echt niet bewust van wie er op dat moment aan het draaien was. Het maakte me in principe niet zoveel uit. Mede hierdoor ben ik tijdens deze set de Ahoy eens gaan bekijken.
Tijdens mijn rondje zag ik veel mensen met diverse Pussy Lounge petten, allemaal in andere kleuren en prints. Tijd om eens langs de merchandise te lopen. Kort daarna ben ik in de rij gaan staan om eten te halen. Vooraf zag ik al dat dat lang ging duren, maar desondanks ben ik toch aangesloten. Het wachten heeft me ruim een half uur gekost. Na het eten ontvangen te hebben, ben ik op de tribune van de Ahoy gaan zitten. De zitplekken boden een prachtig uitzicht op de zaal, op de stage en op een paaldanseres. De stoelen waren echt om te genieten. Daarbij kwam er een groot platform vanuit het dak naar beneden waar danseressen en de MC op aanwezig waren. Voordat ik het doorhad was het alweer tijd voor een van mijn helden, Zany.
‘Held’ Zany
Net voordat de set begon, kwam ik weer aan op de plek waar een groot deel van mijn vrienden de hele avond zouden staan. Eindelijk werden er een paar platen gedraaid waarbij ik mijn ei kwijt kon. ’Tonight (Alpha² Remix)’ en ’Max Enforcer – Gold’ klonken achtereenvolgens door de zaal heen. Deze tracks bezorgen mij nog steeds kippenvel en dat was deze keer zeker niet anders. Kort na ‘Gold’ werden er weer diverse Freestyle en Trap tracks gedraaid, wat zorgde voor een teleurstelling bij mij en mijn consorten. Daarbij keek ik vaak om me heen, maar merkte ik dat iedereen rustig met elkaar aan het praten was of stilstaand van de muziek aan het genieten was.
Resident Rumble
Ik had al direct hoge verwachtingen van Resident Rumble. Tijdens de afterparty op Decibel beviel deze set me wel heel erg. Het kenmerkte zich als één grote party. Op Pussy Lounge XXL viel me gelijk op dat ze vrij soft begonnen. Vlak na Zany was dit nogal een domper. Naarmate de set vorderde, werd het wel iets beter, maar nog steeds vond ik het niet zo denderend helaas. Ook viel het me op dat er steeds heel veel lampen aanstonden tijdens het evenement. Het leek vaak alsof het evenement al afgelopen was.
Wie is aan het draaien?
Hierna stond er een DJ op het moment die ik gewoonweg niet herkende. Wel draaide hij een van de betere setjes van de avond. Steeds vaker kwamen er Raw & Hardcore tracks voorbij waardoor je merkte dat het de sfeer ten goede kwam. Reden genoeg om eens na te vragen wie de artiest was die op dat moment zijn kunsten vertoonde. Vrijwel niemand die ik aansprak, leek te weten wie aan het draaien was. Dit stond wel echt symbool voor de avond. Ik schaamde mezelf dat ik niet wist wie aan het draaien was, maar weinig anderen leken het te weten of iets uit te maken. Uiteindelijk bleek dat het DJ Rob betrof.
De laatste uurtjes
Iedereen leek zijn krachten gespaard te hebben voor de laatste setjes. Tijdens Paul Elstak, The Viper en vooral Tha Playah ging het dak er helemaal af! Zo af en toe kwam er nog een Raw track doorheen zoals ‘Legends (Endymion remix)’ en richting het einde waren het vooral Hardcore tracks die door de zaal klonken. Vooral de D-Fence tracks ‘Wazzup’ & ‘Pompen’ zorgden ervoor dat alle remmen los gingen. Het evenement werd afgesloten met de beste track van de avond die ik al een tijd niet gehoord heb ‘E-Force – Men Of Steel (Tha Playah Hardcore remix)’
Conclusie
Al met al heb ik een gezellige dag gehad. Alles was goed georganiseerd en het zag er allemaal prima uit. Er werd veel aandacht besteed aan de decoratie van het evenement. Het was één groot feest in de Ahoy Rotterdam. Helaas was het niet het feest waar ik op gehoopt had. Ik miste toewijding van de fans en de diversiteit in muziek hebben ervoor gezorgd dat ik niet helemaal in mijn element kon zijn. Toch is het zeker de moeite waard en moet je er wel een keer geweest zijn.
Foto’s door: b2s
